BEN VARSAM HAYALLERİM VARDIR

Bölüm 6 : HAVUZ

multimedya : Gül SEVCEN

- KI...Kı...kızım siz ne zaman geldiniz?

- Biraz önce geldik te ...

dedim fakat cümlemi bitiremeden annem Güle dönüp

- Gül hoş gelmişsin , vay be dört yılda ne kadar da değişmişsin tatile mi geldin ?

dedi Gül de

- Yok Nermin teyze artık ben Muğlaya yerleştim tayinimi buraya istedim

- Hım adına sevindim o halde bize yeni ev arkadaşı geldi demektir

dedi Gül de utangaç bir biçimde

- Yok Nermin teyze bir kaç günlüğüne sizde kalırım sonra kendime şöyle 1+1 bir ev tutarım yani geçici bir süreliğine

dedi annem de hemen

- Olmaz öyle şey artık sen de benim kızım sayılırsın seni elin evinde konaklatmam

dedi Gül de

- Yok Nermin teyze Vallaha olmaz ayıp olur size

- Ne ayıbı kızım kızımın çocukluk arkadaşı gelmiş tabi ki bizde kalacaksın

dedi Gül de pes edip

- Sen nasıl istiyorsan öyle olsun Nermin teyze

dedi Annemde gülümseyerek

- Senin odan üst katta Miranın odasının yanı zaten bu evde iki kişi kalıyoruz bize geniş sen de gelince artık şen şakrak oluruz

dedi Gül de gülümsemekle yetindi . Hep birlikte el birliğiyle Gül ün valizlerini yukarıya çıkardık. Cidden bu kız valizlere ne koymuştu o kadar ağırdı ki valizleri taşıma işlemi bitince hepimizin belinden kıtır kütür sesler geliyordu . Bizde odadan çıktık ne de olsa kız odaya yerleşecek sonra duş alacak bari rahat rahat görsün işlerini . Salona indiğimizde annemle karşı karşıya oturduk Ayşin abladan da iki kahve yapmasını istedik . Annem bir şey söyleyecek fakat çekiniyor gibi duruyordu ben de en tatliş halimle

- Anneciğim melek yüzlüm ne oldu niye böyle dert yanıyor gibi duruyorsun

- Kızım ...

- Efendim annecim

- Bunu sana nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum kesin kızacaksın ama söylemek zorundayım

- Tamam söyle söz kızmayacağım yoksa sen yine botoks mu anne , bak sana bir daha söylüyorum olmaz vücuda zararlı

dedim çünkü bi ara annem kafasına takmıştı botoksu

- Kızım baban seni görmek istiyor

dedi işte o an bütün sinir beynime sıçradı gözlerimden kan akacaktı o kadar benim eğitim zamanında çektiğimiz zorluklarda gelmedi de şimdi mi gelcekti ! Sinirle anneme dönüp

- Asla olmaz . Zor zamanımızda yanımızda değildi şimdi rahata geçmişken beni görmesine hiç gerek yok

dedim annem de

- Kızım sonuçta o senin baban

- Allah Allah sıkıntıdayken babam değildi de şimdi mi babam oldu sen ne diyorsun anne asla benim yüzümü görmeyecek

dedim annem de

- Bir kerecik seni görse erimezsin di mi?

- Evet eririm ayrıca sen onunla mı konuşuyorsun

- Kızım cidden çok pişman

- Anne istiyorsan bu konuyu kapatalım ne dersin haaa yok kapatmayalım dersen de cevabım hayır olacak tamam mı ?

dedim ve yerimden hızla kalkıp bahçeye doğru gittim . Dışarı çıktığımda sinirden bütün damarlarım kopmuş gibi hissediyordum . Bir yandan da söyleniyordum:

- Sen kimsin ya onca yıl yanımda değildin de şimdi de gelmiş ben senin babanım diyorsun böyle baba olmaz olsun . Sen zaten baba bile olamazsın tabi dört yaşında küçük bir kızı arkanda bırakınca artık olmaya çalışsan bile olamazsın.

dedim ama nafile içimdeki sinir çıkmayınca havuzun kenarında ki masaya oturdum ayağımla ritim tutturmuş sinirimi içimde tutmaya çalışıyordum fakat Benim adım Mira ÇIRAĞAN ben sinirimi çıkartamazsam daha kötü patlayabilirdim . Sinirle ayağa kalkıp masanın üzerindeki melek biblolarını alıp teker teker yere attım . Zaten ilk biblonun kırılmasıyla bütün herkes dışarı çıkmıştı . Diğer bibloları da kırmaya devam edince bütün komşular dışarı çıkmış bana bön bön bakıyorlardı hiçbirini umursamadan kırma işlemime devam ettim fakat kırılacak biblo kalmayınca küpelerimi ve yüzüğümü çıkartıp masaya koydum ayakkabılarımı da çıkartım annemler de oradan bağırıyordu:

- Mira kızım

diyordu hiç umursamadan havuz atladım cidden su bana iyi geliyordu . Havuzun dibine inip öylece bekledim suyun vücuduma işlemesine izin verim bir anlığına her şeyin sona erdiğini ve ölmeyi istediğimi fark ettim. Gözlerimi kapatıp ölümü bekledim ...

YORUM YAPMAYI VE OY VERMEYİ LÜTFEN UNUTMAYINIZ !