(Continuation)
"Bro, alagaan mo ang mag-ina mo." sinabi ko yan kay Julian sabay ngiti. Grabe, ang saya ko lang!! Aalis na sana ako ng..
"DJ, I'm really sorry if I cause you trouble. Get her back. If you need help, we will."
"Thank you Julia." nginitian ko nalang sya at dumiretso sa kanila. Wala nakong pakielam. Alam ko naman na ipagtatabuyan nya ko e. Well maghihintay ako. Hindi ako aalis sa harap nila hangga---Hininto ko agad ang kotse mg makita kong walang ilaw sa kanila. Bumaba agad ako at nagtanong sa guard na nag-iikot dito. Ang sabi niya, umalis na daw sila Kath dito kahapon lang. Umalis na yung guard at dun ko lang napansin ang nakasabit sa bahay nila which made me cry.. Iniwan nya na talaga ako.. "For sale"
Umuwi ako sa bahay, nagkulong sa kwarto at umiyak ng umiyak kahit alam kong wala naman tong maitutulong saken. Narinig ko naman na parang bumukas ang kwarto ni Ate kaya pinuntahan ko sya..
Sa sobrang lutang ko, hindi ko man lang natanong kung nasan si Kath.. Alam kong alam nya. Siguro kailangan ko nalang tanggapin na wala na talaga siya. Wala na ang buhay ko. Wala na kong silbing mabuhay sa mundo. May nakita akong baril sa drawer ko. Akin to para pang depensa ko, pero ngayon wala nakong p'protektahan.. Goodbye Kath.. I love you..
End Of Flashback<<
(Present Time)
Daniel's POV
"I really thought na mamatay ako that time pero kamalas-malasan, walang bala yung baril. Then naisip ko, maybe. Maybe ito yung sign ni God saken para mabuhay. Siguro alam niyang babalik si Kath saken kaya hindi nya muna ako kinuha. Sinabi ko sa sarili ko na baka may mission pa ko. Kaya ayun, pinagbutihan ko. Pinatayo lahat ng dreams namin ni Kath. Lahat ng nasa bucketlist namen, pinaghandaan ko. At ngayong bumalik na siya, tutuparin ko na yung mission koo...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
And that's to win her back.."
