Kath's POV
Medyo late na din akong nakauwi dahil tinapos ko na rin ang mga dapat gawen. Pagkabukas ko ng pinto, wala akong nadatnan na nanunuod ng TV. Wala ding tao sa kitchen.. Bigla akong kinabahan sa naisip ko, posible kaya na.. iniwan nanaman niya ko at sinama ang anak ko? Hinde, hindi to pwede. Dali-dali akong umakyat sa taas at tinungo ang kwarto ng anak ko. Nakahinga ako ng maluwag nung nakita ko siyang natutulog ng mahimbing.. Nilapitan ko siya at hinalikan sa noo.. Nagpunta naman ako sa Master's para magbihis at natanaw ko na may kausap si DJ sa may garden. Nakikita ko lang ang likod ng babae pero hindi ako pweding magkamale..
"Ate Roanna.."
Bumaba agad ako pero it seems na seryoso ang usapan nila kaya nakinig na muna ako..
"And that's to win her back.."
Yun ang huli kong narinig at nagpakita nako.
"Ate.." napatayo naman siya at humarap saken, tumakbo ako sa kanya para yakapin siya at niyakap ako pabalik.. Malaki ang utang na loob ko sa kanya, kasama ko din siya sa pagpapalaki kay Drake. Siya rin ang pumigil saken na patayin ang sarili kong anak.. I was so miserable that time na gusto ko na talagang ipalaglag ang bata but then again, pinarealize niya saken na ako yung nanay, dugo't laman ko pa rin ang nasa sinapupunan ko..
"I missed you Kathy.."
"Namiss din kita Ate.. What brings you here?"
"Uhm.." at tinignan niya muna si DJ, "Kath.. Sinabi ko na sa kanya ang lahat..' Nagulat ako sa sinabi ni Ate. Pero wala naman akong magagawa right? I decided to act normal, unsurprised..
"Ganun ba? Edi a-ayos.. Alam nyo gutom na ako, Ate samahan mo ko sa kitchen and Ba--Deej, pakigising na rin si Drake. " at nauna na ko sa kitchen. Sumunod naman sa kin si Ate Roanna. I started preparing the ingredients, nakita ko naman si Ate na tinitignan lang ako.
"What?"
"Really Kath? You really don't care?"
"Ate, past is past. Naka'move-on nako."
"I know you too well Kath. Kung naka'move on kana talaga, you would act normal."
"Kaya nga I'm trying to act norma--"
"See? You're just trying. Meaning, to pretend that everything's okay.." Natahimik naman ako sa sinabi ni Ate.. Tama sya, nagkukunwari lang ako na wala akong pakielam even if it hurts like hell. Sinabi ko naman sa inyo, ayaw ko ng masaktan.. Umupo muna ako sa stool at hinarap si Ate.. Kilalang-kilala niya talaga ako.
"What do you want me to do Ate? Ayoko ng masaktan."
"Di ka naman masasaktan e. Just be true to yourself. Aminin mo na mahal mo pa rin siya."
"Yes, I love him. Hindi naman nagbago yun eh. Pero takot na ko Ate, takot na takot." There, nagsimula nanamang pumatak ang mga luha ko. Lumapit sakin si Ate at niyakap ako.
"Do you really think na hindi ka na mahal ni DJ? Sige nga, anong una niyang ginawa nung nagkita kayo? Did he act like nothing happened? Na parang move'on na siya?"
"No.. He hugged me. And magpapa'sorry sana siya pero I didn't let him."
"That's it. Hindi nyo pa naliliwanagan ang nakaraan. Because you are afraid kaya ka nagkakaganyan, pilit mong tinatakasan ang past para di ka na masaktan. Pero Kath, may kulang eh. Hindi mo pa narinig yung side ni DJ.. He wants you back Kath.. Makiramdam ka lang, paminsan-minsan vocal si DJ but you can really feel he loves you through his actions.. Pinatayo niya nga tong dream house nyo and the restobar right? Give him time to explain, kung hindi ka man maniwala, atleast you heard him, atleast you tried. At wala kang pinagsisihan.."
"Simula palang namang nalaman ko ang mga nangyare naniwala nako e. Pero Ate, is it worth it? Na ipaglaban ko to? Bakit siya? Ganun-ganun niya lang ako binitawan. Eh hindi naman pala sigurado na sa kanya yung bata. Wala ba siyang tiwala saken? Sa pagmamahal ko? Na kaya kong tanggapin yung bata kung sakaling sa kanya yun. I love him more than he knew... Bakit hindi niya ko sinundan sa US after niyang malaman ang totoo? Ate, pagod nako. Alam ko pag pinag-explain ko siya, bibigay ako.. It means bibigyan ko ulit sya ng chance na saktan ako.."
--
Daniel's POV
"Simula palang namang nalaman ko ang mga nangyare naniwala nako e. Pero Ate, is it worth it? Na ipaglaban ko to? Bakit siya? Ganun-ganun niya lang ako binitawan. Eh hindi naman pala sigurado na sa kanya yung bata. Wala ba siyang tiwala saken? Sa pagmamahal ko? Na kaya kong tanggapin yung bata kung sakaling sa kanya yun. I love him more than he knew... Bakit hindi niya ko sinundan sa US after niyang malaman ang totoo? Ate, pagod nako. Alam ko pag pinag-explain ko siya, bibigay ako.. It means bibigyan ko ulit sya ng chance na saktan ako.."
So yun pala ang dahilan niya.. Na hindi ko siya pinaglaban. Tama si Papa, ang duwag ko.
"Mommyy!!" bumaba na pala ang anak ko, hindi ko siya kasama kase sabi niya magc'CR muna sya kaya pinauna nya na ko sa baba.
"D-drake.. D-Dee-jay.. K-kanina ka pa ba?"
"Ah hinde, sabay lang kami ni Drake.." Nagsinungaling ako
"Eh Dad diba-- Wait, Mom are you crying? What happened?" nagpabuhat naman siya kay Kath
"Eh kasi B-baby, nagbabalat ng onions si Mommy eh kaya naiyak ako. Masakit kasi to sa mata e." sabay turo niya sa onions
"Aww Mommy, next time ako nalang po yung magbabalat so that you won't cry. I hate seeing you cry." Pinunasan naman ni Drake gamit ang dalawa niyang thumb ang pisngi ng Mommy nya.
"Really? Will you help me cook?"
"Yes Mama, Let's gooo!!"
Agad na silang nagsimulang nagluto at nagkatinginan kami ni Ate, tintignan nya ko na parang naaawa at the same time gutso niya kong kausapin pero biglang may nag'doorbell.
"Mga anaaaaaaaaaaaaaaaaaaaak!!!"
