To najgorszy dzień w moim życiu muszę wrócić do Polski muszę pożegnać się z Leo. Nie wiem co zrobię bez niego. Boje się co będzie dalej, boje się, że któreś z nas nie wytrzyma tej odległości i ze sobą skończymy, albo, że Leo znajdzie sobie inną i mnie zostawi.
-Emma jedziemy!- krzyczy Victoria z dołu.- już idę! odkrzyknełam jej, sprawdzam jeszcze raz czy wszystko wzięłam i schodzę na dół.
----------
Jesteśmy już na lotnisku przez całą drogę ja i Leo siedzieliśmy z tyłu, i trzymaliśmy się za ręce mówiąc sobie coś na ucho. Ogólnie to Leo przez całą drogę mnie pocieszał. No i przyszedł ten czas już mam przejść przez te barierki, ale nagle słyszę jak ktoś mnie woła a raczej Leo. Odwracam się w jego stronę i podbiegam do niego. Gdy jestem koło niego przytulamy się on mnie lekko podnosi a dla mnie to znak, żeby moje nogi oploty go w talli.
-Leo ja...- nie mogłam nic powiedzieć mój głos się łamał.
-Ciii... nic nie mów pamiętaj, że cie kocham i nic nas nie rozdzieli.-po tych słowach sie rozkleiłam zaczęłam płakać.-Kocham cie skarbie.- powiedział.
-Ja Ciebie też.-powiedziałam po czym się od niego oddaliłam a on złożył delikatny ale namiętny pocałunek. I poszłam do barierek.
W samolocie pisałam cały czas z Leo nawet gdy do domu wróciłam to z nim pisałam. Nie będę wam mówiła jak witałam się z rodzicami i jak prawie mama mnie udusiła. Poszłam wziąć prysznic i zrobić wieczorną rutynę. Gdy skończyłam położyłam się do łóżka.
2 Tygodnie później
Wstałam rano raczej bardziej się zwlekłam z łóżka. Nie wiem co mam robić postanowiłam zejść na dół zjeść śniadanie i tak tez zrobiłam zrobiłam sobie płatki z mlekiem i poszłam do salonu. Jedząc płatki i oglądając telewizje myślałam o tych dwóch tygodniach co minęły. Przez pierwszy tydzień Leo pisał zemną codziennie przez drugi już w ogóle nie piszemy. Co się stało może znalazł sobie inną i o mnie zapomniał.
Miesiąc później
Jestem właśnie na lekcji mojej ulubionej czyli matmie, nie wiem czemu większość osób nie lubi tego przedmiotu. Rozejrzałam się po sali wszyscy siedzą znudzeni i ja o dziwo też..... Moje rozmyślania przerywa pani
-Emmo zapraszam do tablicy.
-Już idę.- powiedziałam od niechcenia podeszłam do niej zrobiłam parę zadań i miałam święty spokój.
*************
Jestem w domu jest godzina 21 i dostałam wiadomość od... Leo myślałam, że o mnie zapomniał. Wzięłam telefon i przeczytałam wiadomość
OD Skarbek <3 Emma ja już tak nie mogę ta odległość mnie dobija, ciężko mi się pisze ale muszę to zrobić zasługujesz na kogoś lepszego kogoś kto będzie zawsze przy tobie. Koniec z nami. Znajdź sobie kogoś kto na ciebie zasługuje. Przepraszam.
Przepraszam za tak długą nieobecność ale mam bardzo bardzo dużo nauki. Do napisania rozdziału zachęcała mnie moja koleżanka.
Nie obiecuje że rozdziały będą regularnie bo nie będą.
CZYTASZ
Czy to ten jedyny
Short StoryMam na imię Emma, 15 lat. Mój ojciec to anglik a matka to polka. Kocham śpiewać i występować robie to od dziecka mam kanał na YouTube gdzie nagrywam covery i własne piosenki. Lecz nie miałam zawsze takiego wspanialego życia. Poznaje osobę która s...