Chapter 26: Maybe

36 2 0
                                    

PATRICK

From: Chloe Mendez

Ashton Ochoa is Airys' first love... You wouldn't want him to take her away from you right. Please fight for her! Hindi na niya deserve na masaktan so please do something

I read Chloe's message again. For a hundredth time. Still I still cannot accept the truth that Gabe is Airys' first love. I mean who would? She never said anything about herself. I guess she really is a great mystery to me? I know nothing about her. The only thing I know about her is that she is good at plotting an evil plan and she has a high alcohol tolerance.

"Nako pre! Ang hirap ng kalaban mo! First Love" manghang sabi ni Julian kaya binatukan ko siya. Nakalimutan ko nga palang sabihin na nasa condo unit kami ni Kenneth. Nag yaya ang loko. Gusto daw niyang tumambay kaming tatlo sa unit niya. Nag iisa nanaman kasi.

"Ewan ko sayo!" sagot ko kay Julian.

"Hala may balak yatang pormahan ni Gabe si Airys" sabat naman ni Kenneth sa usapan namin. Tumigil naman sa pagkain ng fried chicken si Sen at lumapit samin.

"Teka teka teka nga! Ano naman kung pormahan ni Gabe si Airys? Wala namang kayo diba" sabi ni Seb kaya napatahimik kaming tatlo. May point nga siya. Hindi ko naiintindihan kung bakit ako nagkakaganito.

"Sa bagay... Wala naman palang kayo" sambit naman ni Kenneth ineexpose yung salitang KAYO at binalikan ang iniwan niyang gawain sa laptop niya.

Si Julian naman ay inatake ang fried chicken ni Seb kaya sinugod niya ito. Ako naman eto... Nawiwirdohan sa sarili...
-----------
THIRD PERSON

*kinabukasan*

"Ano ba ni Airys si Patrick?"

Takang tanong ni Ashton sa mga kaibigan ni Airys sa cafeteria ng JAC. Umaga pa lang kasi at halos wala pang tao kaya naisipan niyang interviewhin sina Chloe at Farncine.

Umikot ang mata ni Francine dahil lamang sa napilitan siyang pumunta dito kahit sa totoo ay ayaw niya talaga. Si Chloe naman ang sumagot sa tanong na iyon dahil alam niyang naiinis si Francine at wala itong balak sumagot.

"Boyfriend... Boyfriend ni Airys si Patrick" prenteng sagot sa kaniya ni Chloe. Ngumisi naman si Francine nu'ng nakita niya ang gulat na reaction ni Ashton. Tumaas din ang kilay nito.

"Why? Akala mo ba hindi ka niya kayang kalimutan? Pwes here's the truth! Nakalimutan ka na niya at may pinalit na siya sayo!" sabi nito.

Huminga na lamang ng malalim ang binata sa realisasyon na ayaw talaga sa kanya ni Francine. Alam na rin naman niya kung bakit.

Sayang talaga

Bulong niya sa sarili niya. Kung kailan kasi na naramdaman niya ito ay yun namang may iba na si Airys-Better luck next time Ash-ay wala na palang next time.

"Y-yung tungkol sa issue napigilan na pala ang pag kalat...una na ako huh" sabi ng nakakaawang binata bago umalis.

Nagkatinginan naman ang magkaibigan at ngumiti ng mapait. Like heck sila lang ang nakakaintindi nu'n. Bago pa magsalita sana si Chloe ay umiling na si Francine para pigilan siya sa kung ano mang balak nitong sabihin. They both know, that if Ashton came running for Airys, she'd let him, but they sure as hell won't.

AIRYS

So eto kami ngayon hhww. Kilig naman si ako. Hindi ko malaman kung ano ang nadarama ko. Mixed emotion kumbaga... nagtataka nga rin ako kung bakit ganitong set up ang napili ni Patrick eh. I'm confused kasi una we don't have to pretend anymore. Minsan naisip ko, what if rebound niya lang ako kay Angel? May friends bang nag hhww? I highly doubt it. But it's annoying that I literally agreed to what he wants, just so I could be with him. Maybe he'll fall for me in the process.

FLASHBACK

After ng madramang scene na yakapan ay hinila ako ni Patrick sa school garden na pagkalayo layo sa lugar kung nasaan kami. Nagulat na lang ako at automatic na pumigil ang mga kaibigan namin ni Patrick na hindi ko alam kung saan nanggaling sa mga audience.

"Uhm anong ginagawa natin dito" sabi ko pagkaupo ko sa damuhan dahil sa sobrang pagod dahil sa pag takbo kanina. Trip atang mag pagod ni Patrick eh

"You told me before that you will help me forget about my first love remember?" he said as he sat on the grass. Tumingin siya sa mga mata ko na parang may gustong sabihin.

"Oo naman ano! Syempre naaalala ko yun" sabi ko. Tumikhim naman siya na parang nanggaling siya sa malalim na pag iisip.

"Then help me" he said. Hindi naman ako shunga ng sobra para hindi maintindihan yun.

"Pero paano? Paano ko tutulungan ang taong ayaw makalimot?" may puntong tanong ko sa kanya.

"Eh di ituloy natin ang fake relationship natin... in that way pwede akong maka move on sa kanya at maybe..just maybe" sabi niya pero hindi niya itinuloy ang huling sasabihin niya.... at naintindihan ko ito.

"May chance ba?" makahulugang tanong ko sa kanya...and he gave me an meaningful smile.

"Huy okay ka lang?" tanong sa akin ni Patrick dahil kanina pa ako tahimik. Tumango ako para iconfirm na ayos lang ako.

"Ang tahimik mo kasi eh. Ikaw, Airys Katherine Ferrer, tahimik, now that's something else! Sino ka at anong ginawa mo sa mahal ko?" Asar nito at natawa ako sabay kurot sa kaniyang braso.

"Sinasabi mo bang maingay ako?" Tanong ko sa kaniya at nagsimula naman siyang mag sorry dahil sa sakit ng kurot ko sa kaniya.

"Oy eto naman di mabiro, eh totoo naman eh-" sabi pa nito at binitawan ko ang kamay niya saka naglakad ng mabilis, charot nais ko lang din naman magpahabol. Di naman ako masyadong offended kasi totoo naman. Compliment na mga ata yun eh.

"Bahala ka nga diyan" sabi ko sa kanya at narinig ko naman ang paghabol niya sa akin at napangiti ako.

"Dali sorry na. Eh ano ba kasi yung iniisip mo?" Tanong nito at matapos ang mahaba habang suyuan ay sinabi ko na rin sa kaniya ang iniisip ko.

"Naisip ko lang kasi na.... you are the one who helped me forget about my first love and I thank you for that" I said and he smiles.

"I wondered before you know, if I would be able to get over him and turns out I was actually able to, because of you" I added and he held my hand and crossed his fingers with mine. He was looking directly into my eyes and I could feel myself being vulnerable. He had made me feel that with him I could have my guard down.

"You helped me as well, so I guess patas lang naman tayo?" Saad nito and then I smiled at him. We stared at each other for a while bago namin narealize na nakatitig pala kami sa isa't isa. Iniwas namin ang tingin, I gulped and I heard him clear his throat. I couldn't stop myself from smiling and my heart has been beating rapidly since that moment.

To be continued....

Prank CallTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon