Hae won yerinden kalktı ve hastanenin bahçesine indi. Güneş neredeyse doğmak üzereydi hava esiyordu ve kimse yoktu. Buraya geldiginden beri bir kez bile hastanenin dışına çıkmamıştı. Her gün pejmürde filmler ve diziler izliyordu. Jong suk nadir bir şekilde uğruyordu. Kendini gerçekten yakın hissettiği tek kişi hoseoktu. Şu ahmak ve hastalıklı kalbinin o mesaj attığında veya onun sesini duyduğunda hızlandığına hiç şüphe yoktu. Kafasını kaldırdı. Pembeden turuncuya kadar her rengi kaplamıştı gökyüzü. Nefes almak zordu ama asıl soru şuydu aldığı nefesi vermek kolay olacak miydi?Multisexywon: hae won idol olmam konuşmamıza kesinlikle zarar vermeyecek.
Multisexywon: sana söz veriyorum.
Multisexywon: hayatımda ilk kez birine bu kadar söz veriyorum.
Multisexywon: sayende bütün ilklerimi sende yasadim.
Multisexywon: bence beni affetmelisin 🤗🤗
Hae son ekrana baktı ve yüzüne kocaman bir gülümseme yerleştirdi evet gülüyordu ama maske taktiği için farkedilmiyordu. O kadar sirindiki onu nasıl affetmezdi.
Skylimit: mükemmel ultra sekerimsi saçlarının hatrına affedildin.
Multisexywon: oleyyyy
---------------------------------------------
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Imperfectly perfect // wonho
Fanfictionmutlisexywon; sanırım yine dalga geçiyorsun. skylimit; tanımadığım insanlarla dalga geçmiyorum. boy×girl