UNO - Una Kang Naging Akin (Short Story- Completed)

Chapter 7 - Kirk

(Selene's POV)

"Hi mommy.." I hugged my mom so tightly. I missed her so much. Antagal ko ng di nakakauwi dito sa bahay.

"Hmmmp... akala ko nakalimutan mo na na may mga magulang ka pang naghihintay dito sa bahay. Wala na nga si Coleen, wala ka pa din. Bumalik ka na kasi ulit dito sa amin ng dad mo iha. Ang tahimik ng bahay kapag wala ka. " may himig pagtatampong wika ni mom.

Nung isang taon ay nag-decide akong kumuha ng sariling kong pad. Gusto ko kasing maranasan kung paano mamuhay ng mag-isa. Pero ang siste, madalas akong dumaan sa bahay tuwing uwian para makasabay ko naman sila ni dad sa dinner. Nakakatipid pa ako sa pangkain ko.

Lately ay di na ako napapadaan. Meron na kasi akong ibang inuuwian. Ahihihi.
I feel so guilty kay mom. Akala naman ni dad ay galit pa rin ako sa kanya sa desisyon niyang ipakasal ako kay Mr. Lim kaya hindi na ako nagpapakita.

"Mommy, wag ka ng magtampo, busy lang talaga ako." I said still hugging her.

"Ano bang pinagkakabisihan mo ha, ang sabi ng dad mo maaga ka pa raw umaalis ng opisina. May boyfriend ka na ba ha?"

"Huh? Mommy naman. Malapit na nga akong ikasal di ba?"

Biglang lumungkot ang mukha ni mommy sa narinig.

"Selene, kung umatras ka man sa kasal, matatanggap ko. Mahal kita anak, gusto kong lumigaya ka. Di bale ng makulong ang papa mo at maghirap tayo. Matanda na rin naman kami." Pinahid ni mom ang luha sa mga mata. Haha. Si mommy talaga. Pinapapili nga ako pero nangonsensiya naman.

But I wish my dad thinks the same as mom. I wish he would let me choose my own happiness too.

"Shhh... don't cry mom. Everything will be alright." Alo ko sa kanya.

Papanong kaya maging maayos ang lahat?

Plan A.
Pag nabuntis ako ay hindi na ako pakakasalan ni Mr. Lim. Makukulong pa din dad. Maghihirap pa din kami. Unless si Coleen na naman ang papakasalan niya. Oh My Ghad! Hindi ko naisip yun ah.

Plan B.
Papakasalan ko na lang si Mr. Lim. Isesekreto ko ang pinagbubuntis ko. Malalaman niyang niloko ko sya at i-di-divorce niya ako. Maghahati kami sa yaman niya. Di na makukulong si dad. Mas yayaman pa kami. Oh my ghad. I love it!

Plan C.
Papakasalan ko si Mr. Lim tapos madidiskubre niyang pinagloloko ko lang siya. Ipapapatay niya kaming mag-anak. Oh my ghad! Huhuhuhu!

"Selene? What's happening? Okay ka lang iha? Why are you smiling and crying at the same time?"
Untag ni mama sa akin.

"I'm going to leave now mommy. I think I'm going insane. Bye. I love you." Sabi ko na humalik sa kanya at dali-daling umalis.

"Where are you going in that state?" Biro ni mom.

"Shopping!" I said smiling.

Yun nga ang ginawa ko. Nag shopping na lang ako. Umabsent ako sa office. Alam naman ni dad na nasa bahay ako kanina dahil nagpang-abot kami.

Nakakawala ng stress ang pagsho-shopping. Mas masaya sana kung andito si Coleen. How I miss my sister. Madalang na siyang makipag facetime kasi busy daw. Nakakapagtampo talaga.

Nangalay ang mga kamay ko sa mga shopping bags na dala ko kaya I decided to go home. Madami-dami na din ang napamili ko. I bought most for Uno actually. Dami kasing babagay sa kanya at sigurado akong magugustuhan niya.
At saka di pa kasi siya nakapagdala ng mga gamit niya sa condo kaya bumili na lang ako. Shucks! Sugar mommy lang ang peg. Pangangatawanan ko na to. For Uno baby!

I started to drive my Audi R3 when I felt I bump someone else's car while backing.

Oh my God! My lovely car! I immediately got out of the car. Bumper to bumper talaga! The driver also got out from his cars drivers seat and checked it out.

"Selene? Is that you?" My brows went up.
Who is this hunky-hollywood-kinda looking guy? He knows me.

"Ikaw nga Selene!!!" I wish I can be happy as he was while his hands were on my shoulders now and shaking me.

Kahit umalog-alog na ang utak ko sa lakas ng pagyugyog niya ay di ko pa rin siya nakikilala.

"It's me! Kirk!!! Kirk Livingstone!?"

"Huh? Ikaw si Kirk? Pinagloloko mo ba ako?" Kirk was my male bestfriend in high school. He was so skinny. With glasses and braces. We haven't got in touched in college anymore because their family migrated abroad.

"Ako nga ito! Si Payat! Si Kirk. Hahaha." I looked at him in amazement. Ang laki- sobrang laki ng pinagbago nito.

"Oh my God!" Yun lang talaga ang nasabi ko.

"Kirk!!!" I hugged him in amazement. I felt his arms hugged me back. Bigla ko siyang sinapak sa dibdib.

"Ouch! Why did you do that." Reklamo niya na hawak ang dibdib niya.

"That's for not answering my calls! And for bumping my car." I said smiling. I remembered calling him a lot before pero hindi na niya sinasagot hanggang sa hindi na ako tumawag ulit. Simula nun nakalimutan ko na siya.

"Oh. Sorry for your car, konting galos lang naman, madali lang to, konting car buffing lang. Tara, idadaan natin shop ngayon. Then, let's catch up while waiting. I'll treat you dinner." Sabi niya.

"Sounds good to me." I said.