2 Gece 2 Ölüm

{ 8. BÖLÜM }

Aslı nın ağzından

Kalbim yeniden ve tekrar tekrar parçalara ayrıldı . Sevdiğim adam ben böyle iğrenç bir durumda iken beni hiç mi merak etmemişti? Kaçmama yardım etmişti. Beni korumuştu. Bunların hepsini yapmıştı evet ama ben nezaretdeyken bir kere bile yanıma gelmemişti. Beni buradan çıkarmak için çaba bile sarf etmemişti. Ama bunu bilemem. Ama sarf etse yanıma neden gelmesin?
Kendimce onu haklı çıkarmaya çalışıyordum . Ama bunu neden yapıyorum?

Mutfağa gidip kendime kahve yaptım ve bardağı elim ile kavrayıp salona geçtim. Tam koltuğa oturacakken zil çaldı. Acaba Barış mı dönmüştü ? Elimdeki kahveyi masaya bırakıp koşarak kapıyı açtım .
Şaşkınlıktan küçük dilimi yutacaktım .

"Melis?"

"Aslı abla ?"

Kollarımı Melis'in boynuna doladım ve gözyaşlarıma engel olamadım.

"Abla iyi misin ?"

Samimi bir dille bana sorular soruyordu . Melis Barış'ın kardeşiydi. Melis ile çok iyi anlaşırdık . Çünkü onunla bir ortak noktamız vardı . İkimizin de annesi yoktu. Onun annesinin ölümü ile benim annemin ölümü arasında çok az bir gün farkı vardı .Melis'in annesi benim annem ölmeden 3 gün önce araba çarparak vefat etmişti. Benim annem ise pislik Poyraz yüzünden ölmüştü . Aklıma şu bir hafta içerisinde yaşadıklarım gelmişti. Poyraz'ın beni kaçırması , sonra benim onu vurmam, 2 gün nezaret de kalmam. Daha sonra Poyraz'ın şikayetini geri çekmesi ve beni oradan kurtarması . Ahh beynim kotasını doldurmuştu artık . Bunları gönderip , yerine başka şeyler düşünmeliydim.
Melis'in omzuma dokunup beni sarsması ile kendime gelmiştim.

"İyi gözükmüyorsun, hastaneye gidelim mi ?"

"Hayır gerek yok. Sen ne zaman geldin?"

"Bugün . Aslında gerçeği söylemek gerekirse dün gelmiştim ama arkadaşlarla kendimizi eğlenceye fazla kaptırdık sanırım ."

Gülerek anlatıyordu yaşadıklarını . Olması gerektiği gibi.

"Ee abla sen nasılsın . Abim ile nasıl gidiyor. Pis beni de hiç aramadı . Ama ben ona göstereceğim . Bu arada abim nerede?"

"Biz ayrıldık Melis ."

Sesim herzaman ki gibi çıkmıştı.
Cansız , boğuk ve sessiz.

"Efendim? Nasıl yani ? Ahh ne olmuş ben yokken. Peki neden böyle bir karar aldınız ?"

"Birlikte almadık bu kararı . Barış aldı . "

"Ne?"

"Ama şu andan itibaren hak veriyorum Barış 'a. Bizim ilişkimiz yürümeyecekti zaten ."

"Ama abim seni çok seviyordu. Nasıl böyle bir şey yaptı bilmiyorum ama bunu ben ödeteceğim. "

" Hayır Melis , istemiyorum. Abin ve ben bir karar aldık ve herkesin buna saygı duymasını istiyorum."

"Ama Aslı abla. Abim ve sen birbirinizi en zor anında buldunuz. Yaranı deşmek istemem ama sen annenin kaybettiğinde abim senin yanında oldu. Sen de abimin canını kurtardın. Abim o zamanlar da hala annemin ölmesini kabullenemiyordu. Bu yüzden yaşamak da istemiyordu. Sen olmasaydın belki abim şu an yaşamıyordu. "

Gözleri dolmuştu Melis'in. Evet ben Barış 'ın hayatını kurtarmıştım . Ama artık pek önemi kalmamıştı sanırım . O ilk tanıştığımız günü hatırlamıştım.Pek güzel bir karşılaşma olmasada Barış ile karşılaştığım için çok mutluydum.

~

"Baba tamam geç kalmayacağım . Sadece bunaldım ve biraz dolaşacağım . "