15.Bölüm: "Yaşamın Ucuna Yolculuk"

66 9 0
                                    

Bir Şiirin Ağıtını hatırlatan fotoğraflardan sadece birkaçı.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Şu odadaki her şeyi talan edip, pencereden atabilseydim birçok şeyi, kendimi bu kadar şiddetli hırpalayacak gücüm kalmazdı belki

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Şu odadaki her şeyi talan edip, pencereden atabilseydim birçok şeyi, kendimi bu kadar şiddetli hırpalayacak gücüm kalmazdı belki. Saçlarım kökünde kalırdı, tenimde çizikler var olmazdı, gözlerimin altı morarmazdı. Uyuyakalırdım, dağınık bir odanın gözükmeyen zemini böyle olmazdı. Silindi düşler, gelmedi gelecek.

Saatlerdir içiyordum ve başım yavaştan dönmeye başlamıştı. Arkın yoktu. Bana söylemeden dışarı çıkmıştı. Bana hesap vermesini beklemiyordum ama burada saatlerce onun gelmesini beklemek üzüyordu. Şu an kiminle veya nerede olduğunu bilmiyordum. Yavaşça yerimden kalktığımda başım hafiften döndü. Saçımı okşayarak tuvalete ilerledim. Işığı açmak için düğmeyi aradım ama bir süre başımın dönmesinden dolayı bulamadım. Midem bulanıyordu ve ışığı açamadan klozete doğru kendimi attım. Başımda keskin bir ağrı vardı. Klozetin yanında bir süre durakladım ve ağlamaya başladım.

O anda kapının açılma sesini duyunca ağlamam kesildi. Hızlıca ayağa kalktım ama dengede duramayarak lavaboya tutunmak zorunda kaldım. "Arkın?" ona seslenerek kapıya tutundum ve kendimi dışarı attım. Koridorda durmuş bana bakan Arkın'la karşılaştım. Suçluymuşum gibi bir an duraksadım ama benim değil de onun suçlu olduğunu kendime hatırlattım. "Neredeydin?" diye sordum. Anahtarı portmantoya attı.

Bir Şiirin AğıtıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin