Love Hurts 1&2 (Voltooid) 15+

#2 deel 6

~Fiene~

Ik zie Jasper voor me met zijn o zo bekende grijns op zijn rot kop geplakt. Zijn gezicht die ik nooit meer had willen zien. Ik weet niet hoe snel ik  hier weg moet. Ik wil net weg lopen. Maar ik word met een arm tegenhouden. Ik kijk recht in het perfecte gezicht, oké wat zeg ik nou weer het o zo lelijke gezicht van Jasper. 'Hey babe wat lang geleden, zeg! By the way wat doe je hier?' vraagt hij mij met nog steeds die vervelende grijns op zijn gezicht. Ik zet mijn bitchy masker op. En zeg zo bitchy mogelijk: 'Als eerste jij mag mij géén babe noemen. Ten tweede ik kan beter vragen wat jij hier doet. En ten derde...' Oh pizza ik heb geen idee wat het derde is. Koortsachtig denk ik na. Come on stom brein verzin iets. Ik zie Jasper me met een grijns aankijken. Opeens schiet me iets te binnen. 'Ten derde zet die stomme grijns van je gezicht!' Zeg ik zo zelfverzekerd mogelijk. In het echt ben ik zó onzeker. Maar dat hoeft die klootzak niet te weten. Hij kijkt me geamuseerd aan. 'Moet ik nou bang van je worden babe.' Zegt hij met nadruk op babe om me te irriteren. Ik doe net of het me niks boeit en zet een emotieloze masker op. 'Ja misschien wel.' Serieus kon ik niks beters verzinnen. Hij begint keihard te lachen. Ik kijk hulpzoekend om me heen. Is er iemand die me van deze gast af kan helpen. Hij begint weer een beetje bij te komen en zeg nog steeds een beetje na-lachend: 'Kon je niks beters verzinnen, babe.' Ik kijk hem boos aan. 'Ik meen het hoor. Ik zal als ik jou was op je geslachtsdeel passen als je zo doorgaat.' Zeg ik zo dreigend mogelijk. Ey eigenlijk was het best goed gelukt. Maar Jasper verpest het moment weer met zijn irritante lach. Alweer kijk ik hulpzoekend om me heen. Als een geschenk uit de hemel komt Liam eraan en trekt me van Jasper vandaan. 'Wat moet je?' Vraagt Liam dreigend aan Jasper. Als ik niet beter wist was ik echt bang dat hij mij of Jasper iets aan zou doen. Oké bij Jasper boeit het me niet echt. Die klootzak verdiende dat. Maar bij mij wel. Jasper kijkt van mij naar Liam en weer terug. 'Fiene ik wist niet dat je zo snel over ging naar een ander. O wacht dat ging ook zo met Daan. Eerst nam je met Daan en effe later met mij. Wat ben je toch een slet.' Ik keek hem beledigend aan. Hoe durft hij mij slet te noemen. Liam hielp me al en zei met een intimiderende ondertoon tegen Jasper: 'Als je haar nog een keer slet noemt ga je eraan dude. Ik meen het! En nee we hebben geen relatie we zijn goede vrienden meer niet.' Ouch die kwam hard aan. Ik weet niet waarom, maar ik voel me nu echt heel kut. Jasper kijkt Liam nog een keer aan en gaat dan na wat gemompeld hebbende weg. Ik ben van hem af! Blij spring ik in de armen van Liam, die me behendig opvangt. Ik druk me gezicht in zijn shirt. Na een paar minuten heb ik pas echt door wat ik aan het doen was en wend me met een schamend gezicht af. Hij lacht een beetje naar me. Op een lieve manier niet op die van Jasper met zijn misselijkmakende lach. Ik krijg de rillingen daarvan. Ik lach nog een keer naar Liam en zeg zachtjes: bedankt. Daarna loop ik naar Violet die met een grijns ons schouwspel bewonderde. Ze gilt als ik haar kant opkom en zegt overenthousiast:' Had je gezien hoe hij naar je keek? Hij is smoor op je ik zweer je!' Lachend rol ik met mijn ogen echt Violet. 'Ja 't zal wel.' Maar toch blijft het in me hoofd steken en gaat het de hele dag en nacht niet meer uit me hoofd. Zal Liam echt iets voor me voelen? Of verzint Violet gewoon alles en is het gewoon niet waar?