Merhaba hyung, sana aşığım.
Sonunda dedim be!
Rahatladım. Dünya varmış bee!
Neyse,
Sen neden mi suçlusun?
Neden mi sende bu mektupta yer alıyorsun?
Tek bir cümle yüzünden.
Sana bir soru sormuştum ölmeden bir hafta önce.
Soru şuydu;
"Bana inanıyor musun?" Bana bakmış ve sadece bakmıştın.
Sonunda konuştuğunda ise kalbimi yerle bir eden cümleyi demiştin.
"Ben seni tanımıyorum Kook."
Değişmiştim çünkü buna zorlanmıştım.
Beni ne olursa olsun koruyan hyungum yoktu o anda.
Bana herkesin baktığı gözle bakan bir Min Yoongi vardı.
Olmayan gururum incinmişti.
Her şeye rağmen affettiğim adam benim celladım olacaktı.
İntihar ettiğim ip de sizin evden aldığım bir ip.
Bak, intihar aletimi bile ellerinle verdin bana.
Hyung, ne değişmişti?
Sana sadece bunu sorabilmek isterdim.
Ne değişmişti de bana böyle davranmıştın?
Ah, unutmuşum... Orospular soru soramaz sadece işine odaklanabilirdi.
Bana tokat attığın gün 'orospu' demiş hatta tıslamıştın.
Olsun, sen desen ne yazar?
Sinirine verdim o kelimeyi demeni.
Senden istediğim tek şey; fahişelere yardım etmen ve onları bu bataktan kurtarman.
Nasıl yapacağın sana kalmış ama eğer seni affetmemi istiyorsan bunu yapman gerek.
Gelelim ilk cümlemin açıklamasına.
Sana diyemediğim, her gece gözyaşı döktüğüm ve şu bir yıldır ayakta kalmamı sağlayan şey; sana olan aşkımdı.
Umutla doldurdum içimi. Belki bir gün bana bakar umuduyla.
İnsanoğlu kendini kandırmada bir numara işte...
Salaktım, inandım beni seveceğine.
Benim kadar olmasa bile bana değer versen yeterdi hyung.
Saçımı okşayıp öpsen bile ben yaşamaya neden bulurdum.
Ama sen ne yaptın?
Beni elinin tersiyle ittin.
Verdiğimiz sözlere rağmen beni iteledin kenara.
Tokadından sonra beni en çok üzen şey bu olmuştu.
Sorun değil, iyiyim çünkü artık yaşamıyorum.
Sorun değil, unutulur giderim.
Kimse pişman olmaz yaptıklarından ve ben hâla 'orospu Jeon' olarak anılırım.
Sorun değil, boşverdim ben zaten.
İp boğazımdan geçtiğinde tereddüt bile etmeyeceğime eminim çünkü yaşamak için nedenim yok.
Ailem yok.
Arkadaşım yok.
Sevdiğim var da ne oldu?
Ölüm benim için bekliyordu işte. Direnmeye gerek yoktu.
Kaderim buymuş.
Kaderime boyun eğdim, tekrar yazabilirdim ama ben pes etmeyi seçtim.
Ben korkaklık ettim.
Seni severken korkmamıştım ama bırakırken çok korktum hyung.
Bu mektupları okuduğuna bile inanmıyorum.
Polisler delil diye okuyor olabilir mesela.
Polis abi, ona onu sevdiğimi söyler misiniz?
Kırmayın beni lütfen.
Teşekkürler.
-Jeon Jungook.
Gözyaşlarım kağıdın her yerini ıslatırken hıçkırıklarım da eşlik ediyordu.
Kağıdın arkasını çevirdim çünkü çiçek ismi vermemişti.
Yazan şey ise beni bin parçaya bölmüştü bile.
Kırmızı Lale Verirsem Kabul Eder Misin Hyung?
Seni seviyorum demek için kullanılır bu çiçek.
♤
Son bir mektuuuppp.
Neyse,
Benim işim var.
Bol Yoonkook'lu günler. 🌹🌹🌹
