Time to move on? [Completed]

Chapter 06

Pustahan tayo iniisip mo parin siya oh.

Opo, siya paren iniisip ko. Valentine's day na. 

Ang daming couple. huhuhu

Ayoko naman magpakabitter dito sa dorm -- buti na nga lang whole day class ko. Wala sa mood ko na isipin ano gagawen ko today. Basta kakain na lang ako sa resto with my dormies.. 

Waaaah. Ang dami talaga may flowers, gifts, teddy bears, and surprises! :) 

I'm happy for them -- sana na lang hindi lang sila naglolokohan diba? 

Anyway, nag heart-to-heart talk kami ni ate Chelle 

More likely -- cinomfort lang niya ako. Bakit? Kasi nalaman ko inask na ni Raffy yung girl to be his girlfriend >.< Ouch kaya nun. Oo alam ko wala ako karapatan pero ang sakit eh </3

Sinabi ni Kris sa akin yung tungkol duon -__- balita ko nga nagalit yung friends ni Raffy dahil sa ginawa niya sa akin -- nalaman ata nila and dahil nga sa new girl na inask nya -- less than a month palang niya nakilala. Haaaaay. 

"Ate c-chelle!" habang umiiyak ako.. 

"Gusto mo lumabas? tara kahit papaano celebrate tayo ng valentines. treat kita." then pumunta kami sa restobar ni ate Chelle nung tumigil ako umiyak..

so inorder niya ako ng alcohol -- 

habang umiinom kami -- duon kami nag-usap talaga. 

 And, kahit allergic ako.. wala na din ako paki :((

"Oh, ano na ba nangyayari sayo Cath?" tanong niya with sad face.. 

"Wala na talaga ate eh :( Hindi ko kasi kaya na may iba siya kasama..." sabi ko..

"Ayan ka nanaman kasi eh. diba sabi ko try muna siya kalimutan? Eh ano na nagyare sayo ha? Ayan, February 14 umiiyak ka at nagpapaka emo..." 

"Sorry 'teh! :( Naabala pa tuloy kita.." 

"wala yun. sus, nung ako din nasa ganian stage, ikaw din naman nasa tabi ko nun eh... and ano pa yung ate kung hindi tutulong diba?" 

"Ang sakit talaga e. Pinipilit ko naman maging masaya eh. Nakita mo naman diba sobrang nagpakabusy na ako sa studies, sa friends -- pero wala e. may part paren kasi sa akin na ayaw siya kalimutan. " bigla ako umiyak lalo.. kasi naman eh. sobra na ako nasasaktan -- ngayon naiintindihan kna bakit sobrang iyak ng mga nagbrebreak -- e kami ng wala man naging relasyon talaga sobra ako affected. ugh! 

    "diba nga sabi nila -- kung nga decimal point nakakamove -- tao pa kaya? Cath, always remember that all things are possible, including MOVING ON. Alam ko pinagdadaanan mo, naiintidihan kita. pero maniwala ka sa sarili mo na kaya mo magmove on."

"Hindi ko kasi talaga siya kaya kalimutan ate :( Ayaw talaga kasi namimiss ko lang siya lalo eh. Kahit ginago at pinagloloko lang niya ako -- wala paren nagbabago sa pagmamahal ko sa kaniya. Siya talaga eh.. pero hindi ko siya kayang ipaglaban lalo na alam ko hindi naman ako ang gusto niya :(" 

"Minsan ang memories ang rason kung bakit nahihirapan tayong mag move on. Tulad ngayon, yung mga happy memories niyo kasi yung iniisip mo! yung mga magagandang bagay na ginawa niya sayo and ginawa niyo together yung nasa utak mo lang. Subukan mo kaya isipin din yung bad things na ginawa niya sayo! yung bagay na nakasakit talaga sayo..."

"Ate chelle... mas matimbang paren ung magagandang bagay na ginawa niya sa akin :( kahit sinaktan nya ako harap-harapan and pinaasa niya ako and stuff WALA PAREN! WALANG NAGBABAGO. bakit ba ganon? :((((" 

hinug na lang ako ni ate :( cinomfort nalang niya ako.. hindi kuna din alam ano nangyayare e. basta alam ko hindi paren nawawala sakit ng puso ko kahit linabas kuna lahat ng hinaing ko sa kaniya  -- well hindi pa talaga lahat yan.. pero di ko na kaya. late na din and may pasok pa bukas.    

"Tara na Cath! balik na tayo dorm. Medyo tipsy kana kaya ka lang nagkakaganian.. pero tandaan mo -- makakamove on ka din. balang-araw tatawanan mo nalang ito  nangyare and marerealized mo gaano ka kabaliw para iyakan ang isang lalaking tulad niya... andito naman kami ng friends and dormates mo, hindi ka namen iiwan. okay?" then hinug niya ako ulit.    

After makabalik sa dorm -- kita kuna na yung allergies ko. shit. halata nanaman ako nakainom >.<

Ang sakit na din naman ng ulo ko. Fuq. wrong move pero okay na din.     

the next day... nakita ko nalang katabi ko si Kris.. >.< katabi ko siya pala natulog -- umiiyak kasi ako. sama ng pakiramdam ko :(   nakita ko din yung wall ko puro sticky notes mula sa kanila..  

"Cath! fighting! Don't give up, okay?"

"We love you... <3" 

"magdradrama ka ulit? tama na. andito naman kame!" 

"Wag na iyak ha?"

"Move on na. kaya yan. help ka namen!"

"Cath, you're strong. kaya naman maoovercome mo yan.." 

siguro nasa 50+ yung notes na un. sobrang saya ko kasi kahit papaano gumaan luob ko. and kahit na ganito lang sila, hindi nila ako iniiwan sa pinakalaban ko. :(