Thomas' POV~"APAT" pagbilang ng apat agad na napakapit sakin si ara
"I love you, thomas" saad niya sa akin habang umiiyak.
"Mahal na mahal"
Agad akong nagising sa diwa ko
"Jeron?" Tawag ng isang babae kay jeron na nasa tabi ng nanay ni ara
Agad na nagulat si jeron.
Si mika.
"Jeron bakit ka nandito?" Tanong ni mika sakanya.
Si jeron, bestfriend ko yan. Alam kong mahal na mahal niya si mika. Kaya nagulat ako nang malaman kong sakanya ipapakasal si ara.
"LIMA!"
Niyakap ko si ara saka pumikit.
Nakarinig ako ng putok ng baril.
Pero alam ko sa sarili kong hindi ako natamaan.
Tumingin ako kaagad at nakita kong binaril ni Jeron si mang Roger.
Napahinga ako nang maluwag at hindi ako namatay, pati ang asawa ko. Walang nasaktan sa amin ni ara.
"Jeron" tawag ni mika kay jeron saka sila nagyakapan.
Alam ko, alam kong silang dalawa ngayon. Kaya kahit sinabi ng nanay ni ara iyon kanina, okay lang dahil alam kong hindi ako tataksilin ng bestfriend ko
Kami naman ni ara, eto magkayakap pa rin, at umiiyak pa rin siya.
"LINTIK!" sigaw ng nanay ni ara.
Nagulat ako nang ilabas niya ang baril niya at tinutok sa akin.
-
-
-
-
-
"TORRES!" Sigaw ng nanay ni ara saka pinaputok ang baril na hawak-hawak niya.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
Pero hindi ako ang natamaan...
-
-
-
-
-
-
-
-
-
"ARA!!"
"DAKS!!"
"ANAAK!"
Iyan, iyan ang mga salitang narinig ko pagkatapos pumutok ang baril.
Totoo ba to?
Bakit kailangan mangyari ito? Ako nalang wag ang mahal ko!
Nakayakap sa akin si ara, at nakatingin sa akin.
Bahagyang ngumiti sabay sabing "i love you, thommy"
"I love you so much" Saad niya
Napaiyak ako sa mga sinabi niya.
BINABASA MO ANG
Akalain
FanfictionHindi ko akalain na magmamahal ako ng ganito. Hindi ko akalain na makakatagpo pa ako ng isang lalaking katulad mo sa magulo kong buhay. At mas lalong hindi ko akalaing magmamahal ako ng isang taong matagal na palang akin.