Gerçekler!!

900 29 6
                                    

İlk okul haftamız bitmiş bulunmakta :)) Ariel yanıma gelip "Melek,biz Melis ve diğerleriyle cafeye gidicez sende gelsene. "Yok siz gidin" "niye ya gel işte" "canım istemiyor" aslında yalandı ama ne yapayım adımın asasyole çıkmasını istemiyordum,seneye sınav vardı gezemezdim diğ mi? "Sen bilirsin,fikrin değişirse mesaj at nerde olduğumuzu yazarım sana" tamam neyse "Pazartesi görüşürüz" "görüşürüz canım" dedi.Ve eve geldim.Tuğba abla telefonda konuşuyordu adımı duydum ne konuşuyorlardı merak edip dinledim,ne benden bir şey mi gizliyorlar bu olamaz daha ne gizliyorlar ve beni görüp telefonu kapattı

"Melek,sen mi gelsin canım?Hoş geldin "

"Hoşbulduk" aslında hoşbulmamıştık nasıl hoşbulalım ki benden bir şey gizliyorlar neyse akşam Ahmet abi gelince bu konuyu açıcam bu yaşıma kadar neler gizlenmiş zaten benden daha ne gizliyorlar neyse yukarı çıktım biraz dinlendikten sonra derse oturdum ama konsantrasyonumu toparlıyamadım nasıl konsantrasyon olayım benden gizledikleri şeyi öğrenmem gerek şükür kapı çalındı Ahmet abi gelmiş olmalı aşağı indim evet oydu selamlaştık hemen söze başladım "sizle bir şey konuşmak istiyorum" Tuğba abla "tabi ki canım bizle ne istersen konuşa bilirsin" salona geçtik.

"Siz benden ne gizliyorsunuz?"

İkisi aynı anda "ne gizleyeceğiz hiç bir şey gizlemiyoruz ki canım" o kadar telaşlıydılar ki bilmeyen biri bile anlardı bir şey olduğunu.

"Yalandan bıktım!Sesim baya çıkmıştı ama ne yapayım haklıydım.

"Doğruyu hatta gerçekleri söyleyin ama gerçekleri yalanları değil."

Ahmet abi "canım bir şey yok ki"

"Gene yalan gene! Bundan sonra hep sesliydim. "Tuğba abla ben geldiğimde telefonla koşuyordu diyorduki Meleğe gerçekleri nasıl söyliyeceğiz"

birbirlerine göz ucuyla baktılar"

Ve anlatmaya başladılar,bunlar olamaz dı ne Rüya ölmemişmiydi ikizim.Daha doğrusu bilinmiyordu biz üç yaşındayken kaçırılmış ve sonuç olarak ortalıkta yoktu bu olamazdı diğ mi?Benden bunu nasıl gizlerlerdi!

"Bunu benden niye gizlediniz"

Ahmet amca "üzülecektin"

"Sanki şuan çok mutluyum sadece bu yüzden mi?"

Tuğba abla "ailemden sonra bu olay seni fazla üzerdi herşeyi bir anda anlatmak istemedik,kaldıramazdın"

GERÇEKTEN ŞUAN ÇOK KALDIRDIM!!! Başımdan kaynar sular akıyordu resmen!! Odama çıkıp hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım!!

Not Defterim!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin