(Kolpa grubunun Ölünmüyor Mutsuzluktan adlı şarkısını dinleyin okurken.Multimedyada fotograf var)
Günler Aylar Birbirini Kovaladı.Bende kendimi kovalıp duruyorum.
Yaz tatiline girdik.. Birinci dönemdeki başarımı gösteremedim.Taktir yerine
teşekkür aldım.Birde hocalardan azar işittim.Neyse yaz tatiline girdik sonunda,sırada Rüyayı bulmaya geldi.
Tatilin birinci günü başlasın!!
Gece birden bire uyanı verdim gene aynı kabuslar Kıvanç'ın sesi sanki karanlık bir çukurda "Meleeekk,geeell!" diye bağırıyordu.
Ama bu seferki daha kötüydü bağırdıktan bir süre sonra sadece siyah bir görüntü ve bıçak saplanması.Birden uyandım ama uyanırken çığlık attım..
Tuğba abla ile Ahmet amca yanıma geldiler.
Tuğba abla "ne oldu canım"
"Gene aynı kabus Tuğçe abla,hatta daha fazlası" ne gördüğümü anlattım birbirlerine baktıktan sonra Ahmet amca bana dönüp
"Korkma canım geçti sadece bir rüyaydı" yerimden kalktım dolabımdan kot pantolon ve kısa kolu tshirt aldım.
Tuğba abla "nereye?"
"Dışarı çıkıcam biraz" Ahmet amca saate bakıp
"Üç buçuk.Bu saatte mi?"
"Evet,bir şey olmaz.Siz yatın.Biraz bisiklet süreceğim" odamdan çıktılar.Giyindim odamın kapısını kapattım.Bekliyorlardı yatmaya gitmemişler anlaşılan.
"Beklemenize gerek yok demiştim"
"Telefonunu aldın mı?"
"Hayır Ahmet amca almadım"
"Ulaşmamız gerekebilir al mutlaka"
"Biraz gezip gelicem almama gerek yok gerçekten" Gene bir bakışma ve Tuğba abla bana döner
"Olmaz canım,hadi al.Ne olur ne olmaz"
"Pekii,tamam.Pes ettim alıyorum"
Ahmet amca "Aferin sana" odamdan telefonumu aldım onlara sarılıp çıktım.Bu saate ne yapacağımı bilmiyorum ama biraz bisikletle tur atmak iyi gelecekti eminim.En azından şu kabuslar peşimi bırakırdı azda olsa.
Bisikletime bindim.Gecenin 4'ü ne yapacaktım san ki ama umrumda değildi hızlı hızlı sürmeye devam ettim.... Ve yerdeyim.Ne olduğunu anlamadım bacaklarım kollarım acıyordu düşmüşmüydüm evet düşmüşüm.Yerden kalkmaya çalıştım of kollarım bacaklarım yara bere içindeydi neyse bisikleti kenara çekip bir kaç adım yürüdüm.Bir çukur gördüm san ki evet çükurdu o derin bir çükurdu.Birden sesler gelmeye başladı kafamı saladım kabusun etkisi olmalıydı kafaya takmayıp bisikletine doğru ilerledim fakat gene bir ses Meleek diye koşarak çukurun oraya gittim oturdum ve çukura baktım yoktu hiç bir şey.Kafamı salladım sesler gitmesi için sonunda sesler kayboldu rahatlamıştım bisikleti alıp yolla koyuldum evin kapısına gelmiştim saate baktım sabah olmasına az bir zaman kalmıştı saat 5'ti kilidi çıkarıp kapıyı açtım.Pijamamı giyip yatağa uzandım..
Odama güneşin ışıkları girmesiyle uyandım saate baktım saat 2 öğlen olmuş resmen neyse banyoya gittim duş alıp aşağı indim.
"Selam Tuğba abla"
"Günaydın uykucu.Akşam kaçta geldin bakalım?"
"5"
"Ovv baya geç gelmişsin.Bir dakika bir dakika senin bacaklarına ne oldu?"
Eğildim dünkü izler kırmızılıklar vardı.
"Bir şey yok ya"
"Düştün mü sen?" Geceki olayı anlatım
"Kabusun etkisidir canım önemseme herkese oluyor böyle şeyler"
"İnşallah öyledir" kısık sesle söyledim.
Kahvaltımı yapıp Ariel ve Umutla konuştum dün uyumadan önce uçak bileti almıştık malum yolculuk başlıyordu ikizimi arama yolçuluğu.
Bir saate yakın geldiler.Hazırlanıp çıktık.Tuğba abla havalimanına bırakacaktı bizi ve tabi ki hostestlere emanet edecekti.
Yol..
Ariel; "Kötü gözüküyorsun Melek?"
Tuğba abla; "Kabus gördü" Tuğba ablaya tip tip baktım
"Tuğba ablaa" tabi anlatmak zorunda kaldım.Umut bey söze başladı
" Saçmaa"
"Sana göre her şey saçma zaten.Hayat da saçma dünya da hatta hatta yaşamakta"
"Öyle valla"
"Sen ona bakma Melek"
"Alıştım artık Ariel.Normal karşılıyorum" sonunda havalimanına vardık.Biletleri aldık.
"Melek verınca ara tamam mı canım?"
"Ararım" Tuğba ablayla sarıldık.
Q
Vedalaşıp uçağa bindik
1.30 saate yakın yolculuktan sonra geldik.Hemen Tuğba ablayı arayıp haber verdim.Sonra da bavulları aldık ve taksi beklemeye geçtik.
"Şükürler olsun memleketime geldim.
Çok özlemişim ya" Ariel bana bakıp gülümsedi ve sarılış malum olarak Umut'da katıldı sonradan.
Taksiye binip eski evimin yanı olan evlere Ferah ve Barış'ın yanına geldik.
Ferahların evinin zilini çaldım.Annesi açtı.
"Canım kızım gelmiş" kucakladı beni.
"Ferah Ferah bak kim geldi" kapıya geldi bizimki
"Meleek!"
"Ferah!" Sıra Barış'ı almakta kaldı.Ona ne kadar gelme desemde geliyor.
Onuda alıp yola koyulduk.Tabi onlarada kabusu anlatım onlarda bana morel verdiler herkes gibi.
Veee Bir,İki ve Üçç!Yolculuk Başlaaasıınnn!!
Bakalım Bu Yolculukta Neler Olacak!
