Arkaya döndük ki dört koca genç mi desem adam mı bilemedim neyse o korkuyla tip tip baktım
En öndeki Umut'a bakıp
"Oğlum ne iş üç kızla mı takılıyorsun vay!
"Ne diyorsunuz siz be?" Diye kükredi Umut.Demin ki çocuk hariç başka biri
"Haha abisi buna bak sen küçük ama manşallah takmış kolun üç fıstık"
"Lan düzgün konuşun defolun gidin"
Başka biri "gideriz ama kızlardan birini vermek şartıyla" beni göstererek konuşmaya devam etti
"Heh şu siyah saçlı olan güzelmiş işimizede yarar"
En son arkada ki öne çıkıp konuştu
"Hemde ne biçim yarar bee!Yararsın dime güzelim?"
O sırada şükürler olsun ki Ozan abi arabadan indi yanında da Berk
"Ne oluyor burada"
"Aa tek değilmiş genç iki arkadaşı da var anlaşılan şimdi anlaşıldı her kız birinin ama kusura bakmayın şunu alıyoruz biz" diyip beni çekti
"Ne yapıyorsun den be!" dip Okan abi yumruk attı çocuğa öbürlerine Okab abinin üstüne atladılar gözü acayip derecede morardı ama halen devam ediyorlardı korkudan bağırmaya başladım
"İmdaaaatt!Yardım ediiiinn!" O sırada 3 polis geldi korkudan Ozan abiyi bırakıp kaçtılar.Polislerden biri yanımıza gelip içinirsiniz diye sordu Olan abi kötü olmasına rağmen ikiz teşekkürler dedi adam da öbür iki polisin arkasından gitti inşallah bulutlar onları..
Bizde işimize geri döndük arabayı sonunda tepeye vardık.Tepe dediğime bakmayın tamam tepe ama normal yol var yani.Neyse sonunda ulaştık bizde arabaya bindik ve yola devam ettik.
Saat 1'di uykum gelmeye başlamıştı bugün acayip yorulmuştuk hepmizde ama pes etmek yoktu en azından benim için yoktu..
Umut; "hadi üçüncü notu açta oku da bitsin biran önçe bu dert" dertmiş hıh tip tip baltım tabi bendem hemen gözlerini kaçırdı ve notu açıp okudum.
"Biliyorum ÇİNÇİN Mahallesi kolay bir yer değil ama başka yolu yoktu umarım belaya bulaşmadan atlatmışsınızdır orayı.Neyse mahalleyi geçitine göre artık çevre yolu geçin ve Türkoçağı Sokakta ki dolmuş durağında bekleyip 234 nolu dolmuşa binin..
Ozan abi "orası baya uzak buraya yalnız ilk arabayla gidip bir yere parkedip yürüyeceğiz"
Umut "bu saate dolmuş yoktur ki?"
Ozan abi "onun içinde sabahı bekliyeceğiz artık" diyip yolumuza devam ettik..
Bir yer bulup Ozan abi arabayı oraya park etti bizim çocuklar o kadar yorulmuşlar ki uyuyakalmışlar.
Ozan abi "hadi sende uyu artık?"
"Siz uyumayacak mısınız?"
"Uyucam sende uyu kapıları kilitleyip uyuyacağım"
"Ozan abi sen uyu ben burada bir tur atıp geliyim anahtarı alayım gelince kilitlerim"
"Olmaz öyle şey ben beklerim seni 5-10 Dakika'ya burada ol"
"Tamam peki" dedim ve indim aramadan 2 dakika yürüyeyim bari dedim kendi kendime..
10 dakika sonra
Döneyim artık diye düşünüyordum ki arkadan bir ses
"Merhaba"
Ve sonrası karanlık en son hatırladığım adamın mendile bir şey koyup bana koklatması..
