Στο βυθό της θάλασσας

Κεφάλαιο 10

Ξύπνησα σε ένα μέρος γεμάτο λιμνουλες και δέντρα- σε ένα πανέμορφο τοπίο!

L:"που είμαι? -Στον παράδεισο! ''

''Άγγελε Γαβριήλ!  Εσύ είσαι! ?''

Μόλις συνήλθα τελείως είδα ποιός βρισκόταν από πάνω μου.
(Και όχι πρόστυχα πλάσματα, δεν εννοούσα αυτό! )

Κοινό:"Γιατί που ξέρεις τι σκεφτόμασταν? Εμείς δεν σκεφτόμαστε ποτέ πρόστυχα!
Γκουχου, γκουχου! ''

Whatever!

Και που λέτε! Ήταν ο Λουφις!

L:"ωχ μόλις εβρισα τον άγγελο Γαβριήλ!
Α! ντροπή μου! ''

Λ:"ααα, θα τις φας τις φάπες σου σημερα! ''

L:"Γιατί μωρό μου! ?''τον κοίταξα με λυπημένη φατσούλα καθώς ανασηκωθηκα απ'το κρεβάτι.

Αυτός μάλλον το κατάλαβε ότι τον δουλεύω ψιλό-γαζί και απλά με κοίταξε με αυτό το κενό στο πρόσωπο του.

Λ:"Θέλω να σου εξομολογηθώ κάτι''

Κοινό:"ωω θα σου εξομολογηθη την αγάπη του για σένα! Τι ρομαντικο!♥♥♥''

Λ:"εγώ!...ποτέ δεν σε συμπάθησα! ''
Κοινό:"Όπα! 'Τι ηταν αυτο? Βομβα!''

L:"παρομοίος!''

Κοινό:"Αμάν! Διπλή βόμβα! ''

Λ:"Το μόνο που ήθελα ήταν να σε ξεφορτωθώ! Πριν δεν μπορούσα, γιατί δεν είχα το δικαίωμα, τώρα όμως θα σε ξεφορτωθώ μιά για πάντα! Περίμενε να γίνει ο γάμος και μετά στα ξεκουμπιδεια! ..Α και ετοιμάσου να φύγεις για το μικρό ταξιδάκι σου μαζί με τον βασιλιά!''

L:"Όχι!'' Έπεσα κάτω στο πάτωμα πιάνοντας το χέρι του.

''Όχι με τον βασιλιά!Σε παρακαλώ! Θα κάνω τα πάντα, ότι μου ζητήσεις, αλλά όχι με τον βασιλιά! Θα πάω με μία κότα αν θες! Θα είναι πολύ πιο ωρεο το ταξίδι μου! ''

Λ:"ξεχνάς κάτι! ''

L:"τι? ''

Λ:"Το ότι δεν έχουμε κότες! ''

L:"Α! Ναι σωστά! Ε καλά! Τοτε θα πάρω έναν καρχαρία! ''

Λ:"καλή ιδέα, για να σε φαει και να απαλαχτουμαι από σ'ένα μιά και καλή! ''

L:''Α! Δεν μιλάς ωρεα! ''

Λ:" εσύ πως μιλάς δηλαδη? ''

L:"άλλο εγώ! ''

Τουκ, τουκ!

Λ&L:"ΠΟΙΌΣ ΕΊΝΑΙ!?''

Μιά αδύναμη φωνή ακούστηκε.
''εε η υπηρέτρια είμαι, μου είπε ο βασιλιάς η δεσποινης Lusi να ετοιμαστεί για αποχώρηση''

L:"Γιατί τι είμαι? Αεροπλάνο για να αποχωρησω? ''

Λ:"θα σου'λεγα τι είσαι, αλλά έχε χάρη! ''

L:"κακίες? Κακίες Λουφι μου? ''

Λ:"Δεν είμαι, σου! ''

L:"νευριασαμε Λουλι? Δεν σου άρεσε λουφι μου? ''

Λ:"Σταματά να με λες έτσι! ''

L:"σταμάτα, σταμάτα! ''είπα με κοροϊδευτικό τόνο.

Λ:"Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να φύγεις! ''

L:"άμα μου κάνει κάτι ανώμαλο ο βασιλιάς θα τον στείλω στην μάνα του! ''

Λ:"η μάνα του έχει πεθάνει! ''

L:"ε, ναι! Αυτό εννοούσα! ''

Λ:"τελοσπαντον! Θα του πω να μην σε πειράξει''

L:"οκ, φεύγω''

Πείρα τις  δύο βαλίτσες στο χέρι μου και προχώρησα προς στην  εξώπορτα, πριν βγω όμως γύρισα   και έκανα φινάλε!

Κοινό :"αα! Τον φίλησες! ♥''

Όχι.

Κοινό:"ωωω! Ξενερωτη! ''

Γύρισα και του είπα:"Αντίο Λούφ, εύχομαι να με ξεπεράσεις! ''

Πήγα να ξαναφύγω, όταν γύρισα πάλι πίσω και του είπα.
L:"By the way, ωρεο δωμάτιο!
Το θέλω! Το τελω, το τελω, το τελω το τελω πολύυυ, οκ bye! ''Και έφυγα! Αφήνοντας τον με μια έκφραση του τύπου 'τι ήταν αυτό τώρα'.Anyways, who cares?

(Δυο βδομάδες μετά! )

  Λουφις POV.

Έχουν περάσει δυο βδομάδες και ακόμα να φανούν.Μήπως κάτι τους έτυχε? Α! Μήπως ο θετος πατερας μου, της έκανε κάτι?

Τα ερωτήματα αυτά με βασάνιζαν μέρα με τη μέρα, ώσπου μιά μέρα...

ΤΟΥΚ, ΤΟΥΚ, ΤΟΥΚ, ΤΟΥΚ

Λ:"ναι, περάστε! ''

''Υψηλότατε, άσχημα νέα!
Η δεσποινης Lusi και ο βασιλιάς, είχαν ένα τρομερό ατύχημα! ''

Λ:"και τι κάθεστε?  Πείτε στους φρουρούς να ψάξουν να τους βρουν! ''

''Μα αυτό είναι το θέμα Εξοχότατε! Δεν τους βρήκαμε πουθενά! Μόνο την άμαξα και τον αμαξά.Ο αμαξάς μας είπε πως τους επιτέθηκε ενας καρχαρίας, ο καρχαρίας του βασιλιά Κεντορα, του αιωνιου εχθρου σας και πως τους πηρε για σφαγή! ''

Λ:"ετοιμάστε την φρουρά!''

''Εμ, υπάρχει και κάτι άλλο''

Λ:"Ποιο σημαντικό απ'αυτό? Δεν νομίζω! ''

''Ο πατέρας σας! Ο βιολογικός!
Όρισε την ημερομηνία γάμου πιο νωρίς''

Λ:"πόσο πιο νωρίς? !''

''Αυτό το Σάββατο! ''

Λ:"ΤΙ? ? ?''

Συγκεντρωσα όλη την φρουρά μου και ξεκινήσαμε!

Έτσι πας Κεντορα ε?
Ω δεν με έχεις δει ποτέ θυμωμένο!
Ορκίζομαι πως άμα έχει πειράξει έστω και μία τρίχα από τα μαλλιά της θα τον κάνω να τρέμει κάθε φορά που θα ακούει το όνομα μου!

        £=£=£=£=£=£=£=£=£=£

Ψηφίστε & σχολιάστε
Να έχετε μία Τέλεια μέρα♥
Ββ πολεμιστές μου ^^