Τι, τι, τι, τι, τι, έκανε το ξυπνητήρι και ενα μπουμ ακουστικε όταν το χτύπησα.
Αααα καταραμένο ξυπνητήρι που να σκάσεις!Μ.Λ (Μαμά Λούσις):"αγάπη μού σήκω και έλα κάτω να χαιρετησεις τον κύριο Φίλιππο Και να αποχερετησεις τον πατέρα σου που σήμερα φεύγει για ταξίδι! ''
''Μμμ, τι? ''Είπα νυσταγμενα,προσπαθοντας να επεξεργαστω αυτά που μου ειπε, ξαφνικά γουρλωσα τα μάτια μου''Αμάν σήμερα φεύγει ο μπαμπάς! ''
Σηκώθηκα όπως-όπως και έβαλα ενα ασπρο απλο ανετο φορεμα με ασπρα πλατυα παπουτσια και κατέβηκα κάτω.''Γειά σας κύριε Φίλιππε! Τι κάνετε? ''Χαιρετισα τον φίλο του μπαμπά μου, ο οποίος καθόταν μαζί με τον πατέρα μου στον καναπέ.
Κ.Φ (Κύριος Φίλιππας ):"γειά σου και σε εσένα Λούσι μου, καλά είμαι εδώ προσπαθώ να πείσω τον πατέρα σου να μην κάνει αυτό το ταξίδι, σαν καπετάνιος που είναι πρέπει να σκεφτεί και τούς επιβάτες του''είπε καθώς κοιτούσε πλάγιος τον πατέρα μου.
''Μα γιατί? Έγινε κάτι? ''
Π.Λ (πατερας Λούσις):''Άστον μην τον ακούς αγάπη μου, πηγενε στην κουζίνα''
Κ.Φ:''Το παιδί πρέπει να τα ξέρει αυτά. Έλα κάτσε παιδί μου να σου πω''
Κοίταξα μια μάτια τον πατέρα μου που ξεφισισε και έκατσα απέναντι από τον Κ.Φ.
Κ.Φ:"Λούσι, υπάρχει ένας μύθος που λέει ότι σε ένα σημείο της θάλασσας είναι ένας τεράστιος μαύρος κύκλος όπου οι άνθρωποι το έχουν ονομάσει 'η μαύρη τρύπα'.Ο λόγος που το έχουν ονομάσει έτσι είναι επηδει οποίο πλοίο έχει περάσει από εκεί δεν έχει ξαναγυρίσει ποτέ! Και για αυτό λέω στον πατέρα σου να μην πάει γιατί θα κινδυνέψει την ζωή του και την ζωή πολλών ανθρώπων! ''
Μ.Λ:"αγάπη μου μήπως όντος δεν πρέπει να πας''
Π.Λ:"μην λέτε βλακείες και μην πιστεύετε αυτές τις χαζομάρες, όπως είπε ο Φίλιππος είναι απλά ένας μύθος και τίποτα άλλο. Τώρα με συγχωριτε αλλά πρέπει να φύγω''.
Εγώ είχα τρομοκρατιθει, μπορεί να είναι ένας μύθος και μόνο, αλλά κάτι μου έλεγε πως το ταξίδι δεν θα πηγενε καλα.
Για αυτό έπρεπε κάτι να κάνω!
Το πλοίο δεν μπορεί να προχωρήσει αμα η αγκυρα δεν ανέβει σωστά? Αρα πρέπει να χαλάσω το μηχανιμα της άγκυρας έτσι ώστε να μην μπορέσουν να ανεβάσουν την άγκυρα.Περίμενα μέχρι να φύγουν ο πατέρας μου μαζί με τον Κ.Φ και πήγα σφαίρα στο δωμάτιο των γονιών μου και έβαλα την εμφάνιση μου για το σχέδιο που είχα σχεδίαση. Είχα βάλει ένα μπλε σκούρο παντελόνι του πατέρα μου, το πιο στενό που μπορούσα να βρω με μία άσπρη μπλούζα, με μία μπλε σκούρα ζακέτα που ήταν μακριά από πίσω με έντονες γωνίες, μαυρα παπουτσια (δικα μου)και μάζεψα τα μαλλιά μου πάνω βάζοντας ένα τριγωνο καπέλο.
YOU ARE READING
Στο βυθό της θάλασσας
Science FictionΤην δεκαετία του 1862 ζούσε ενα 16χρόνο κορίτσι μαζι με τους γονείς της ωρεα και αρμονικά. Μια μέρα όμως ο πατερας της φεύγει για ένα ταξίδι με το πλοίο, η μικρή 16χρόνη τον ακολουθεί μπαίνοντας μέσα σε ενα βαρελι με φρουτα. Όταν το πλοίο φτάνει σε...