Στο βυθό της θάλασσας

Κεφάλαιο 7

Αφιερωμένο σε όλους τους αναγνώστες ;)

Λ:"Είσαι σίγουρη πως θες να το κανεις? ''

L:"όχι,αλλά πρέπει...μόνο, μην με πονεσεις''

Λ:"μην ανησυχείς! Είμαι έμπειρος σε αυτό! ''

L:"γιατί, το έχεις κάνει και σε άλλες? ''

Λ:"σσσσσ, χαλάρωσε''

L:"Ααα! Πονάει!!!''

Λ:"περίμενε λίγο ακόμα ....''

L:"Αααααααααααααααααααααααααααααααααα''ουρλιαξα

Λ:"Εντάξει! ΤΕΛΟΣ, πάω να σου φέρω πάγο''

L:"Η ειρωνεία που βρισκόμαστε στη θάλασσα μου βγάζει το καπέλο! ''

Λ:"αφού δε φοράς καπέλο''

L:"άλλο αυτό!''

--------------------

Τώρα λογικά θα σκέφτεστε, ''Τι σκατά γίνεται εδώ! ''
Να σας εξηγήσω!

Εγώ όπως είδατε στο προηγούμενο κεφάλαιο είχα ένα μικρό επεισοδιακή με τον βασιλιά και με τις βίαιες κινήσεις του τραυμάτισε το χέρι μου, και ο Λουφις με βοήθαει!

Κοινό:"ααααα!''

Ε, ναι τι νομίζατε!

Κοινό:"ασε!, καλύτερα να μην ξέρεις! ''

Ενιγουεη! Συνεχίζω...

Ο Λουφις που λέτε ήρθε με ολόκληρο το φαρμακείο στα χέρια του και ένα μπιμπιλινο να κρέμεται απο το κεφάλι του.

Τι άλλο θα δουν τα ματάκια μου σήμερα! ?

Περιττό να πω, πως έσκασα στο γέλιο!

Λ:"Σταμάτα να γελάς μιξιαρικο!
Ξέρεις εγώ από τι πέρασα για να σου φέρω όλα τα απαραίτητα! ?''

L:"Από μωρά να φανταστώ''

Λ:"βρε αϊ παραταμε! Εγώ φταίω που θέλω να σε βοηθήσω! Φεύγω''

L:"ε ε ε! Που πάς? ''

Λ:"στο δωμάτιο μου! ''

L:"Τουλάχιστον βγάλε το πανπερς από το κεφάλι σου .
Μην σε δει κάποιος και γίνω ρεζίλι''χαχανισα

Λ:"εε αυτό ήταν! Έλα εδώ! ''Άρχιζε να με κυνηγάει

L:"ααα! Όχι! ''

Έκανα δύο τρεις κύκλους γύρω από το κρεβάτι και μετά έπεσα κάτω σαν ντομάτα, επηδει το κολωσέντονο έπιασε το πόδι μου! Γκρρρ

Λ:"τι έγινε Lusi? Πέσαμε, πέσαμε!?''

L:"αμα σου γαμ*σω''τον έβριζα μεσα από τα δόντια μου.