Genç kız burnunu çekti ve ağlamamak için direndi. Onu neyin bu kadar üzdüğünü bilmiyordu. Onun farklı olduğunu sanmıştı. Diğer erkeklerin yaptığı gibi yarı sakat bir kızı görünce arkasına bakmadan kaçmamıştı.
Kalmıştı. O kalmıştı. Zeynep kendini bu...
Güzel ilerliyoruz, sakin ilerliyoruz, tam da yerinde ilerliyoruz. İnşallah yazdıklarımı beğeniyorsunuzdur. Ben yazarken keyif alıyorum, sizin de okurken keyif almanızı temenni ederim. (:
İyi kötü yorumlarınızı bekliyorum güzel insanlar. Hatalarım varsa özür diliyorum.
Allah'a emanet olun. Ben, bu size duyuru yaptığım yazının hemen altındaki gifi çok beğendim. İnşallah siz de beğenirsiniz. Tam da Zeynep ve Efe'yi anlatan bir gif. (:
Sevgiler.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kafamı karıştırıyorsun. Allak bullak ediyorsun beni. Kendime dair düşündüğüm hiçbir şey yok. Bu aralar bütün zihnimi meşgul ediyorsun. Uğraşıyorsun benimle. Uğraşma. Zihnimi meşgul etme. Kafamı karıştırma. Beni bana bırak. Çünkü eğer sana kalırsam, kendimden geriye hiçbir şey kalmayacak.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ertesi sabah Zeynep geç uyandı. Gece boyunca Efe'yi rüyasında gördüğü için oldukça huzursuz bir uyku çekmişti. En son uykuya daldığında neredeyse gün ağarıyordu.
Sabah Aslı onu saat dokuzda uyandırmaya geldi. Genç kız uyuyup kaldığı için utanarak hemen kalktı ve üzerini giymek için çantasını karıştırmaya başlamıştı ki, Aslı ona isterse banyo yapabileceğini söyleyince ve yardım teklif edince genç kız minnetle teşekkür etti.
Banyo yapabilecek olması iyiydi ama onun yardım etmesine gerek yoktu. Genç kız tek başına işini görebiliyordu.
Aslı gittikten sonra banyosunu yaptıktan sonra, siyah bol bir pantolon giymişti. Üzerine de krem rengi kayık yaka bir gömlek giydi. Gömleğin kol kesimi bol ve dirseğinde bitiyordu. Genç kız hissiz sağ eline bakarken iç çekerek giyindi. Eğer bugün at binmeye gidecekler ise, üzerindeki kıyafetin uygun olduğunu düşünmüştü.
Beyaz spor ayakkabısını da eline alarak aşağıya inmiş ve çoktan kahvaltı masasında olan herkesten geç kalktığı için özür dileyerek masaya oturmuştu.
Herkes önemli olmadığını söyleyerek onu rahatlatmaya çalışsa da Zeynep yine de kendisini kötü hissetmişti.
Kahvaltı masasında yerini alırken, masadaki eksiklik gözüne çarptı. Varlığı ne denli kendini belli ediyorsa, yokluğu da aynı şekilde onu aratıyordu.
