Genç kız burnunu çekti ve ağlamamak için direndi. Onu neyin bu kadar üzdüğünü bilmiyordu. Onun farklı olduğunu sanmıştı. Diğer erkeklerin yaptığı gibi yarı sakat bir kızı görünce arkasına bakmadan kaçmamıştı.
Kalmıştı. O kalmıştı. Zeynep kendini bu...
Merhabalar ... Öncelikle herkesin yeni yılını kutlarım. Hayatımızda olabilecek her şeye bir adım daha yaklaştık ve koca bir yılı bütün yaşananları ile geride bıraktık. Her zaman en iyisi kadar iyi olmak dileğiyle. Yepyeni bir yıl içinde yaşanacak, gelecek ve gidecek bütün insanlara selam olsun. Bugünden itibaren kendimize verdiğimiz sözleri yerine getirmek için bir kez daha söz verelim. Iyilik uğurumuz, vicdanımız rehberimiz olsun. Huzurlu seneler diliyorum herkese...
Profilimde duyurumu yaptım ancak beni takip etmeyenler görmemiş olabilir. Bilgisayarım bozuldu ve ben bölüm yazamıyorum. Yakın zamanda tamir edilecek inşallah ancak ne zaman olur bilemiyorum. Bu bölümü ise bir arkadaşımın bilgisayarından hızla yazdım. Elime geçen fırsatı değerlendirmek gerekti. Serçe'ye bölüm bilgisayar tamir edilene kadar gelmeyecek maalesef. Bekleyenler için özür dilerim.
Bölüm size yeni yıl hediyem olsun ..yorumlarınızı bekliyorum. Hepinizi öpüyorum. 😙❤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kalp her zaman kendi istediğini tekrarlar durur, ama bazen gerçekler ve acı hiç olmadığı kadar derinimizdedir. Seni seviyorum güzel gözlü adam.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bir hafta sonra Zeynep, Aslı ile Mehmet'in düğünü için hazırlanırken, isteksiz bir şekilde iç çekip duruyordu. Hali hazırda zaten her şey zordu, Efe'yi görmediği için özlüyor, onu aklından atamıyordu. Ama bütün bunların yanında kırıklarla dolu bir kalp ile baş etmek zorundaydı. Hiç bu kadar canı yanmamıştı.
Efe o gece onu bakım evine bıraktıktan sonra ertesi gün sabah erkenden bakım evine tekrar gelmişti.
Ancak Zeynep görevlilere onu içeriye almamalarını söylemişti. Eğer zorluk çıkarırsa polis çağırmalarını da eklemişti. Onu görmemeli, onun aklını çalmasına izin vermemeliydi. Her şeyi olup bitmeden önce düşünmeliydi. Bu bir hafta boyunca da düşünmüştü zaten.
Ve gitmeye karar vermişti.
Ne kadar canı yanarsa yansın, kalbinin bir kez daha kırılmasına izin veremezdi. Hayatta kendisinden başka kimsesi yoktu ve tek başına olmak onun canını Efe'nin yaktığı kadar yakmıyordu.
