{007}

848 45 8
                                    

Bianca
Ik kijk mijn tweelingzusje geschrokken aan.
Ik weet niet goed hoe ik me moet voelen, aan de ene kant voel ik me kwaad worden, hoe heeft zo stóm kunnen zijn? Ze had moeten checken of al die jongens waarmee ze gegaan is wel condooms omhadden, en zijzelf had die fucking pil moeten slikken.
Aan de andere kant voel ik me geschrokken en bang, bang voor Kate.
Hoe gaat ze dit oplossen?

Als ze besluit om de baby te houden dan zal het zeker zwaar zijn.
Natuurlijk ben ik ook verantwoordlijk, ook al is het niet van mij, ik zou tante worden en natuurlijk zou ik mijn zusje moeten helpen.
Geld voor babyspullen zou geen probleem moeten zijn, we hebben geld zat!
Maar zit het dan met onze plannen? We wilden samen gaan studeren, naar Yale, Lol maken en van het leven genieten.
Hoe zal dat dan gaan met een baby?
Maar dat alles is natuurlijk áls ze besluit om de baby te houden, hoe zal het zijn als ze besluit om het juist niet te houden?
Ik vraag me af wat onze vader daarvan zou vinden, zou ze vertellen dat ze een abortus gepleegd zou hebben? Zou ze überhaupt vertellen dat ze zwanger is....of is geweest?

'Het kan niet.' Zegt Kate zachtjes.
Ik kijk gelijk op.
'Ik kan niet zwanger zijn.' Zegt ze.
'Maar Kate, we hebben de hele vakantie one night stands gehad! En die test is een van de beste tests, hoeveel bewijs heb je nodig om-'

'Ik bedoel, ik kán niet zwanger zijn!' Roept Kate. 'Ik heb plannen Bianca! Ik wil studeren, ik wil vaker met jou op vakantie gaan! Ik wil dingen bereiken en ik wil genieten van het leven zoals het nu is, met jou en mij! Daar past geen kind bij!' Zegt ze.

Ik knik. Ze wilde het kind duidelijk niet hebben.
Wat ik ervan vind? Ik heb eerlijk gezegd geen idee.
Het is wel een leven die je afneemt, en papa zou het wel begrijpen! Studeren zou kunnen, en reizen? Daar zouden we ook wel een oplossing voor kunnen bedenken.

'Kate! Het is wel een leven die je afneemt.' Zeg ik zacht.
'Goh, en mijn leven dan? Bianca ik ken mezelf en ik ken jou, we hebben echt niet genoeg verantwoordelijkheid voor een kind, ben je vergeten wat er met Travis is gebeurt?' Vraagt ze.

Travis was onze goudvis, we wilde perse een hond, maar papa vond dat we er niet voor konden zorgen, en dus kocht hij een vis, als we konden bewijzen dat we goed op de vis konden passen, eigenlijk gewoon voor een dier, zouden we onze hond krijgen.
Na twee dagen waren we vergeten dat we een vis hadden en pas na een week kwamen we erachter dat het dood was.

'Kate je kunt een vis niet met een baby vergelijken.' Zeg ik beduusd.
'Je weet best wat ik bedoel.' Zegt Kate.
'Papa zal Hey begrijpen, en ik zal er natuurlijk zijn om te helpen, en we hebben genoeg ruimte dus-'
'Ik weet niet eens wie de fucking vader is Bianca! Er zijn dagen geweest dat ik gewoon 3 keer seks heb gehad met 3 verschillende jongens, wildvreemde jongens.'
Dat is waar, er was dus eigenlijk geen vader.

'Ik weet dat ik egoïstisch denk, maar ik wil het kind niet hebben, ik weet dat papa en jij me zouden helpen, maar aan het eind van de dag blijf ik de moeder, en ik wéét dat ik geen goede moeder zal zijn, ik ben te jong en ik heb teveel plannen!'

'Misschien moet er langer over denken? Je kunt niet zomaar een beslissing nemen om het weg te halen! Het is je kindje!' Roep ik.
'Dit!' Riep Kate kwaad en ze wees naar haar buik 'is niet mijn kindje! Dit ding gaat weg, ik haat het!' Schreeuwt ze en ze slaat tegen haar buik.

Snel ren ik naar haar toe en omhels haar.
Ze barst in tranen uit, en ik laat haar uithuilen.
Ik zucht diep, Kate heeft gelijk, het moet weg gehaald worden.

HatersWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu