Haters

{024}

Ik ga verder!!! Ik weet het alleen maar onzin met 2 boeken bla bla bla maar ik beloof jullie dat ik nu gewoon verder ga aan haters en als de inspiratie weer weggaat vraag ik jullie om hulp, ik heb jullie reacties gelezen met ideeën (Ik heb niks genegeerd) en ik ga gewoon door met dit boek.
Sorry voor het wachten❤️

Kate
Ik kijk Bianca smekend aan, we hebben nog zo besproken dit niet te doen.
Maar sinds wanneer luistert Bianca naar wat ik zeg?

Tyler kucht ongemakkelijk en Jason gaat weer verder met praten, maar het is heel duidelijk dat het hem flink dwarszit.
Bianca zit uitdagend aan op een stoel midden in de kamer en pakt haar telefoon erbij en negeert verder iedereen.

Tyler loopt snel naar boven.
Wat is Tyler nou weer van plan te doen boven? Hij moet naar beneden komen en mij helpen in deze ongemakkelijke situatie.

Ik kijk eventjes de kamer rond, maar niemand let op mij of Tyler.
Ik ren snel naar boven, Tyler achterna.

'Hey! Tyler?' Roep ik en kijk om me heen.
Ik zal er nooit aan wennen hoe enorm dit huis is.

Ik kijk om me heen en besluit de lange gang door te lopen, en kijk dan links en dan naar rechts, god wat is dit groot, waarom geeft Tyler niet gewoon antwoord?

'Tyler!' Roep ik nog een keer. Geen antwoord.
Ik besluit links te kiezen aangezien ikzelf ook links ben.
Er zijn verschillende kamers en dan een trap, die helemaal naar boven gaat.
Is er nog een verdieping? Mijn god

Als ik eenmaal boven kijk ik goed rond en ik vind Tyler helemaal achter de in de schemerige kamer.
'Hey Ty.' Mompel ik en kijk om me heen.

Dit moet zolder zijn, ik zie oude stoffige dozen met de namen "Tyler" en "Jason".
Uit die dozen steken speeltjes en knuffels uit, verder staat er een oude kast waarvan de klink eraf is.
In de hoek staat een stoffige bezem. De hele linkerhelft van de kamer wordt in beslag genomen van een pooltafel. En verder is er nog een balkon, een groot balkon met een prachtig uitzicht op de achtertuin en de hemel, die nu vol is met sterren.

'Ik kom hier nooit.' Hoor ik Tyler zeggen.
Ik bekijk de speelgoeddoos van Tyler en zie en klein soldaatje met een geweertje in zijn handjes.
'Jason en ik maakte daar altijd ruzie over.' Zegt Tyler en hij kijkt hoe ik het soldaatje weer terugleg.

Ik sta weer op en loop naar Tyler. 'Wat doe hier nou zo alleen?'
'Beter alleen dan beneden met die ongemakkelijke sfeer.' Zegt Tyler mat.
Ik knik.

'Ik laat je dan maar.' Ik wil weer weglopen om Tyler de tijd te geven om alleen te zijn, maar Tyler is snel opgestaan en pakt mijn arm vast.
'Blijf.' Mompelt hij.

Ik knik en aai hem over zijn wang.
'Ik blijf zolang als jij wilt.' Zeg ik.
Tyler knikt en pakt mijn hand dan vast.

Zo staan we eventjes en dan buigt hij zich voorover en geeft me een zachte kus.
Ik zoen hem terug, nog steeds even zacht maar daarna beginnen er gevoelens vrij te komen die ik te lang heb moeten inhouden.

Tyler pakt mijn middel steviger vast, tilt me op en zet me dan op de grote pooltafel.