انت دائي و دوائي

9،10

#روايه انت دائي ودوائي
الحلقتين 9،10
( الحلقه التاسعه )
رنا : أنا بحبك ياحمزه
حمزه: وانا بحبك ياعمر حمزه

تنهد حمزه قليلاً ثم أمسك يد رنا وقال : أنتى عارفه أنى حلمت كتير باليوم ده ،حلمت كتير باليوم الى تعترفى لى انك بتحبينى زى ما بحبك
خجلت رنا وقالت : أنا كمان حلمت
حمزه: حلمتى بأيه
رنا : حلمت انك تكون بتحبنى زى مانا بحبك من زمان
حمزه مبتسماً: من زمان ،من أمتى يعنى
رنا: مش عارفه يمكن من ساعة ما دافعت عنى ،من يومها ولغاية دلوقتى انت بطلى
حمزه: لسه بطلك يا رنا
رنا: طبعاً ياحمزه ،انت بطلى انت مش متخيل مجيتك عندنا أسكندريه يوم النتيجه لما ظهرت فرقت معايه أزاى ، انا كنت حاسه أنى مخنوقه وعماله أعيط عشان آبيه رامى كان زعلان أوى منى وماما ساميه سمعتنى كلام يسم البدن عن الفلوس والوقت الى راحوا ع الأرض ، بس فى النهايه انت جيت وفوجئت برامى بيتكلم معايه عادى ومش زعلان منى حتى مافتحش معايه الموضوع تانى ، هو انت صحيح قلت له أيه
حمزه: عايزه تعرفى سر الطبخه
رنا: ياريت
حمزه: بصى يا رنا رامى بيحبك ومش فارق معاه جامعه ولا غيره كل الى فارق معاه انه يشوفك مبسوطه ويحس انه مش مقصر من ناحيتك ولما انا قلت له ووعدته انك هتكونى معايه مبسوطه وانى شايف وانتى كمان شايفه انه مش مقصر معاكى رضى ،صحيح انا عارف انه من جواه برضو زعلان بس الايام هتنسسيه لما يعرف اننا مبسوطين ومش ناقصنا حاجه
رنا: انت عارف ان ساره قالت لى كده برضو
حمزه: ماهى واضحه ، انا بحترم رامى جداً ومقدر حبه ليكى ومقدر كمان انه شايل مسئىوليتك واحد غيره كان ماصدق انى جيت طلبت أيدك ويجوزنا علطول ويخلص من مسئوليتك خصوصاً انى كلامى معاه ف الأول كان على اساس انى اتجوز علطول وانى متكفل بكل حاجه بس هو مارضيش وصمم انه يكون مساهم فى الشقه ويجهزك عادى جداً زى أى بنت ويشارك معايه كمان فى مصاريف الفرح ،صحيح ده خلانا نأجل سنه بس مش مهم السنه دى جت بفايده ،عرفنا بعض أكتر وخدنا على بعض ولو ان لسه انتى برضو خجوله معايه بس أحسن من الأول بكتير
رنا: انت ورامى أغلى اتنين ف حياتى
حمزه: بس انتى مفيش أغلى منك عندى

أبتسمت رنا لحمزه أبتسامه رائعه أظهرت نواجزها

ظلت رنا وحمزه فى المطعم يتحدثون سوياً حتى مر أكثر من ساعتين وجاء رامى

رامى: سلامو عليكم
رنا وهى تحاول سحب يديها من حمزه ولكنه رفض أطلاق سراحها :/ وعليكم السلام يا آبيه ،انت رحت فين شكلك مرهق أوى
رامى بأبتسامه باهته : كنت ف مشوار ياحبيبتى
حمزه : وجيت بدرى ليه
رامى: يا راجل ، دانا بقالى أكتر من ساعتين
حمزه: وماله كنت بيت عند الى كنت عندهم

أمسك رامى يد حمزه الممسكه بيد رنا وأزاحها بلطف وقال : لأ كفايه عليك كده يا خويه ،أنت بقالك ساعتين بتتنحنح وتسبل ،خف شويه عليه هى مش أدك
ضحك حمزه بشده وقال: أيه ده غيره دى
رامى : اه غيره عندك مانع
حمزه : لأ وانا أقدر ،كل الى انت انا روحى ف أيدك وبمناسبة روحى مش ناوى نحدد يوم الفرح يادوبك نحدد من دلوقتى عشان نحجز الفندق
رامى: ايه فندق ،منعملها فى اى نادى مش لازم فندق يعنى
حمزه: ماينفعش يا رامى ، انا ناس كتير جداً مايعرفوش انى كتبت كتابى عشان اتعمل ع الضيق ولما هعمل فرحى هعزم ناس كتير مش هينفع ولا هيكفى اى نادى العدد ده
رامى: ايوه بس فندق ده هيتكلف كتير
حمزه: رامى انت عارف وقلت لك قبل كده انى متكفل بالفرح
رامى: حمزه احنا اتكلمنا قبل كده ف الموضوع ده وقلت لك انى معملتش لرنا خطوبه فالأصول بتقول انى أشاركك الفرح
حمزه: يابنى ده فرحى ورنا مراتى فانا مش شايف داعى للحساسيات دى
رامى: حمزه ،ممكن مانتكلمش ف الموضوع ده تانى ، روح شوف الفندق الى انت عايزه وأحجز وعرفنى نصيبى كام عشان أدفعه وقبل الفرح هيكون كل حاجه جاهزه وحاجة رنا خلصانه
تنهد حمزه وقال: ماشى يارامى ،ماشى ياعنيد ... انا قلت لرنا انى هخلى مهندس الديكور الى بيعملى الشقه يبعتلى كام حاجه تليق مع العفش الى انا مختاره وانتم أختاروا وانا هخليه يكلف حد يفصله بدل الجاهز
رامى بأرتباك: اه ،ماشى مفيسش مشكله ... ياله يارنا عشان نلحق نرجع
رنا: اه ياله يا آبيه
حمزه: طب مش هتيجوا عندنا عشان رنا تسلم على أمى
رامى: لأ معلش خليها يوم تانى ، انا هجيب رنا وساره وماما عشان يجوا يجيبوا شوية لبس لرنا ولوازم المطبخ فيوميها نبقى عاملين حسابنا ونيجى نزوركم ونشوف الحاجه
سحب حمزه مفاتيحه وأشار الى النادل الذى جاء مسرعاً فأعطه بطاقته الأئتمانيه وقال لرامى : يادوبك انا أرجع للشركه
رنا: دلوقتى
حمزه: اه عندى كام حاجه مهمه ، راكن فين يا رامى
رامى: ها، هنا
حمزه: تمام ، أروح انا ولما أحجز المكان هبلغك ... والتفت الى رنا وقال: فى فندق معين فى دماغك ولا أقترح أنا
رنا: لأ انا معرفش فنادق
حمزه: طب خلاص ،هنقى أحسن ٣ وأبعتلك الصور وتنقى الى يعجبك
رنا مبتسمه : ماشى
حمزه بنظره حانيه : مع السلامه
رنا: مع السلامه