ალექს ქეიჯი : მოქცევა (წიგნი პირველი)(დასრულებული)

თავი 10

-დაგეხმარებით....(ჰელენა)
-გმადლობ.(მე)
მე და ჰელენა მანქანაში ჩავჯექით.მან მათი ბაზისაკენ გზა მიმასწავლა.ტყით მივდიოდით და მანქანა სულ დაისვარა.ბოლოს რაღაც გამოქვაბულთან მივედით მთის პირას.იქ შევედით მანქანით.ჰელენამ ჯიბიდან პულტი ამოიღო და რაღაც ღილაკს დააწვა.მიწა გაიხსნა და ლიფტივით ძირს ჩავედით.როცა შევჩერდით შუქები აინთო და დიდ დარბაზში აღმოვჩნდით.ირგვლივ კედლებზე სხვადასხვა სახეობის იარაღები იყო.ყველგან სავარჯიშოები და რაღაც ეკრანები.ჰელენამ ერთ-ერთ ოთახში შემიყვანა.იქ ვიღაწ ბიჭი რაღაც ხელსაწყოს აწყობდა.
-ალექს...გაიცანი ეს ნიკ კოლტია.ნიკ ეს ალექსია...პრინციპში შენ იცი ეს ვინცაა.(ჰელენა)
-საიდან იცის ვინ ვარ?(მე)
-შენი აზრით ვინ გადაგარჩინა?(ჰელენა)
-გმადლიბ ნიკ...(მე)
-ჰელენამ მთხოვა და...(ნიკი)
-ნიკ...შენი დახმარება გვჭირდება.(ჰელენა)
-რაიმე ზებუნებრივს ეხება?(ნიკი)
-ჰო...(მე)
-მაშინ საქმეში ვარ.(ნიკი)
-მამაჩემი უნდა მოვკლათ.(მე)
-რა?ის ხომ მოვკალი.(ნიკი)
-ის ვამპირია.(მე)
-ეს შურისძიების გამოა?(ნიკი)
-ჰო...ასევე იმისგამო რომ ქალაქში ზედმეტად ბევრი ვამპირია.(მე)
-რა უნდა გავაკეთოთ?(ნიკი)
-მე და ჰელენამ უნდა ვითამაშოთ თითქოს შეყვარებულები ვართ.(მე)
-და...?(ჰელენა)
-ის შენ მოგიტაცებს და ჩვენ ჯიპიესს ჩაგიდებთ და მოგაგნებთ.მერე კი მამაჩემს მოვკლავთ.(მე)
-ამაზე ცუდი გეგმა არ გამიგია ჩემი ორივე ყურით.(ნიკი)
-მართალი ხარ.მაპატიე ჰელენ...ჩემმა შურისძიებამ სულ შემცვალა.სხვას საფრთხეში ვერ ჩავაგდებ.(მე)
-აბა როგორ ვიპოვოთ?(ჰელენა)
-იგივე სტილით როგორაც ჩვენ გვიპოვე.(ნიკი)
-ჩანაწერით?(მე)
-ზუსტად...ჩანაწერით.(ნიკი)
ნიკი კომპიუტერს მიუჯდა და რაღაცეების გაკეთებას შეუდგა.
ჰელენამ გვერდით გამიყვანა.
-მისმინე...შეიძლება დაიღუპო.(ჰელენა)
-არაუშავს...დიდი დანაკლოსი არ იქნება მსოფლიოსთვის.(მე)
-ეგრე ნუ ამბობ.(ჰელენა)
-რა...დედაჩემი მოკვდა,მამაჩემი ფსიქოფატია რომელსაც ჩემი მოკვლა უნდა,ელიზაბედი გაქრა...(მე)
-მე?მე ჯერ კიდევ აქ ვარ.(ჰელენა)
-უბრალოდ მეშინია რომ შენც ძალიან ძვირფასი გახდე ჩემთვის...რადგან...ხომ იცი რა...(მე)
-არ დამკარგავ.(ჰელენა)
ჰელენა ჩამეხუტა.
-იცი...მას მართლა მაგონებ.ძალიან გგავდა...გარეგნულადაც და შინაგანადაც.(ჰელენა)
-ვწუხვარ.(მე)
-ვიცი.(ჰელენა)
-მოდი ალექს...კამერაში თქვი რაც გინდა.(ნიკი)
მე კაპიუშონი გადავიხურე და ნიღაბი გავიკეთე.
კამერასთან დავდექი.
-გამარჯობა მამა...(სარკასტული ხმით) როგორ ხარ ნაბიჭვარო?იმედია ცუდად.მოკლედ.იქ შემხვდი სადაც დედაჩემი მოკალი და დაე ვიბრძოლოთ...ჰო...მთელი ბატალიონის გარეშე...ისედაც ვიცი რომ სუსტი ხარ.(მე)
ფირი ჩავიწერეთ და გავუშვით.
-ახლა წავიდეთ იქ.(მე)
-კარგია.არ იცის რომ ჰელენა მაქციაა.მოულოდნელობა იქნება.(ნიკი)
-ჰო.(მე)
ჩვენ ჩემი მანქანით იქ წავედით.ჰელენა და ნიკი რაღაც გადასაფარებლის ქვეშ დაიმალნენ რომელსაც პატარა ეკრანები ჰქონდა მიმაგრებული და ვერ დაინახავდი.მე კი პისტოლეტით ხელში ვიდექი.
მალე მამაჩემი გამოჩნდა.
-როგორ ხარ ალექს?(მამა)
-შენი ბატალიონი აქ არის?(მე)
-არა...შენ მარტო მოგკლავ.(მამა)
მამაჩემი ჩემსკენ გამოიქცა და ვესროლე.ფილტვში გავარტყი ხის ტყვია მაგრამ ის არ გაჩერებულა და წამაქცია.ამ დროს კი ჰელენა მოვარდა და მამაჩემი ძირს ისე დაკრა რომ ყველა ნეკნი ჩაუმსხვრია.შემდეგ კი მარჯვენა ხელი კბილებით მოაგლიჯა.
-მოკალი!(ჰელენა)
-მოიცადე...თუ მომკლავ...ალექსიც მოკვდება.(მამა)
-გატყუებს.(ჰელენა)
-არა არ გატყუებ.(მამა)
-მოკალი!(ჰელენა)
ამ დროს კი გაისროლეს და ჰელენა ძირს დავარდა.მამაჩემი კი სწრაფად მის ხალხთან მივარდა.
-პირველი...არ ენდო მტერს.მეორე...წასვლის უფლებას მოგცემ.მაგრამ მეორედ თუ გნახავ მოკვდები!(მამა)
მე და ნიკმა ჰელენა მანქანაში ჩავსვით.მას სისხლი მოსდიოდა.ნიკი რულზე დაჯდა მე კიდე ჰელენა მეჭირა.
-გამაგრდი მივდივართ.(მე)
-ბაზაზე დავეხმარებით.(ნიკი)
მე ჰელენა გულში ჩავიკარი.(მე)
-ჰომ გითხარი არ დაიჭირო ჩემთან საქმე თორე ცუდი რამ მოგივათქო...აი...აი თუ არ ვარ მართალი!(მე)
-ოო...ალექს კარგი რა.(ჰელენა)
-ჰელენა?მოიცა...(მე)
-შენ გგონია მაქციას ერთი ტყვია მოკლავს?(ჰელენა)
ჰელენა უფრო ჩავიხუტე.
-შემაშინე.(მე)
-მეც შემეშინდა.მაგრამ მამაშენმა ჯერ კიდევ არ იცის რომ მაქცია ვარ.ვერ შეატყო.(ჰელენა)
ჰელენა ჯწრ კისევ ჩახუტებული ყავდა.
ჩვენ ბაზაში ჩავედით.