ალექს ქეიჯი : მოქცევა (წიგნი პირველი)(დასრულებული)

თავი 12

-უფს...გეტკინა?(მე)
-ჯანდაბა!(ნიკი.2)
-მოგკლავ...თუ არ იტყვი რაც მჭირდება!(მე)
-კარგი...(ნიკი.2)
-აი ასე ჯობია.(მე)
-ამერიკაში მოგიწევს დაბრუნება...ნიუ იორკში.უნდა იკითხო ჯეიმს სანდერსი.(ნიკი.2)
-იცოდე თუ მატყუებ...(მე)
-მე გავარკვევ იტყუება თუ არა...(ჰელენა)
-მიდი.(ნიკი.2)
-გვატყუებ თუ არა?(ჰელენა)
-არა...(ნიკი.2)
-არ გვატყუებს...მისი გულის....(ჰელენა)
ჰელენას საუბრის დამთავრება არ ვაცადე და იმ ნიკს ყელში დანა გავუყარე.
-რა ჩაიდინე...(ჰელენა)
-ის ჩვენზე ეტყოდა მამაჩემს.და მან მონაწილეობა მიიღო დედაჩემის სიკვდილში.მე კი ყველა მათგანს მოვკლავ.(მე)
ჰელენამ ნაწყენი სახით გამომხედა.
-ხვალ მივდივარ და თუ გინდა გამომყევი.(მე)
ჰელენამ თავი დააქნია და მის ოთახში შევიდა.მე მის გვერდით ოთახში შევედი და დავიძინე.
გათენდა.წამოვდექი და შხაპი მივიღე.შემდეგ გამოვედი და ჰელენას კარზე მივუკაკუნე.
-წავედით!(მე)
-2 წუთიც.(ჰელენა)
მე მანქანაში ჩავჯექი.ჰელენამ ზურგჩანთა უკან ჩადო და გვერდით დამიჯდა.
ჩვენ ბაზიდან გავედით და გზას პორტისაკენ გავუყევი.
-მანქანას სად ტოვებ?(ჰელენა)
-არ ვტოვებ...ახლობელი მყავს პორტში და უფასოდ გადამაყვანინებს და ჩვენც წავყვებით.(მე)
ჰელენამ თავი დააქნია.
-და ეს ყველაფერი რას ეხება...იმას რომ უბრალოდ მამაშენი უნდა მოკლა?(ჰელენა)
მე დავამუხრუჭე.
-შეგიძლია გადახვიდე.მე ამით ვცდილობ რომ თავი დავიცვა...და სხვებიც დავიცვა...მარტო შურისძიებაზე არ ვფიქრობ!(მე)
-მაპატიე...(ჰელენა)
მე გზა გავაგრძელე.
-მოგვყვებიან!(მე)
-ვინეები?(ჰელენა)
-მამაჩემის ხალხი.(მე)
ჰელენას უკან გავახედე და შავი ჯიპი მოგვყვებოდა.
მე სისწრაფეს მოვუმატე და მანქანებს გადავუსწარი.
2 საათის შემდეგ.
უკვე პორტში შევედი.ჩემი ახლობელი ვნახე და ყველაფერი მოვაგვარეთ.
-მისმინე...ისეთი კაბინა გვჭირდება რომ გარედან ვერ შემოაღწიონ თუ ჩვენ არ შემოვუშვებთ.(მე)
-კარგი...(ნათესავი)
მან მანქანა შეგვაყვანინა და შემდეგ კაბინასთან მიგვიყვანა.
-საჭმელს ყოველ დღე აი ამ უჯრით მოგაწოდებენ.კარები რომელიც მაქ არის,საწოლის მარცხნივ,სააბაზანოს შესასვლელია.თუ რაიმე დაგჭირდებათ აი მაგ ღილაკს დააჭირეთ .(ნათესავი)
-გმადლობ...(მე)
-არაფრის!(ნათესავი)
ჩემი ნათესავი წავიდა.მე და ჰელენამ კი კარი ჩავკეტეთ რომელის 20 სანტიმეტრიანი სიგანის რკინით იყო გაკეთებული.
მე ჩემი ნივთები საწოლის ქვეშ შევდევი და ჰელენამაც იგივე გააკეთა.
-მეძინება...(ჰელენა)
-კარგი შევბრუნდები და შენ გამოიცვალე.(მე)
-კარგი.(ჰელენა)
მე შევბრუნდი.
რამოდენიმე წუთში.
-მზად ვარ...(ჰელენა)
რომ გავიხედე ჰელენას უკვე პლედი ეფარა.
მე საწოლზე დავჯექი.
-აქ კარგი ხანი მოგვიწევს დარჩენა.დაახლოებით 2 კვირა.(მე)
-მაგდენი რატომ?(ჰელენა)
-ჯერ რამოდენიმე ქვეყანაში უნდა გავიაროთ და მერე ნიუიორკში მივალთ.(მე)
ამ დროს საჭმლის უჯრა გარეთ გაიწია და შემდეგ შიგნით შემოიწია.მე მივედი და იქ ფურცელი იყო.ავიღე და ხმამაღლა წავიკითხე.
-ალექს...შენ გგონია არ ვიცოდით რომ ჩვენიანი მოიტაცე?...ეგ ვიცოდით.უბრალოდ გვინდოდა ბაზის ადგილმდებარეობა გაგვეგო.და გავიგეთ კიდეც.ჰელენა...ვწუხვარ...შენი ძმა.ძლიერი ბიჭი იყო.არ თქვა სად და რატომ წახვედი.ამიტომ მაქ ორი ბიჭი გამოგაყოლე.გირჩევნიათ გადარჩეთ.თორემ ორივე წამებით მოკვდებით. -მამა.(მე)
-ნიკ...(ჰელენა)
ჰელენა წამოდგა.
-შენი ძმა?(მე)
-ნიიკ!(ჰელენა)
ჰელენა ჩაიკეცა და ტირილი დაიწყო..
-ნიკი შენი ძმაა?(მე)
-ჰო...ისიც მაქციაა და მინდოდა რომ საიდუმლოდ დარჩენილიყო...ახლა კი ის მკვდარია...შენს გამო!(ჰელენა)
მე მუშტი კედელს დავარტყი,კიდევ დავარტყი,კიდევ,კიდევ და კიდევ. შემდეგ მუშტს დავხედე და სულ სისხლიანი იყო.
კედელს თავი მივადევი.
-ჯანდაბა...მას წამებაში მოვკლავ.(მე)
ამ დროს ჰეკენა ჩემს წინ შემოძვრა და ჩამეხუტა.
-მაპატიე...შენი ბრალი არ არის.(ჰელენა)
ჰეკენას ხეკები შემოვახვიე და ძლიერად დავიჭირე.
-გპირდები მას ამას ვაზღვევინებ...(მე)
ჰელენას ცრემლები მარჯვენა მხარ მისველებდა.სვიტერს კი ხელებით მიქაჩავდა.
-ყველა ჩემი ოჯახის წევრი მოკვდა როგორც შენი...მითხარი რომ შენ მაინც არ მოკვდები ან არ გაქრები.(ჰელენა)
-რა თქმა უნდა...არასდროს მიგატოვებ...გპირდები.(მე)