ალექს ქეიჯი : მოქცევა (წიგნი პირველი)(დასრულებული)

თავი 19

-შანსი არაა მამაჩემი ამას არ დაუშვებდა!(მე)
-როგორც ჩანს დაუშვა...თან შელოცვაც მოხსნილია და ადვილად შევძლებთ ის დავამარცხოთ.(ელიზამედი)
-ჰო...მაგრამ...ერთი პრობლემაა.მისი ჯარი...(მე)
-ისინი ადამიანები არიან.(ელიზაბედი)
-არა...როცა მამაჩემს ვეძებდი ერთერთმა მათგანმა მომაკითხა და მითხრა რომ დევნა შემეწყვიტა...მე კი ის გავთიშე და შემდეგ წამებაში ყველაფერი დავაფქვევინე...მამაჩემი ვამპირების ჯარს ამზადებს...500ამდე ვამპირი...ახაპბედები.(მე)
-ვაუ...(ჰელენა)
-ისინინახალბედები არიან და არც ისეთი ძლიერები...(ელიზაბედი)
-მაგრამ დაახლოებით 500სნი.(მე)
-ჰოო...მეც ვიბრძოლებ.(ჰელენა)
-ვერა...შენ ვერ იბრძოლებ.(მე)
-რატო?(ჰელენა)
-ადვილი მოსაკლავი ხარ?(მე)
ჰელენამ თვალები გაანათა და დამიღრინა.
-შენი არ მეშინია...(მე)
ვამპირული სისწრაფით კედელზე ავაკარი.
-ბუმ...გული აღარ გაქვს.(მე)
შემდეგ ძირს დავუშვი.
ელიზაბედი დანას ატრიალებდა და უცებ ხელი გაიჭრა...მე კიდე ამაზე ისეთივე შეგრძნება მქონდა როგორც ადამიანის სისხლზე.
-შეიძლება მოვსვა?(მე)
-რა?(ელიზაბედი)
-სისხლი...(მე)
-რაა?!(ელიზაბედი)
-უბრალოდ მენდე...(მე)
ელიზაბედმა ხელი წინ გამოსწია და ვუკბინე.მისი სისხლი დავლიე ცოტა რაოდენო ით და პირი გავუშვი.
-შენი თვალები ალექს...(ჰელენა)
-რახდება...(მე)
-ძალიან კაშკაშებენ.(ჰელენა)
შემდეგ დავწყნარდი და თვალები ისევ გავახილე.
-ახლა?(მე)
-ახლა კარგად არის.(ჰელენა)
-ჩვენც გვჭირდება პატარა რაზმი.(მე)
-ვიცი რაც უნდა ვქნათ...(ელიზაბედი)
ქალაქში ვინც კი უსახლკარო იყო ყველა მოვაქციეთ...ისინი დაგვთანხმდნენ ომზე ვამპირობის სანაცვლოდ.6 ბიჭი იყო.
-ახლა მამაჩემი უნდა ვიპოვოთ...(მე)
-ჰო...(ელიზაბედი)
მე ტელეფონი ჯიბიდან ამოვიღე და მამაჩემს დავურეკე.
-ძვირფასო მამიკო...როგორ ხარ?(მე)
-რა გინდა?(მამა)
-მოკლედ...დავფიქრდი და...მინდა რომ ისევ ოჯახი გავხდეთ...გპატიობ ყბელაფერს...ვიცი რომ თავის გადარჩემა გინდოდა....ასე რომ...თავიდან დავიწყოთ კარგი?.........*ჩაცინება*....სერიოზულად დაიჯერე?კარგი რა შე ძუკნა...სადაც გიპოვი იქვე მოგკლავ...ასე რომ მოდი სჯობს...ახლავე სადღაც შემხვდე შენი ჯარით და შემებრძოლო...ან მთელი უსასრულობა მოგიწევს რომ ჩემგან გსრბოდე...მე კი ამ დროს უფრო გავძლიერდები...დრო სამი დღე გაქვს...აქვე ახლოს ტყეში.ათვლა დაიწყო.(მე)
ყურმილი დავკიდე.
-გეგმა რა არის?(ჰელენა)
-უბრალოდ შევუტევთ...მაგრამ ჩვენ ხის სარები გვექნება.ჰელენა კი ვერტმფრენიდან ისვრის ხის ტყვიებს.(მე)
ჩვენ ბიჭებმა ხის სარები დავამზადეთ...გოგონებმა კი ვერტმფრენი და პილოტი იშოვნეს.