ალექს ქეიჯი : მოქცევა (წიგნი პირველი)(დასრულებული)

თავი 15

-მოკლედ...მე და შენ ერთგვარი სცენა უნდა გავითამაშოთ...თითქოს ჩემი მოკვლა გინდა.ოღონდ ელიზაბედის თვალწინ...ის დაიბრუნებს მის პირვანდელ გონებას და ერთად დავამარცხებთ მამაჩემს. (მე)
-კარგი...ელიზაბედი დავიბრუნეთ.მაგრამ როგორ უნდა დავამარცხოთ მამაშენი?(ჰელენა)
-ელიზაბედი ვამპირია...ამიტომ ის მთელ ქალაქს შთააგონებს რომ იპოვონ ის ჯადოქარი...და ისინიც იპოვიან.ჯადოქარი კი მამაჩემის მოკვლაში დაგვეხმარება.(მე)
-ვაუ...კარგი გეგმაა...მაგრამ ერთი პრობლემაა...ელიზაბედი როგორ ვიპოვნოთ?(ჰელენა)
-იგივე ხერხით როგორც შენ გიპოვნე... (მე)
-მაგრამ კომპიუტერი?(ჰელენა)
-ინტერნეტ კაფეში.(მე)
ჩვენ ინტერნეტ კაფეში მივედით.ერთ-ერთ კომპიუტერთან დავჯექით და შიგნიდ იუესბი შევაერთე და საქმის კეთება დავიწყე.
2 საათის შემდეგ.
-მზადაა...(მე)
-წავიდეთ.(ჰელენა)
ჩვენ ფული გადავიხადეთ და კაფედან წავედით.
-მისმინე...ჩანაწერი როგორ?...(ჰელენა)
-მარტო ხმა გავაკეთე...რაც დავწერე იმას იტყვის.მთავარია ახლა მთავარ ანძაზე ავიდეთ.(მე)
-აჰა...ვიცი ეგ სადაცაა...აქედან ფეხით წავალთ.(ჰელენა)
ჩვენ რამოდენიმე ქუჩის იქეთ შენობასთან მივედით.შემდეგ კი ლიფტით ბოლო სართულზე ავედით.
სახურავზე ანძა იდგა...მე მასთან მივედი და იუესბი ბარათი შევაერთე.
-ეს ძალიან...(ჰელენა)
-არ თქვა...(მე)
-...ადვილი იყო.(ჰელენა)
-ჯანდაბა!(მე)
ამ დროს უკნიდან რაღაც ჩამარტყეს.
რომ მივიხედე ვიღაც კაცი იყო.
მაგრამ ჰელენამ კისერი მისი კლანჭებით გამოუგლიჯა.
ჰელენამ გამომხედა...ისიც ვამპირივით გამოიყურებოდა...წიტელი თვალები მაგრამ არანაირი ძარღვები არ ჰქონდა სახეზე.მისი პირიდან სისხლი გადმოდიოდა.
სალფეტკი ამოიღო და მოიწმინდა.
-ჯობს წავიდეთ!(მე)
ჩვენ წავედით და სასტუმროში მივედით.
-ახლა რა მოხდება?(ჰელენა)
-იმ შეტყობინებას ის ანძა მთრლს ქალაქში გაავრცელებს და ელიზაბედიც მალე აქ მოვა...ჩვენი სიტყვები ხომ გახსოვს?(მე)
-კი...(ჰელენა)
ამ დროს კარი გაიღო და ელიზაბედი შემოვარდა.
-ჰეით...რატომ დამიძახეთ?(ელიზაბედი )
-რა?(მე)
ჰელენას გაკვირვებული სახით გავხედე.
-მე დავუძახე...(ჰელენა)
-რატომ?(ელიზაბედი)
-შენ იცი ჩემი ძმა რომ მოკვდა?(ჰელენა)
-რა...მართლაა...არ მაინტერესებს.(ელიზაბედი)
ჰელენამ წამომაყენა და ყელზე ბრჭყალები მომადო.
-როცა ძმა მომიკვდა შენ გაქრი...ახლა კი ისე მექცევი თითქოს შენთვის უცნობი ვიყო...შენ თუ ეს გრძნობებს დაგიბრუნებს მაშინ მე მოვკლავ ალექსს...და დაბრუნდება ელიზაბედი...ჩემთვის თუ არა მისი მშობლებისთვის მაინც...(ჰელენა)
-მიდი...მოკალი...(ელიზაბედი)
-კარგი...(ჰელენა)
ჰელენამ მუხლებზე დამაგდო,შემდეგ ხელი ასწია და ყელის გამოჭრა რომ დააპირა და ელიზაბედმა დაიყვირა.
-მოიცა!(ელიზაბედი)
მე და ჰელენამ ელიზაბედის გავხედეთ.
მე წამოვდექი და მასთან მივედი...შემდეგ კი ძალიან ძლიერად ჩავეხუტე.
-ამას რატომ აკეთებდი?(ელიზაბედი)
-მამაშენი მაიძულებდა...(ელიზაბედი)
-რა?(მე)
-მას ჩემი მშობლები ჰყავს წაყვანილი და მემუქრება...ახლა კიდე თქვენ ყველაფერი გააფუჭეთ.(ელიზაბედი)
-როგორ გაიგებს?(ჰელენა)
-დამიჯერეთ უკვე იცის...(ელიზაბედი)
-რა?(ჰელენა)
-არვიცი მაგრამ ის ყველაფერს გებულობს.(ელიზაბედი)
-ჯანდაბა!(ჰელენა)
-უნდა წავიდე...ჩვენს ქალაქში უნდა დავბრუნდე!(ელიზაბედი)
-ახლავე წავიდეთ!(მე)
-მერე ის ჯადოქარი?(ელიზაბედი)
-ყველაფერი მოიცდის...წავიდეთ...მაგრამ როგორ?(მე)
-რამოდენიმე ადამიანს შთავაგონებ და კსრძო თვითმფრინავით გავფრინდეთ.(ელიზაბედი)
-აჰა...(მე)
1 დღის შემდეგ.
-უკვე ჩავფრინდით.პირდაპირ ტაქსიში ჩავჯექით და ჩვენი ქალაქისკენ წავედით.
რამოდენიმე საათში მივედით მაგრამ იქაურობა ნამდვილ ჯოჯოხეთს ჰგავდა...ყველაფერი გადამწვარი იყო...აბსოლიტურად ყველაფერი გარდა მაკფროების სასახლისა.ის ისევ იდგა.ჩვენ იქეთკენ წავედით.როცა ეზოში შევედით იქ მამაჩემის ხალხი იყო.
მათ სროლა დაგვიწყეს.ელიზაბედს თავში გაარტყეს,ჰელენას კი მუცელში.შემდეგ მოვიდნენ და მე გამთიშეს.
გავიღვიძე...სადღაც ოთახში ვარ სკამზე მიკოჭილი,ჩემს გვერდით ჰელენა და ჩემს პირდაპირ ელიზაბედი ჰკიდია ხელებით თოკზე რომლის მუცელშიც მამაჩემს რკინის ჯოხი აქვს გაყრილი.ისე ღრმად რომ მეორე მხარეს არის გასული.ელიზაბედი სულ დასისხლიანებულია და თან ტირის.
-შეეშვი!(მე)
-ვაუ...ჩემმა შვილმაც გაიღვიძა.(მამა)
-ელიზაბედს შეეშვი და მე მომკალი...მას არაფერი დაუშავებია შენთვის.(მე)
-დაფიქრდი კარგად...არის მიზეზი რისგამოც მას ვაწამებ.(მამა)
-ის ხომ განსხვავებულია...(მე)
-ზუსტად...თუ მე ყველაზე ძლიერ ვამპირს მსოფლიოში ვაწამებ და მერე მოვკლავ,ყველა ვამპირი მე დამემორჩილება!(მამა)
-შენნაირ ლაჩარს ვინ დაემორჩილება?!(მე)
მამაჩემმა ის ჯოხი აიღო და ელიზაბედს ისევ მუცელში გაუყარა.