+++BAD BOY BUT GOOD FATHER+++

4-р хэсэг

Тэд дугуй түрээсийн газар ирж 4хүний дугуй түрээслээд Мёнгсү Сэрогыг өргөн арын суудалд суулгахад Минхэ ч мөн гараа дэлгэн: Одоо намайг гэх нь тэр Эра санаа зовон: Ээж нь суулгахд өгье гэхэд Минхэ: Үгүй ээ. Энэ ахаар суулгуулмаар байна.
Эра: Пак Минхэ гээд ширүүхэн харц шидэхэд Минхэ гараа буулган уруу царайлсаар Эраруу эргэхэд Мёнгсү шууд л түүнийг өргөн дугуйнд суулаглаа. Эра Мёнгсү 2 урд суун дөрөө жийж харин Сэрон Минхэ 2 арын суудалд хөгжилтэй зүйл ярин инээлдэнэ.
Эра: Нөгөө юу лда би андуураагүй бол чи Мёнгсү мөн байхаа.
Мёнгсү: Тийм ээ харин чи Эра бид өчигдөр таарсан.
Эра: Ингэхэд өөрөө хэдтэй юм? Яагахд надтай хүндэтгэлгүй яриад байгаа юм?
Мёнгсү: Би 30тай тэгэхээр өөрөө надтай хүндэтгэж харьцах хэрэгтэй байх гэхэд Сэрон түүний араас хатгаад: Та яагаад худлай яриад байгаа юм 19төй юм байж.
Эра: Бурхан минь 19өө тэгхээр би өрөөсөө 9 насаар дүү хүнтэй 0.0 арай ч дээ гэхэд Мёнгсү надад ойртон чихэнд минь: 19төй ч гэсэн таалагдсан л биздээ гэж шивнээд зэвүүн инээмсэглэв түнээс хойш дугуйн зам дуустал надтай л юу ч ярьсангүй тэгсэн мөртлөө Сэрон Минхэ 2 той уруулаа чихэндээ тултал инээж байгаад ярьж байв. Тэднийг эрхлүүлж хөгжилтэй юм ярьж өгөөд л гэтэл Минхэ гэнэт чангаар: Би таныг сонголоо гэх нь тэр. Мёнгсү гайхан: Юунд сонголоо гэж?
Минхэ: Би танйг шинэ ааваараа сонголоо.
Мёнгсү Сэрон 2 гайхан нүд нь аяганаасаа бүлтэрхнүү гэлтэй том харан Минхэг ширтэж байснаа надруу харахад би Минхэг загнах хэцүү байх хэцүү байдалд орчихсон байв.
Сэрон: Чамайг ингэж хэлэхийг сонсвол аав чинь уурлана шдэ. Хамаагүй ийм юм ярьж болдоггүй юм за юу?
Минхэ: Аав сонсохгүй ээ тэр тэнгэрт байгаа гээд тэнгэрлүү заахад Сэрон Мёнгсү 2 сая л ойлогсон бололтой хэлэх үггүй болчихов. Эра би ч гэсэн юу хэлэхээ мэдэхгүй байж байтал Мёнгсү нам гүм баядлыг эвдэн: Ээж чинь надад дэндүү ахдах юм шиг байна их хөөрхөн юм гэх нь тэр
Минхэ: Бас тийм асуудал байдаг хэрэг үү гээд том нүдлэхэд Сэрон түүнийг өхөөрдөн үсийг нь иллээ. Бид дугуйгаар тойрч дуусахад Мёнгсү Сэроныг буулган тэргэнцэр дээр нь суулгаад Минхэг ч мөн буулгаж өгөв. Цаг нилээд орой болсон тул би харьхаар шийдэн: Минхэ одоо орой болчихож харьцгаая тэгэх үү?
Минхэ: Тэгье2 харья гээд Сэрон Мёнгсү 2т хандан: Танилцахад таатай байлаа баяртай гээд бөхийгөөд гараас минь хөтлөн бид машинлуугаа явлаа.
Мёнгсүгийн зүгээс:
Сэроныг түрэн гэрлүүгээ алхана цэцэрлэгт хүрээлэн гэрээс 10 минутын л зайтай газар байдаг.
Сэрон: Тэр охины аав өнгөрчихсөн бололтой тийм үү?
Мёнгсү: Тийм юм шиг байна.
Сэрон: Та ээжийг нь таньдаг юм уу?
Мёнгсү: Үгүй ээ яагахд тэгэж бодоов?
Сэрон: Зүгээр л таньруу их л сүрхий ширтээд байсан.
Мёнгсү: Би таалагдсан юм байлгүй. Ахыгаа хар л даа. Ямар эмэгтэй намайг сонирхохгүй байх юм гээд их л баатарлаг царай гаргав.
Сэрон: Больдоо та өөр хүнд ингэж хэлвэл таныг солиотой гэж бодох байх шүү.
Мёнгсү: Чи ахыгаа ингэж хэлээд ёстой нээрээ чи ер нь миний дүү мөн үү?
Сэрон: Таны хөөрхөн дүү Сэрох байна биш гэвэл бурхан хүртэл уурлана биз.
Мёнгсү Сэроныг өхөөрдөн толгойг нь илээд: Тийм ээ хорвоогын хамгын хөөрхөн охин миний дүү гэхээр би ч үнэхээр азтай юмаа.
Явсаар гэртэй орж ор засаад Сэроныг оронд нь оруулан өөрөө бага сага хачир бэлдэх санаатай хөрөгч уудлан зогсож байтал Сэрон унталгын өрөөнөөс: Ахаа Жиёон эгч залгаж байна гэж ориллоо.
Би түрэгхэн очоод утсаа автал Шиү: Ахааа аваарай хурдан ирээч дээ гээд орьлон уйлж байлаа. Утасны цаана Жиёоны орилох чимээ аавынх нь юм авч шидэх нь сонсогдоно. Энэ бүгдийг сонсоход л гэрт болж буй бүхэн нүдэнд харагдаж байлаа. Би утсаа таслаад шууд л гадуур хувцасаа өмсөн: Ах нь удахгүй ээ гэж хэлээд гаран зам дээрээс такси бариад Жиёоныхруу явлаа. Үүдэнд нь ирээд таксиг түр хүлээж байхыг гуйгаад дотогш ороход хаалга нь онгорхой яг л миний төсөөлж байсанчлан хамаг юм нь эвдэрч салбайсан бөгөөд Жиёон газар уйлан хэвтэж аав нь тамхиа татан сууна.
Би шууд л Жиёон дээр очин түүнийг түшин босгоход Жиёон шүүгээрүү заав би шүүгээрүү нь очин хаалгыг нь нээх гэж байтал Жиёон нэрийг минь дуудан чангаар хашгирахад нь эргэж харахад аав нь шууд л хутга дүрж орхилоо. Солиотой новш. Би түүнийг түлхэж унагаан ганц 2 хүчтэй цохиод чирсээр угаалгын өрөөнд нь оруулан гаднаас нь цоожлоод шархаа хүрмээрээ аль болох далдлан шүгээнээс Шиүг гаргаад Жиёоныг хөтлөн гэрээс нь гарлаа таксинд суун гэрийнхээ хаягыг хэлээд Жиёоны ирүүнээс барьж байгаад өөрлүүгээ харуулан: Эмнэлэг явах хэрэгтэй юу гэхэд Жиёон инээмсэглээд: Шаардлаггүй дээ баярлаа гэв.
Би Шиүгийн үсийг сэгсийлгээд: Мундаг жаал ахынхаа дугаарыг сайн цээжилсэн байна шүү.
Шиү: Та аавыгаа архи уувал залгаарай гэсэн шдэ уг нь өчигдөр залгах гэсэн чинь эгч утсха булааж аваад нуучихсан. Таньруу залгаж болохгүй гээд байдаг юм.
Мёнгсү: Чи амьнаасаа уйдаа юу та 2-ыг алчихсан бол яах юм?
Жиёон: Тэр чинь бидний аав шдэ арай ч алчихгүй.
Мёнгсү: Юу болсон юм эгч дахиад л алга болчихсон юмуу?
Жиёон: Яаж зугтахгүй байхав дээ.
Мёнгсү: Та 2 ч гэсэн энд байх хэрэггүй зүгээр л хаяад явчих.
Жиёон: Би яваад хаана очих юм?
Мёнгсү: Сэрон бид 2 та-ыг хөөж туухгүй шдэ. Манайд байж болно.
Жиёон: Би чамаас тусламж авсаар залхаж байна. Харах болгонд өртэй юм шиг санагдаад чамаас дахиад ширхэг будаа ч гуймааргүй байна.
Мёнгсү: Чи надаас юу ч гуйгаагүй. Би зүгээр л тусалж байна.
Жиёон: Яагаад би яг юу болоод чи надад ингэтлээ санаа тавиад байгаа юм.
Мёнгсү: Чи миний найз учраас 5 настайгаасаа эхлээд л хамт тоглож хамт жаргаж бас зовж хүнд бэрхийг туулсан болхоор. Аавыг чинь архинд орж танай бизнес дампуурахад намайг эцэг эхээ алдаж дүүгээ ч алдахад ойрхон байхад дүү минь хөл дээрэ зогсож чадахгүй болоход ч бид хамт байсан болхоор. Намайг тамыг мэдэрч байхад чи дэргэд байсан диваажинд байхад ч дэргэд минв байсан тиймээс би ч гэсэн чамайг зовлонтой чинь хамт орхимооргүй байна. Надаас санаа зовох хэрэггүй. Чи надад ямар ч өргүй магадгүй би л чамд өртэй байх. Тэд ийнхүү ярилцсаар Мёнгсүгийн гэрт ирлээ. Тэдний ирэхэд гэрэл нь асаалттай Сэрон унталгүй хүлээж байв.
Сэрон: Зүгээр үү? Та 2т их санаа зовлоо.
Жиёон: Зүгээрдээ. Санааг чинь зовоосонд уучлаарай.
Шиү: Эгчээ таны бие сайн уу?
Сэрон: Сайн байгаа. Алив өлсөж байна уу? Би жоохон хоол халаагаатхъя.
Жиёон: Хэрэггүй дээ бид 2 юм идсэн. Одоо унтаж амарцгаая цаг их орой болчихож. Сэрон та 2т ор засчихсан ороод унтдаа. Жиёон: Баярлаа.
Жиёонд иймэрхүү явдал багагүй тохиолддог болхоор манайх Жиёон Шиү 2-ыг ирхээрээ унтаг гээд нэг жижиг өрөөтэй. Ингээд үндсэндээ бол 4 өрөө байр. 1 өрөөнд нь Сэрон унтдаг би том өрөөгд буйдан дээр харин нэг өрөө нь Жиёон Шиү 2ых нэг нь гал тогоо. Бүшд өрөө өрөөдөө орон унтахаар хэвтлээ. Би тэднийг өрөөндөө ормонгц нь угаалгын өнөөд орж шархаа спиртээр арчин цэвэрллээ мэдээж хорсож байна гэхдээ энэ өвдөлт дасал болчихож дээ. Шархаа цэвэрлээд эмийн хайрцгаа аван буйдан дээр очиж суугаад зүү хайлдаг утас гарган бэлдэж эхэллээ. Байнга л бэртэж гэмтэж оёдол тавиулах байсан ч эмнэлэг явдаггүй болохоор манай эмийн хайрцаг гэж түргэний эмч нарыхаас ч илүү. Намайг нэг л эвээ олж чадахгүй шархаа даран сууж байтал Жиёон орж ирэн: Дуудахгүйдээ гээд зүүг аван намайг орлуу түлхэн хэвтүүллээ. Тэр нямбай гэгч нь оёдол тавихад нь хараад: Цэвэрхэн оёдол тавьж байна шүү.
Жиёон: Юуны тулд анагаахын оюутан билээ гээд бэнтээр боож өгөв. Жиёон: Одоо амардаа гээд буйдангаас босох гэхэд нь түүний гараастатан буцааж суулгаад: Томоотой сууж бай одоо миний ээлж гээд эмийн савнаас соривны тос гарган түүний дух хацар хүзүү тохой хамгийн сүүлд нь урууланд нь түрхэх эсэхдээ эргэлзэж байтал Жиёон: Зугтааж2 эцэст нь уруулан дээр ирэх шив.
Мёнгсү: Хэн зутсан гэж утгагүй юм.
Жиёон: Сүүлийн удаагых шиг юм болно гэж бодоо юу?
Мёнгсү: Тийм ээ тэгж айж байна.
Жиёон: Хөөх шулуухан байх чинь.
~~~~Flash back~~~~
2 сарын өмнө Мёнгсү клубынхээ менежирт зодуулан Сэроны санааг зовоохгүй гэсэндээ унтсан хойно нь сэмээрхэн орж ирэхэд Жиёон түүнийг хүлээн унтаагүй байсан юм.
Жиёон: Өхх зодолдоо юу? Наад нүүр чинь *нүүрэнд нь зөөлөн хүрэх*
Мёнгсү: Зодолдсон бол нүүр биш гар л гэмтэх байсан юм.
Жиёон: Ямар хөгийн амьтан нь ингэдэг байнаа алив ийшээ сууж бай эмийн сав аваад ирье.
Жиёон Мёнгсүгийн шархыг цэвэрлэж дараа нь соривны тос түрхэж өгөв.
Нүднийх нь хажууд, хацар дээр нь, хамар дээр нь эцэст нь уруул дээр нь Мёнгсүгийн нүүрэнд тулан урууланд нь анхаарлаа төвлөрүүлэх Жиёон. Түүний цагаан арьс том нүд жижигхэн хамар бас бага үнэхээр дур булаам ягаахан уруул. Тэр өдөр Мёнгсү Жиёоны уруулыг хүссэн бүр маш ихээр тэгээд л түүний өөртөө татан үнсэж эхэлсэн гайхалтай шүүслэг уруул. Мёнгсүгийн уруул сэтэрсэн тул цусны амт мөн эмний амт амтагдаж байсан ч үгээр илэрхийлэмгүй сайхан мэдрэмж Мёнгсү түүнийг татан өвөр дээрээ суулгаад гадуур цамцыг нь тайлахад Жиёон түүнийг түлхсэн юм.
Мёнгсү: Уучлаарай
Жиёон: Зүгээрдээ гэхдээ бид үүнээс хэтэрч болохгүй сайхан амраарай гээд өрөөрүүгээ оров.
~~~~Одоо~~~~
Мёнгсү: Үнэнийг хэлэхэд би энэ удаад зогсож чадах эсэхтэй эргэлзэж байна.
Жиёон: Тэгвэл битгий зогс гээд түүнийг үнсэж эхлэв.