(Chapter 23)

882 28 2
                                    

"Z-zero ? " Sabi ko pag ka pasok niya sa pinto, walang emosion siyang lumapit saamin habang ung kamay niya ay nasa bulsa.

"So you're having a meeting without your leader huh?"Sabi niya na may pag ka lamig na bosses .

"Pre hindi naman to tungkol saatin its  about Je"-Travis

"Oh come on,don't act like you're  concern to her.I heard she has her power so she can deafence her self  alone" Medyo nang galaiti ako sa cinomment saakin ni Zero palibhasa kasi wala siyang alam oo may kapangyarihan ako pero limitado lang ang gamit at pag na sobrahan pwede ko ikamatay.

"Tss stop so bieng selfish Zero na nganganib na nga siya ikaw pa tong may ganang mag ganiyan!" Suway sakaniya ni Ysa.Napa smirk lang siya at tumingin saakin.

"So ako pa selfish ngaun? Sino ba dito nang iwan nalang basta basta?" -Zero

"Guys tama na yan "-Miracle

"I did that for a purpose "Sabi ko na din at mas nilamigan ko pa ang aking tinig kaysa sakaniya.

"Tss for a purpose great!Even though I know that you obeyed Trevor's command Im I right ? Mas sinunod mo siya kaysa sa nararamdaman ng mga taong nag mamahal sayo sa nararamdaman ko now tell me who is selfier than me ? "Tahimik lang akong nakatingin sakaniya at ganun din siya hanggang sa siya na mismo umiwas sa amin at lumabas na siya sa pinto na pa buntong hininga ako dahil sa sinabi niya.Tama naman siya eh hindi ko inisip ang mga mararamdaman ng tao pag nawala ako pero masama bang lumayo ako para sa ikakaligtas nila ? Niya?.

"Hayss hayaan mo na si kuya Zero ate Jes"-Miracle

"So lets continue what we're talking "-Ysa.

"Kayo nalang muna"Tumayo na ako sa upuan at nag tungong labas.I need some fresh air.Hindi ko alam at may sarili pala tong utak ang mga paa ko dahil dinala ako nito sa garden na may ilog at kitang kita ang magandang buan na tumatama talaga ang silaw sa tubig.Napatingala ako sa buan at parang baliw na kinausap ito.

"Ano masaya ka na ? Alam ko namang nakikita mo ako at masaya kang nahihirapan ako"Pinunasan ko ang luhang bumagsak sa mata ko at tumayo.Pag tayo ko ay nakita ko si Zero na nasa likod ko pala.Bakit hindi ko siya naramdaman ? Naka tingin lang siya saakin habang nakapamulsa ang dalawa niyang kamay.Yumuko lang ako at nilagpasan siya ngunit wala pang isang metro ang layo ko sakaniya ay hinawakan niya ako sa kamay.

"Zero please wag ngaun pagod ako"Pero imbis na pakinggan niya ako ay hinila niya ako at niyakap.Sinubukan ko kumawala ngunit masiyado siyang malakas kaysa saakin.

"5 minutes Jes, Stay like this for just 5 minutes "Huminahon na ako at hinayaan ko nalang na ganun ang posisyon namin.Mga isang minuto nalang ang natitira ngunit tahimik parin kami medyo akward na din ako dahil sa katahimikan

30 seconds pero wala paring imikan saaming dalawa

20.........

10

9

8

7

6

5

"This will be our last hug and I will miss it ,Please promise me that you'll be safe when Im not around "

4

"I-i promise"

3

2

"I love you Jes always and forever"

1

Unti unti na siyang kumalas saakin at lumayo,ng mawala na siya ay doon na ako nakaramdam ng tinding sakit sa puso sa sobrang sakit ay na paluhod na ako sa lupa at umiyak.

Anong ibig niyang sabihin ? Lalayo na siya ? Iiwan niya na ba ako ? Or he will let go of me ? Pero kasalanan ko naman un tinulak ko siya palayo... palayo saakin..Deserve ko to pero ang sakit.

"I love you too Zero always and forever."Bulong ko sa sarili ko .

(Miracle's Point of View)

Hayyss kawawa naman si ate Jes pati si kuya Zero siguro pag normal lang kami hindi naman mag kakaganiyan ang love story nila eh.

"Still awake?" Napalingon ako sa likod ko at nakita si Trevor na may hawak na kape or should I say kapeng dugo ? hahaha

Tumango lang ako at binalik ang mata ko sa babaeng naiyak dahil iniwan ng kaniyang minamahal

"Kawawa sila no ? Ang sakit sigurong maiwan ng taong mahal niya "

Tumingin ako kay Trevor na nakatingin lang din saakin ngunit walang emosion tss di ko talaga maintindihan ang mga lalaki minsan mag kakaparehas ng ugali.

"Hayy nakoo sabi ko naman sayo ang pangit mo pag di nakangiti hala sige lapit ka dapat gantoooo"Hinawakan ko ang pisngi niya at binatak iyon para mapangiti siya pero dahil sa tangkad niya ay kailangan ko pang tumingkayad para maabot siya ,ngunit sa kasamaang palad na out of balance ako.Akala ko sa sahig na ako matutumba kaya pinikit ko ang mga mata ko ngunit ilang segundo ng nakakalipas at wala parin akong maramdaman kaya napamulat na ako

O.O

B-Bakit ang lapit ng mukha niya saakin?

Dug dug dug!!

Hala!!ung puso ko.Tinulak ko siya dahan dahan at tumayo ng maayos sabay peace sign sa kaniya.

"Tss.Next time be carefull baka pag na out of balance ka nanaman ay baka wala ako para saluhin ka"Sabi niya sabay pat sa ulo ko bago umalis sa harapan ko.

Napahawak ako sa ulo kong pinatt niya.

Bakit ang wierd ng puso ko tuwing malapit siya?

The MateTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon