Muto Voce | yoonmin Korekta

27

YOONGI PROV'S

Jung wyszedł z mojego pokoju pozostawiając mnie w kompletnym osłupieniu. Nie mogłem od tak iść spotkać się z jiminem. Nie po tych dwóch dniach, podczas których dużo sobie myślałem. Uczyłem się migowego, z internetu i z książek. Wszystko byle bardziej rozumieć Jimina.

Potarłem dłonią czoło i wziąłem głęboki wdech. Jedna rzecz chodziła za mną od tych kilku godzin. Właściwie, jak tak pomyśle to to spotkanie z Jiminem pozwoli mi zamknąć jedną kwestie.

***

Czekaliśmy na Kima i Parka. Hobi wyszedł kawałek w ich stronę, a ja postanowiłem siedzieć jak siedziałem. Miałem trochę czasu na prawdopodobnie bezsensowne rozmyślania.

Chim stawał mi się coraz bliższy. Nie dlatego, że uratował mi życie. Bardziej to ta jego tajemnicza osobowość i sam styl bycia mnie do niego przyciąga. Wygląd również, jest naprawdę ładny. Jego równy uśmiech, świecące się oczy, jak takie węgielki w słońcu. Ponadto jest bardzo miły, nawet jeśli nie mówi.

Mógłbym myśleć nad tym jeszcze długo gdyby nie fakt, że w moją stronę zmierzała dość wesoła trójka. Jung żywo gestykulował, a pozostała dwójka uśmiechała się. Kim nagle zaczął się bardzo śmiać, a Jimin się zarumienił.

- Yoongi! - Wykrzyknął Tae. - Siemasz!

- Hej - uśmiechnąłem się lekko.

Spojrzałem na Jimina, miał na sobie różową koszulkę i bluzę. Do twarzy mu. Do tego szczery uśmiech i zarumienione policzki.

- Idziemy? - Zapytał wesoło Kim.

Skinąłem głową, a Jimin pokazał jakieś znaki. Z tego co zrozumiałem to " Idziemy przez centrum parku?". Kim odpowiedział mu również w migowym i brzmiało to mniej więcej jak "Oczywiście, tam jest twój ulubiony most do robienia zdjęć". Zaśmiałem się cicho, gdyż sam nie lubiłem robić selfie czy innych zdjęć.

Musieliśmy przejść chwilę chodnikiem, a dalej szliśmy już przez centrum parku. Kątem oka przyglądałem się Jiminowi, co chwila zatrzymywał się i robił zdjęcia z Tae.

Poczułem dotyk na ramieniu więc odwróciłem się. Moje spojrzenie spotkało się z radosnym wzrokiem Parka.

- Nie lubię robić zdjęć, Jiminnie - zacząłem.

Nadal patrzył się na mnie z nadzieją, a mi było naprawdę go szkoda. Jeden raz nie zaszkodzi, prawda?

- No dobra, ale jedno - Oznajmiłem mu.

Skinął głową,przysunął sie do mnie i zrobił nam zdjęcie.

Dalej szliśmy śmiejąc się i od czasu do czasu robiąc zdjęcia. Było naprawdę fajnie i miło.

- Dobra, dość. Chcecie coś do picia? - Spytał się Kim.

Jimin pokazał mu, że napiłby się czegoś. Po chwili V ciągnął Junga za sobą w stronę sklepu.

Kiedy Tae i Hobi oddalili się od nas, ja postanowiłem spytać o coś Jimina. Ta kwestia mnie zastanawiała. Znam już migowy dosyć dobrze, więc nie powinienem mieć problemu ze zrozumieniem.

Chłopak patrzył się na kaczki i uśmiechał się pod nosem. Rozczulające, wyjąłem telefon i zrobiłem mu zdjęcie. Szybko go schowałem. Przyjaciele nie będą wieczność iść po picie, a specjalnie odeszli obydwaj. 

- Jiminnie! - Rzuciłem idąc w jego kierunku. Odwrócił się i posłał mi delikatny uśmiech.

Nakazał mi gestem, żebym mówił. Spojrzałem się na swoje buty, a chwilę później na niego. Jego bystre, ciemne oczy skanowały moje poczynania, cierpliwie oczekując pytania.