Reason To Live [on hold]

iv

▶how long?◀️

Marco's POV

Maaga palang ay gising na ako nag-aasikaso, nandito nadin sa hospital ang gamit ko sa school kaya hindi ko na kailangang umuwi pa sa bahay.

"Kuya, you going to school?" Medyo maayos narin ang pakiramdam ng kapatid ko kaysa noon.

"Oo bakit sasama ka?" Inirapan lang niya ako habang busy siya sa pagkain ng chocolate.

6:30 ay lumabas na ako ng kwarto, tinanaw ko nalang ang kwarto ni Lea at naglakad palayo, masyado pang maaga para abalahin ko siya.

Pag dating sa school nakita ko agad ang tatlo kong barkada, sila Liam, Noah at Ethan. "Pre!" Bati ko sa kanila.

"Oh, andito kana pala! Tara na." Pansin sakin ni Ethan. Patakbo kaming umakyat sa hagdanan ng school, mapapansin mo rin na maraming mga babae ang tumingin sa 'amin' ayan sinama ko na sila, kawawa naman e.

"Mga bebe mo," sabi ko kay Ethan sabay tawa.

"Woah, loyal ako sa girlfriend ko pre, kahit na malayo yun." Namamangha niya sabi.

"Talaga lang ha?" I said in disbelief.

"Oo ah! Ang tagal nga umuwi e."

"Ikaw nalang kasi ang sumunod doon." Sabat ni Liam na ngayon ay komukopya parin ng assignment.

"Wala akong pera, sa aming dalawa siya ang mayaman." Malungkot na sabi niya.

"Wala na tayong magagawa diyan." Pinal na sagot ni Noah. Saglit pa kaming nagtawanan. At biglang dumating ang teacher namin, si Ms. Irish—one of a goddess teacher sa academy namin.

Magaling mag turo si Ms. Irish sa kahit ano mang subject. And take note, kaga-graduate lang niya. At talagang kapag nagtuturo siya, makakapag-focus ka talaga.

Mabilis natapos klase, wala na akong plano pa, bukod sa pagbisita kay Sabrina, at syempre kay Lea.

Nadaan ko ang isang cake shop kaya bumaba muna ako para bilhan si Sabrina ng paborito niyang Red velvet, and I was thinking what was Lea's favorite flavor so I brought her a cookies and cream. I wish she will like this
one.

It's a rush hour kaya hassle ang traffic, anong oras kaya ako makakauwi nito? Talagang sumabay pa ang lakas ng ulan.

Past 8 na ako nakarating sa hospital at ang maid lang namin ang naabutan ko doon.

"Hi kuya, what's that?"  Cake talaga ang naunang nakita e no? Napaka-galing ng batang ito.

"Oh, cake mo, " inabot ko sa kanya  at kinuha agad ng maid namin na bantay niya yung kutsara sa tabi.

"Thanks kuya." Inatupag na niya ang pagkain ng cake at ako naman ay saglit na nagpahinga at lumabas lumabas para pumunta sa kwarto ni Lea.

Tahimik ang buong kwarto niya habang siya ay busy sa kanyang cellphone, "hey Le—"

"OHMY! You freak me out!" She shouted on me.

"It's not my intention." I reasoned out.

"Get out. " she ordered.

"I have something for you." I sweetly said and she just rolled her eye balls.

"This." I showed my present.

"Ohmy! Is that a cookies and cream? Woah! That's my favourite!" She giggled and not bother to get some spoon. Kinamay niya yung cake.

"What are you watching?" I asked her.

"Hmm, yeah, I'm watching W-Two Worlds a korean drama!" Natawa ako sa kanya dahil ang kalat nyang kumain.

"You're such a child!" We both laughed.

"You know, I was just thinking, how long?" My forehead creased.

"What do you mean how long?"

"This, with you, happy and contented, how long I'm gonna be this happy?"

"Every time you're with me."