Reason To Live [on hold]

viii

▶️Teacher Irish◀️

Marco's POV

"Ano 'tong sinabi ni Lorenzo, Marco?! Hindi mo daw pinapansin yung anak niyang si Sasha! Alam mo naman na malaki ang naitutulong ng pamilya nila!" Pagkadating ko sa bahay yan agad ang bumungad sakin.

"Dad... Ayoko kay Sasha." Pinal kong sabi.

"Tigilan mo ako Marco, hindi ikaw ang masusunod. Hanggat buhay pa ako, hawak ko ang desisyon." Matalim na sabi ni Daddy. Nakita ko naman si Mommy na inginuso ang kwarto ko.

"Pumasok kana sa kwarto mo." Sabi ni Mommy.

"Ayan, ganyan Melissa! Kapag may kalokohan yang anak mo, pinapasok mo sa kwarto." Rinig kong sigaw ni Daddy mula sa sala.

"Ako na ang kakausap sa anak mo, baka naman emergency kaya nagte-text siya kanina! Wag mo munang husgahan." Ang galing ni Sasha.

"Hindi na nagtitino yang anak mo, Melissa!" Pumikit ako ng mariin. Bwiset.

Naligo na ako at saka humiga sa kama ko. Katamtaman lang ang laki ng bahay namin dito sa isang state subdivision, dalawa kami ni Sabrina na may sariling kwarto at masters bedroom naman ang kanila Mommy. Si Daddy ang may hawak ng kumpanya na sa pagdating ng panahon ay ipapamana na din sakin.

Sa pag-iisip ay lumalim ang tulog ko. Kalagitnaan ng tulog ay naalimpungatan ako.

Inabot ko ang cellphone ko at nag-tipa, baka sakaling gising na.

Hey,

Seconds past before my cellphone beeped.

Hi, problem?

Nagulat ako dahil bakit gising pa siya Tinignan ko ang orasan at napag-alaman na 2 o'clock na pala ng umaga.

Ang aga mo naman magising.

Mabilis na nagsend ang reply ko.

I have not slept yet.

Kumunot ang noo ko,

Bakit?

Maya-maya ay tumunog muli.

Because I have a cancer?

Oo nga pala, siguro ay isa sa mga nararanasan ng may cancer ay ang hindi pagtulog agad.

Okay, sleep kana, goodmornight.

Iniligay ko na sa side table ang cellphone ko at natulog muli.

Lea's POV

Today is my session day with teacher Irish, my tutor. Maybe, my dad called somebody to find me a tutor.

Later on, theres my click on my doorknob, maybe she's here.

"Hi," she greeted me. I don't like people. But I like Marc, because he's not human, maybe?

"Hello," I answered in a called tone.

"Let's start." She started teaching me, I find it easy to absorb lessons when she's discussing something about every subject. I might say she's good.

The lunch came and we eat together, now, I'm eating a lot because Marc told me that I'm thin so I decided to eat every food that this hospital gave me.

The session with her is whole day, actually it's not irritating because she has a sense of humor while teaching and I loved the way she teach.

Marco's POV

Dismissal na kaya nagpasya muna ako na pumunta sa hospital para bisitahin si Lea.

To my surprise, Ms. Irish is inside! "Hi Cher," bati ko.

"Oh, hi, Marc. What are you doing here?" Tila natameme si Lea sa pagkakakilala namin ni Ms. Irish.

"Ahm, I'm visiting a friend," tinignan ko si Lea at nginitian.

"Oh, I see." Binigyan niya ako ng makahulugang ngiti.

"Cher..." nagpipigil kong sabi, I know she knows about me Sasha and I don't want Lea to know about it, she might be angry at me.

"Ok, sabi mo e." Natatawang sabi ni teacher.

Matagal pa siyang tinuruan ni Ms. Irish pero panzin ko ang pagiging disedido niya sa pag-aaral. Around 5pm ay umalis na si Ms. Irish.

"Is she good at teaching?" I asked her.

"Yeah, she can do well, than my other tutors."

"Really?"

"Yeah, and I think I liked her." Nakangiti siya.

"Of course you will liked her, she's good." Sabi ko pa.

"Marc, I'm sleepy. But before I sleep promise me that you'll be here on my next chemotherapy." Napipikit-pikit mata niyang sabi.

"I promise."