Yoongi POV
Here i am in the office. Hinihintay na dumating si feah dito yayain ko sya kumain nang ice cream alam ko naman kasi na sad sya ngayon at need nya talaga nang sad reliver.
Pumasok si adelfa
Adelfa: good morning sir. Your schedule for today is.....
Me: adelfa, cancel all my schedule of meeting today. Please?
Adelfa: sir?? Ah ok po.
Agad naman syang umalis.
Im still waiting for feah here.But i was thinking. Magiging ok ba ako if si feah ay hindi na magiging akin? Iniisip ko palang nasasaktan na ako. Pero ayoko rin makita si feah na nasasaktan. If maging akin nga saya pero di sya masaya. Its still useless.
On the other side
Mom of taehyung POV
Good thing nag bago na si taehyung di na sya ang taong napakatigas nang puso. Naging ganito lang naman sya dahil. Sa pag alis namin sa country na yun. Para rin sa kanya to. Anyway im cooking food for breakfast dito kasi natulog si taehyung..
"Mom, i had a dream"
He is here na. Ang gwapo talaga nang anak ko.
Me: ohh anu ung panaginip mo anak.
Taehyung: familiar ung mukha nya, isang batang babae, tinawag nya akonh kimtaeh nag lalaro kami ang saya namin. I forget where did i saw her. Basta parang isa sa mga kalaro ko noong bata pa ako.Me: anu ba itsura nya anak.
Sana naman hindi na sya hinahanap nang batang yun. Sana hindi mag tagpp amg landas nila nang batang yun. Sana ibang batang babae ang nakita nya.
Taehyung: she has a mole left side upper of her lips.
No this can't be. Shes still bothering taehyung on his dream.
Taehyung: i think she is similar to feah.
Feah? That name. How did my son know that name?
Me: whos feah son?
He smile. That smile i haven't seen before.
Taehyung: my soon to be girl ma. Its a long story , shes so pretty , mabait at mahal na mahal ko.
Sumakit bigla ung ulo ko. Ano ba itong nangyayari. Di ko gustong maulit ang nangyari noon.
Taehyung: mom u ok? Bakit masakit ba ulo mo?
Me: im fine anak tawagin mo na si rose at kakain na tayo.
Taehyung: SPOILED BRAT KAKAIN NA.
sumigaw ito.
Rose: makasigaw si kuya akala mo may sunog.
Habang kumakain kami. Ung utak ko nag iisip nang mas mabuting gagawin para di mag kita ang dalawang ito.
Nang makatapos na kaming kumain.
Rose: mom. Kuya and i will be the one to clean here.
Me: can u handle it?
Taehyung: opo kami na po.
Me: cge maiwan ko muna kayo dito.
Tumango naman ang dalawang anak ko. Na solve na nga ang problema namin ni taehyung sa isat isa pero may dumating naman. Pumunta ako sa room ko
Hinanap ko ang cellphone ko at nag dial nang number nya.
"Me:You need to make the decision right now. We are running out of time. They soon become 23 years old and the curse is still there. If we can't let one of them marry other people they will be in danger. I know that they will find each other soon"
"Yeah your right thats why im thinking of another idea."
"Me:I already sacrifice to leave my older son and my husband just to let taehyung far from her. And be safe "
"I am also a mother like you. Its not easy for me to see her getting angry to me by forcing her a marriage to the person whom she doesn't love"
Me: its for her own good so please make it as soon as possible.
"I will just give me more time. "
As we say goodbye on the phone. My heart is aching. I know my son will hate me again this time.
I love him and i don't want him and that girl die together in a young age.
Son, tiisin mo ang sakit na nararamdam mo ngayun . Hindi sya pwede sayo. At hindi ka pwede sa kanya. Hindi pwede.
Guys maynangyayari na kababalaghan?? Hehehehe
Find out

BINABASA MO ANG
MEET IN DREAMLAND (COMPLETED✔️)
FantasyOnce your Kind to others, You will receive kindness also. But what if this Kindness that return to you has a Curse... will you still be thankfull for that kindness? Isang bagay ang magpapabago sa buhay nang ating mga character, The one who receiv...