Gökkuşağım|BBH|

KORKTUN MU?

Kapıyı açmamla bir flamingonun burnunu tutarak "Aish.Sen naptığını sanıyosun ha?Bu yüz senden pahalı." demesi bir olmuştu. Bu niye atarlanıyordu şimdi bana!Sanki bilerek kapıyı geçirdik. Yalniz iyi geçirmişim de neyse."Pardon da sende kapının önünde filamingo gibi dikilmeseydin" dememle tüm herkesin gözlerinin artık beni bulduğuna emindim. Harika ilk günden herkese resim olmuştum. "Benim burda durmam senin çarpabileceğin anlamına gelmez!Hem üstelik oda bizim odamız sana noluyo?" Kai ortamdaki gerilimi anlamış olacak ki düşürmek için olaya atladı. "Chanyeol sakin ol .Evet arkadaşlar ortam daha fazla gerilmeden lafa gir istersen Esin." Bu ego yığınının ismini öğrenmiş olurken sesimi düzeltip kendimi tanıtmak için konuya girmeye çalıştım. Fakat etrafımı çevrelemiş erkeklerin arkasından gelen öksürük sesiyle herkes oraya dönünce gördüğüm şeyle transa geçtim. "çocuğun üstüne gitmeyin beyler burnu büyükse napsın.Hem burnu büyük olan-" diye konuşan sapığı daha ilk bakışta tanırken o sözünü bitiremeden orta boylu çocuk araya girip "Baekhyun aramızda kız var farkındaysan" diyerek onu susturmuştu. Peki ya bu sapık hırsızın burada ne işi vardı? "Sen!Pis sapık gel buraya!" o da beni farketmiş olacak ki eliyle beni göstererek bana doğru gelmeye başladı. Fakat adını daha yeni öğrendiğim çocuğun bana gelmesini beklemeden saçlarına yapışmam bir olmustu. Ama bu olayda garip olan benim yaptığım değil onun bana karşılık vererek saçıma yapışmasıydı. "Hey ah deli kız bır-ah bıraksana beni!"Şuan bizim mahalledeki Nebahat Teyze beni görse ağzı açık kalırdı çünkü biribirimizin saçlarını çekiyoduk ve ikimizde bırakmıyoduk. Ayrıca ben herzaman şiddete karşı bir insanımdır ve şuan durum bu.

İkimizde cool bir giyinişi olan çocuğun sesiyle durduk. Fakat ellerimiz hala birbirimizin saçındaydı. "Yeter!Sonunda beni bile çıldırtmayı başardınız. Noluyo burda?"diyen haklı bağrışıyla ona doğru boşboş baktık."Ama bana güzellik dedi bu sapık.Ayrıca hırsız gibi maske takmıştı bir de"diyip kendimi ilkokul çocuğu gibi  savunmaya çalışmamla "Omo.Hyung bak hala sapık diyo ya." diyerek zeytinyağı gibi üste çıkması bir olmuştu. Fakat köşedeki kısa saçlı çocuğun "Yeterin artık bırakın birbirinizi" diyerek bize bakmasıyla biraz tırsmamıştım değil o nasıl bakışlardı öyle. "Önce o bıraksın." Aynı anda konuşmamızın ardından az önce bize bağıran kişinin ölümcül bakışlarıyla tekrar karşılaşarak birbirimizden ayrıldık. Sonuçta aklımızı peynir ekmekle yememiştik yani en azından ben yememiştim. Ayrı ayrı yerlere oturduk ve birbirlerine küsen çocuklarına benziyorduk. Hadi ama ben böyle biri değildim bana ne olmuştu böyle? Resmen dengelerimle oynamıştı. Kısa bir sessizliğin ardından sorulan soruları cevaplamaya başlamıştık ama tabiki de o lafı çarpıtıyordu. "Duydunuz işte ben haklıyım. Fanlardan kaçmak için bindim arabasına."demesiyle bende çok inandım zaten. Hayranlarından kaçıyormuş yok devenin bale pabuçu."Ama güzellik demen gerekmiyodu.😎" diyip cool bir bakış atmamla kaşları çatıldı."Aish ne düşünürsen düşün. Umrumda değil." ceketini alıp hızla odadan çıkarken artist tavırlarına kocaman bir göz devirdim. Gidersen git banane cehenneme kadar yolun var. Kendimi sakinleştirip kısaca üyelerle tanıştıktan sonra odadan çıkıp sinirle asansöre bindim.

Bilmiş bilmiş ukala tavırlar filan o kim oluyordu! Asansorden inip çatıdaki terasa çıktığımda karşımda yerde yatan bir Baekhyun beklemiyordum. Geri dönmek için arkama dönecekken son anda vazgeçtim. Sonuçta ben onunla çalışacaktım ve böyle çocukça oyunlar oynayamazdım. Hem beni istemiyorsa zaten kendi giderdi. Yanına gidip yere oturunca o da oturur pozisyona geldi. Demek ki o kadar da gıcık değilmiş diyen iç sesimi dinleyerek ona doğru döndüm. "Neden buraya geldin?"dediğinde beklediğim soruyu büyük bir keyifle yanıtladım. "Burda olduğunu bilmiyordum.Hava almak için geldim.Hem burası kamuya açık bir alan.Yanımda durmak istemiyorsan çıkabilirsin." diyerek içimi soğutmaya çalıştım."Lütfettiniz hanımefendi!Havanı aldığına göre gidebilirsin." diyen Baekhyun'a bakıp "Ne zaman gidip ne zaman kalıcağımı ben bilebiliyorum senin gibi değilim merak etme." Sadece susmuştu.  Tek bir kelime söylememesi olayın büyümemesi açısından aslında iyiydi. Uzun bir sessizliğin ardından ayağa kalkarak kapıya yöneldiğimde arkamdan gelen ayak seslerini duydum ve ona doğru döndüm. Bana doğru yaklaştı ve cebinden bir miktar şeker çıkartarak bana uzattı. Ortamdaki gerilimi azaltmak istercesine "Annem küçükken yabancıların verdiklerini yeme demişti."dediğimde yamuk bir şekilde gülümseyerek göz ucuyla süzerek konuşmuştu. "Birincisi şuan pekte küçük durmuyosun." Sözlerinin ardından gözlerimin içine bakarak yavaş yavaş bana doğru yaklaştı."İkincisi ben senin için yabancı mıyım gerçekten ha?" neden kalbim bu kadar hızlı atıyordu?Yanaklarımın yanmaya başlamasıyla bir adım daha geri gittiğimde zaten kapı eşiğine yakın olan bedenim kapıya yapışmıştı. Kalp atışlarımı duymuş mudur acaba? Ayrıca neden böyle atıyor kalbim...noluyor sana Esin. Neden domatese döndün yaa diyen iç sesime kulak vermeye çalışsam da şuan bu hiç yapabileceğim bir şey değildi. "Sse-n ne saçmalıyosun sapık olduğuna daha fazla inanmaya başladım." Ağzımdan dökülen sözcükler niye kekeleyerek çıkmıştı? heyecan yaptım ki ben. Aish lanet olsun buradan bir an önce  tüymeliydim. Yan taraftan tüymeye çalışırken kolunu kapının koluna koymasıyla yenilgimi kabul ederek beni bırakması için şirin bakışlarımı attım. Fakat resmen piç smile atıp yavaş yavaş yaklaşmaya başlamıştı. Sanırım geri kalanını görmeye dayanamayacağım. Umarım düşündüğüm şey değildir. Gözlerim kapalı olmasına rağmen nefesinin yüzüme çarpması ne kadar yakın olduğumuzu anlatmaya yetiyordu. Bir el şıklatma sesini duydum ve sıçrayarak gözlerimi açtığımda karşımda "Korktun mu?"diyip yine piç smile atan Baekhyun'u görmem bir oldu. Bu neydi...şaka mıydı bu şimdi?Seni şuan gerçekten öldürebilirim Bay Egoist Baekhyun.

Arkadaşlar yazım hatam varsa özür dilerim.Umarım hikayeyi beğeniyorsunuzdur.