Short Fictions [TH]

Nick Robinson III

ฉันไม่ได้อยากจะโทษเขาหรอกนะ แต่มันก็ต้องโทษเขาอยู่ดีเขาควรจะป้องกันเหมือนกันไม่ใช่ให้ฉันจัดการเอง ฮึ อยากได้ก็จะเอาให้ได้นี่นะ แต่อย่างน้อยเด็กคนนี้ก็คงเป็นตัวแทนของนิคได้ในเวลาที่ฉันคิดถึงเขา ตอนที่มันขึ้นสองขีดฉันก็ตกใจนิดนึงแต่พอเอาเข้าจริงๆฉันก็ดีใจนะที่มีเขาถึงแม้คนเป็นพ่อเขาจะไม่รับรู้อะไร ถ้าวันนึงเราได้มาเจอกันฉันจะบอกเขายังไงดี ตอนนี้ฉันนั่งเหม่ออยู่หน้าทีวีฉันไม่ได้ติดอะไรเรื่องลูกฉันแค่อยากกอดนิคอยากบอกเขา แต่ฉันรู้ว่ามันคงจะทำลายความสัมพันธ์ดีๆของเขากับอลิเซีย เราเคยพูดกันเล่นๆว่าเราจะมีลูกชายคนแรกด้วยกันตั้งชื่อว่านิคโลลัส คนที่สองขอเป็นผู้หญิงชื่อนิโคล ฉันยังคงคิดถึงคำพูดของเขาที่ยังคงวนเวียนอยู่ในหัวทุกวัน เวลาอาจจะเป็นเรื่องช่วยเยียวยาแต่ในวินาทีนี้ก็ยังทำได้แค่หายใจทิ้งไปวันๆ ยังไม่สามารถเยียวยาอะไรได้ทั้งนั้น

"แกจะเอายังไงต่อไป"

"ฉันคงไม่บอกเขาหรอก หายไปแบบนี้มันก็ดีอยู่แล้ว"

"แต่เขาเป็นพ่อของลูกแกนะ"

"ช่างมันสิไหนๆเรื่องมันก็มาถึงขนาดนี้แล้วฉันคิดว่าฉันเลี้ยงเองได้"

"แกนี่จริงๆเลย" ลิลลี่พูดขึ้นเธอเป็นเพื่อนจากร้านขายยาที่ฉันเจอแล้วเธอก็คอยช่วยเหลือกันตลอด

'ข่าวมาแรง หลังจากที่นิคโรบินสันและแฟนสาวอลิเซียได้กลับมาสานความสัมพันธ์กันอีกครั้งก็มีรูปคู่สวีทไม่เว้นแต่ละวันเลยค่ะ ล่าสุดทั้งสองได้ไปพักผ่อนใจที่ไมอะมี่ดูกันสิว่าคู่นี้จะมีข่าวดีกันหรือไม่ แต่เอ..ช่างภาพสาวคนเก่าที่ยังไม่เคลียร์เธอจะว่ายังไงกั-'

"ปิดไปเลยนะ ก็รู้ๆอยู่ว่ามันจะมีข่าวงี่เง่าแบบนี้มาออกยังจะดูอีกทีวีน่ะ"

"ก็ใจลึกๆฉันคิดถึงเขานิ"

"จะตัดก็ตัดให้ขาดสิวะ"