2.57 A.M.
ตอนนี้เป็นเวลาที่ชาวบ้านชาวเมืองเขาหลับกัน แต่ฉันยังเตรดเตร่อยู่ใจกลางเมืองเล็กๆชื่อ Mullingar ในประเทศไอร์แลนด์ ตามหลักความจริงฉันควรอยู่ที่ประเทศไทยแต่พอดีพ่อกับแม่ของฉันมาทำงานที่นี่ งานของพวกเขาไม่ใช่แนวฉันเท่าไหร่ฉันเลยไม่ค่อยได้ยุ่งเรื่องงานของพ่อกับแม่ ถ้าคุณสงสัยว่าฉันแหกขี้ตามาทำอะไรดึกๆดื่นๆ ก็จะบอกว่าจริงๆฉันมาทำงานที่คลับเล็กๆที่ใหญ่ที่สุดในเมืองฉันไม่ใช่เด็กนั่งดริ้ง ไม่ใช่เด็กชงเหล้าแต่ฉันเป็นมือกีต้าร์ต่างหากบางครั้งก้ร้องเพลงนักร้องถ้าเขามีเรื่องให้มาไม่ได้ถึงหน้าอาจจะไม่ให้แต่ฉันรักทางนี้มากเลยล่ะ พ่อแม่รู้เรื่องนี้เพราะฉันขอเองหลังจากทีแอบมาทำอยู่ 1 วันแล้วมีความหวาดระแวงพวกหัวงูก็เลยไปบอกพ่อกับแม่ไว้เผื่อเก็บอะไรขึ้น ฉันควรถึงบ้านตั้งแต่ชั่วโมงที่แล้วถ้าโซ่จักรยานไม่หลุดมันช้าไปอีกเมื่อฉันนั่งซ่อมอยู่หน้าคลับประมาณครึ่งชั่วโมงแต่ก็ไม่ได้ นี่แหละต้นเหตุการเดินเตร่ฉันไม่อยากเดินเลยแม้แต่น้อยเพราะนอกจากจะปวดขาแล้วยังปวดหยังอีกกีตาร์ห้อยคาอยู่หลังมาเป็นชั่วโมง
ตุ๊บ ตุ๊บ!!
เสียงนี้ดังมาจากซอกเล็กๆของตึกที่เป็นร้านขายเสื้อ ใครล่ะนั่นมาทำอะไรเสียงดังตรงนั้นฉันพยายามทำตัวลีบและเงียบที่สุดเพราะกลัวไปฆาตกรโรคจิตกำลังทำอะไรไม่ดีอยู่ ฉันจะรีบเดินด้วยความเร็ว 1000 เมตรต่อวินาทีเลยถ้าฉันไม่เห็นต้นเหตุที่ทำให้เกิดเสียงคือกีตาร์ Martin DRS2 ถ้าดูไม่ผิด กีตาร์ที่ฉันโหยหาที่สุดแต่ก็ยังไม่มีใครซื้อให้ฉันซักคน เลยมาดีดกีตาร์หาตังนี่แหละ เอาวะฆาตรกรก็ฆาตกรอย่ามาทำร้ายกีตาร์ในฝันฉันนะ
"นี่ทำอะไรน่ะ"
"ไม่ต้องมายุ่ง ฮึก" ผู้ชายนี่ ร้องไห้ด้วย แล้วทำอะไรตุบตับๆตรงนี้ล่ะ
"ไม่ยุ่งได้ไงนายกำลังข้าวของร้านคุณโรซาลี่อยู่ไง"
"ฉันยังไม่ได้เข้าไป"

YOU ARE READING
Short Fictions [TH]
Short Storyอันนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ มีทั้งเศร้า เหงา รักใสๆมุ้งมิ้ง โดยที่นางเอกคือ (Y/N) ส่วนพระเอกก็เป็นคนๆไปยังไงฝากติดตามด้วยนะคะ อยากได้ใครเป็นพระเอกเม้นเลยยยย