Short Fictions [TH]

Jaeden Lieberher II

ก๊อกๆ

     ผมเคาะประตูบ้านของ (Y/N) ตามเวลาที่เธอนัดไว้ ผมใจเต้นรัวๆอย่างบ้าคลั่ง ก็ผมไม่เคยมาทำอะไรแบบนี้มาก่อนน่ะสิ เขินจะแย่มาเคาะบ้านสาวที่แอบปลื้ม

"ว่าไงพ่อหนุ่มน้อยคนเมื่อวาน"

"สวัสดีครับ"

"มาหา (Y/N) หรอ"

"ครับเธอออกไปรึยังครับ"

"วันนี้(Y/N) ไม่ไปทำงานที่ร้านหรอกนางไม่สบาย เพอร์รี่เช็คดูแล้วไข้สูงคงตากฝนเมื่อวาน"

"ผมขึ้นไปดูได้มั้ยฮะ"

"เข้ามาสิ ห้องนางประตูสีชมพูแซลม่อนนะ"

     นี่ความผิดผมรึป่าวนี่ที่แกล้งเธอให้เธอมาส่งเมื่อวาน ขอโทษนะ (Y/N) วันนี้หมดสนุกหมดเลย ผมค่อยๆเดินขึ้นบันไดไปตามทางเดินของบ้าน มองหาประตูสีชมพูอยู่พักใหญ่เพราะผมไม่รู้ว่าอันไหนคือสีชมพูแซลม่อน ไม่รู้ว่าห้องไหนเพราะประตูทุกบานของบ้านนี้แทบจะเป็นโทนชมพูทั้งบ้าน งั้นห้องนี้แล้วกันนะ สีส้มๆชมพูๆ

"ไฮ"

"วะ วะ ว่าไงเจเดน" ผมตกใจมากกับเสียงของเธอทั้งแหบ ทั้งฟังแล้วดูแสบคอแทน เธอคงเจ็บมาก

"(Y/N) เป็นไงบ้าง"

"ก็ไม่ค่อยดี"

"ขอโทษนะ"

"ขะ ขอโทษ ทะ  ทำไม"

"ก็เมื่อวานเธอปั่นจักรยานไปส่งฉันแล้วไม่ได้ใส่เสื้อกันฝน"

"ไม่เป็นไร ฉันอะ โอเค"

"โอเคได้ไงเสียงเธอโคตรจะแย่ ไม่ต้องพูดแล้วนะ" ผมดักเธอหลังจากที่เห็นท่าทางของเธอที่กำลังจะขยับปาก และได้ผลเธอไม่ได้พูดอะไร

"(Y/N) พี่จะออกไปซื้อของเข้าตู้เย็นซะหน่อยอยู่กับเพอร์รี่นะ"

"พะ พะ เพอร์รี่ออกไปเข้าเวรนะ โรซ"

"ลืมไปงั้นยังไงดี ถ้าไม่ซื้อก็ไม่มีอะไรกินแม่กับพ่อก็ไปงานเลี้ยงจะกลับก็พรุ่งนี้ อยู่คนเดียวได้มั้ย"