Short Fictions [TH]

Jack Avery

"จะไม่ไปกับฉันจริงอ่ะ"

"ไม่"

"ไอ้แซ็ค!!"

"ฉันไม่ว่าง ฉันจะไปทำงาน ถ้าแกจะไปหาสาวก็ไปเองอย่ามาลากฉันไปด้วย ไปอยู่นั่นแหละซ้อมสเก็ตมั้ย ก็ไม่ค่อยจะซ้อม มัวแต่มองสาว"

"เออก็ได้!!"

     ผมตึงตังออกมาจากฮอลเวย์อย่างหงุดหงิด ไอ้แซ็คนะไอ้แซ็คก็นัดกันไว้แล้วซะดิบดีแล้วก็มาทิ้งกันแบบนี้ตลอดอ่ะ ไปเฝ้าเล่นสเกตบอร์ดหน่อยก็ไม่ได้ไอ้นี่นะต่อไปจะไม่พามันไปที่ไหนด้วยแล้ว เบี้ยวนัดผมบ้าง มาเลทบ้าง มันน่ามัดติดหลังคารถแล้วไปโยนทิ้งบ่อขยะจริงๆ เมื่อมันไม่ยอมมาผมก็ต้องมาคนเดียวแบบเหงาๆ เชอะ

"เอานี่มั้ย" หญิงสาวคนนึงถามผมพร้อมกับยื่นปลาสเตอร์ติดแผลลายมินเนี่ยมมาให้ผมอย่างเก้ๆกังๆว่าผมจะเอามั้ย

"วะ วะ ว่ายังไง (Y/N)" ผมพูดตะกุกตะกักสาเหตุก็ไม่ใช่เพราะใคร ก็เพราะเธอคนนี้ไงที่ทำให้ผมมาติดแหงกอยู่ที่นี่ทุกวันและไอ้แซ็คมันคงจะเบื่อแล้วล่ะเลยไม่ยอมมาด้วย

"นายนั่นแหละว่าไงเอามั้ย"

"อือ อืม อ่า ขอบใจมาก" เธอนั่งลงและดึงมือผมที่เลือดออกไปติดพลาสเตอร์ให้อย่างเบามือ ผมกับเธอรู้จักกันมานานพอตัว เธออยู่อีกโรงเรียนนึงที่เป็นคู่แข่งด้านการกีฬากับโรงเรียนผม ซึ่งมันไม่เกี่ยวกันช่างเถอะ เรารู้จักกันที่นี่แหละเธอมาเล่นที่นี่บ่อยพอๆกับผมและจุดเริ่มต้นทุกอย่างมันก็เหมือนวันนี้ ผมบาดเจ็บนิดหน่อยซึ่งไอ้เพื่อนอีก 4 คนก็ช่วยอะไรไม่ค่อยได้เลยมัวแต่ทำเงิกงักๆกัน จนเธอเข้ามาพร้อมกับกับพลาสเตอร์ติดแผลลายมินเนี่ยน ผมไม่ได้รักเธอตั้งแต่วันนั้นแต่พอนานวันเข้าทุกๆสิ่งก็เริ่มก่อตัว เธอก็ทำให้ผมชอบจนคลั่งและมาที่นี่เกือบทุกวัน

"เพี้ยง เดี๋ยวก็หายนะ ดูแลแผลด้วย"

"ว่าแต่เธอไปเจาะปากมาหรอ"