Short Fictions [TH]

Daniel Seavey

     เสียงฉีดสเปรย์ดับกลิ่นปากของคนข้างๆผมดังขึ้นหลังจากที่มันแปลงฟันเสร็จขณะเดียวกันผมก็กำลังแปรงฟันอย่างเมามันเพราะเมื่อวานนี้อะไรไม่รู้ดลใจให้ผมไปนอนบ้านไอ้โจน่าร์และเราก็ปาร์ตี้กัน มันบอกผมเองว่า 'สุดสัปดาห์เฮฮาหน่อย' มันฮาไม่ออกเมื่อรู้ว่าดูปฎิทินผิดเดือนแทนที่มันจะเป็นวันศุกร์แต่กลับกลายเป็นวันพฤหัสซะงั้น จนวันนี้เราทั้งสองคนตื่นสาย ไม่ได้แปรงฟันล้างหน้ามา แต่ยังดีที่สวรรค์ยังสงสารเลยแต่งตัวทัน ซึ่งตอนนี้เราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าจะไปโรงเรียนทันไหม

     ในขณะที่ผมป้วนปากและชะลอความเร็วลง อยู่ๆยางรถก็เหมือนยวบลงไป ผมกับไอ้โจน่าร์ส่งสายตาให้กันอย่างเข้าใจว่าอะไรมันกำลังเกิดขึ้นและภาวนาไม่ให้มันเป็นอย่างที่คิด เราสองคนรีบลงจากรถหลังผมป้วนปากเสร็จ

"Shit" เราสถบเสียงดังพร้อมกับกุมขมับ ตื่นก็ไม่ทัน รถก็จะมายางแตกแบบนี้ไม่ได้นะ

"ไอ้แดเนียลแกเปลี่ยนยางดิ รถแกอ่ะ"

"ช่วยกันหน่อยสิวะ มาก็มาด้วยกัน"

"เอาตรงๆ เปลี่ยนไม่เป็น"

"เอิ่ม ฉันก็เปลี่ยนไม่ค่อยเป็นเหมือนกัน"

"อ้าว" มันพูดออกมางงๆเพราะมันคงจะคิดว่าผมทำได้ ซึ่งไม่ ไม่ได้เลยยยยย

     ผมกรอกตากับปัญหาที่เจอ

"เคยเห็นลุงเปลี่ยนเดี๋ยวลองดูก็ได้วะ"

"เออ เดี๋ยวช่วยยกยาง" โจน่าร์พูดขึ้น ผมล่ะอยากเอาบล็อคขันล้อฟาดปาก ยกยางผมยกเองก็ได้

     ผมกับโจน่าร์ช่วยกันอยู่พักใหญ่ๆแต่น๊อตก็หมุนไม่ออกซักที ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะนั่งทำหน้าเอ๋อๆอยู่อีกพักนึง

"โจน่าร์ แดเนียล"

"อ้าวว่าไง (Y/N) ไม่นึกว่าเธอจะยังอยู่บ้าน" ผมหันหน้าไปยิ้มให้เธอ ส่วนโจน่าร์ก็ทักเธอไป ซึ่งเอาตรงๆผมไม่รู้จักเธอ