ผมยังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นว่าเธอหายไปไหน ที่ล๊อบบี้ข้างล่างบอกว่าเธอออกไปตอนตีสามครึ่งพร้อมกับกระเป๋าใบใหญ่ ให้ตายสิผมจะไปหาเธอที่ไหนกัน ผมโทรไปตั้งแต่ที่ผมตื่นจนตอนนี้ก็แปดชั่วโมงแล้วเธอไม่รับ ไม่ตอบข้อความ ไม่อ่าน ไม่อะไรทั้งสิ้น หรือนี่มันคือวิธีตัดขาดของเธอกันแน่ แต่นี่เธอจะไม่ลากันซักคำเลยหรอ (Y/N)
"จัสมินไปหาที่คอนโดเธอยัง"
"ไปแล้วค่ะ เจ้าหน้าที่ที่นั่นบอกว่าคุณ (Y/N) ตัดสินใจขายเมื่อเดือนก่อน"
"ห๊ะอะไรนะ โอ้ยยยย แล้วบ้านที่แมร์รี่แลนด์ล่ะไปถามมามั้ย"
"ถามจากเพื่อนบ้านที่คุณ(Y/N)เคยให้เบอร์ไว้เขาบอกว่าไม่เห็นมาค่ะ ไม่มีคนเข้ามานานแล้วแต่คุณ (Y/N) จ้างคนไปทำความสะอาดเป็นประจำ"
"เฮ้อ ไปได้ละ"
.
.
.
ช่วงนี้ฉันเป็นอะไรไปเนี้ยง่วงบ่อยจัง สงสัยคงทำงานจนเบลอ หลังจากย้ายมาอยู่อังกฤษฉันก็เป็นฟรีแลนซ์ ฉันอยู่ที่ไหนก็คงมีคนรู้จักแหละเพราะฉันเป็นช่างภาพชื่อดังมั้ย ก็ดังอยู่แต่อย่าน้อยก็คงจะไม่มีคนที่สนิทๆกันแล้วเอาเรื่องนี้ไปบอกนิคหรอก ฉันใช้ทุนที่มีอยู่ก้อนหนึ่งทุ่มสร้างห้องสตูดิโอของตัวเอง จัดทุกอย่างใหม่ ทำความสะอาดทุกอย่างในบ้าน ต้องขอบคุณคุณปู่กับลูซี่มาก ไม่งั้นวันนี้ฉันยังคงไม่มีที่ซุกหัวนอน ชนบทก็ดีเหมือนกันนะจะได้เงียบ งานของฉันตอนนี้ก็ตามลูกค้านัด รอตั้งเนื้อตั้งตัวได้ซักพักฉันคงจะไปสมัครงานบริษัท ผลงานฉันเด่นๆดังๆก็เยอะคงจะไม่คนอยากได้ตัวไม่น้อย
CITEȘTI
Short Fictions [TH]
Proză scurtăอันนี้เป็นเรื่องสั้นนะคะ มีทั้งเศร้า เหงา รักใสๆมุ้งมิ้ง โดยที่นางเอกคือ (Y/N) ส่วนพระเอกก็เป็นคนๆไปยังไงฝากติดตามด้วยนะคะ อยากได้ใครเป็นพระเอกเม้นเลยยยย