Short Fictions [TH]

Tom Holland

"นี่ (Y/N) ฉันจะเอาอะไรไปให้ลอเรนดีระหว่างสร้อยกับตุ๊กตาหมี"
"ฉันว่าเอาหมีดีกว่าเพราะไม่รู้สิฉันชอบอะไรที่กอดอุ่นๆ"
"โอเค เดทแรกของฉัน อวยพรหน่อยสิ"
"นายมีดีอยู่แล้วฉันไม่อวยพรหรอก"
"ขอบใจเพื่อนรัก" เขาหอมแก้มฉันและวิ่งออกไปหาแท็กซี่
เพราะทำแบบนี้ไงจะไม่ให้ฉันชอบแกได้ไงทอมมี่ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เกรดหกแล้วล่ะ ส่วนตอนนี้เพิ่งปิดเทอมมาหมาดๆ อีกแค่สามเดือนที่เราจะได้อยู่ด้วยกันก่อนจะแยกย้ายไปเรียนมหาลัย เขามักหอมแก้ม จับมือฉันอย่างคนที่เป็นแฟนกันทำเสมอแต่ทุกครั้งที่ทุกคนถาม คำตอบที่ได้มาคือ 'เห้ยเพื่อนกันน่า' ฉันกับเขาเป็นเพื่อนกันตั้งแต่เขายังเป็นเด็กเนิร์ดโดนแกล้งจนตอนนี้มาเป็นนักกีฬาดังไปซะแล้ว นึกแล้วก็น่าขำชะมัด ฉันไม่พูดไปหรอกนะคำว่า 'รัก' เพราะมันอาจจะทำลายทุกอย่างตลอด 7 ปีที่ผ่านมา ฉันจะเก็บมันไว้เฝ้าดูเขาอยู่ห่างๆแบบนี้มันก็ดีอยู่แล้ว ทุกครั้งที่เขามาปรึกษาเรื่องความรักกับผู้หญิงคนอื่นฉันพยายามช่วยเขากับทุกคน ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองต้องเจ็บแค่ไหนแต่ก็ไม่เป็นไร ยังไงเขาก็มีความสุข

"กลับมารายงานผลคร้าบบบ"
"เป็นไงบ้าง"
"ลอเรนตอบตกลงเป็นแฟนฉันแล้ว" เหมือนมีดนับร้อยเล่มปักลงตรงกลางใจฉันอย่างจัง ฉันแทบจะล้มลงไปแต่ก็ต้องฝืนยิ้มให้เขา แสร้งทำว่าดีใจด้วย
"ดีใจด้วยนะ จะปาร์ตี้สละโสดมั้ยล่ะ ของขวัญเป็นไง"
"เวอร์เกินละ ของขวัญก็ดีนะแต่ดูเหมือนเธออยากได้สร้อยมากกว่า"
"หรอ เอ่อ งั้นฉันกลับบ้านละนะเดี๋ยวพี่ด่า"
"โอเค นี่(Y/N) เปิดใจรับใครบ้างสิ จะได้มีคนดูแลเธอซักที"
"อือ" ฉันเดินออกมาพร้อมกับร่างกายที่ปวกเปียกอ่อนแรง ฉันคงไม่ใช่สำหรับเขาแหละถ้าใช่เขาคงเห็นตั้งนานแล้ว ฉันเดินมาตามถนนใหญ่เฝ้าดูคู่รักเดินด้วยกัน ฉันคงไม่มีช่วงเวลาแบบนี้สินะ ในเมื่อคนที่ฉันเปิดใจรับเขาเป็นของคนอื่นไปแล้ว

'คุณ (Y/N) ทางมหาวิทยาลัยบราวน์ขอแสดงความยินดีกับคุณที่สอบผ่านการคัดเลือกเข้าศึกษาต่อในคณะ #%^*+=¥<|_[%?!€¥}|\}<;)฿@ ขอขอบคุณ'
"จัสติน!! ฉันได้เข้าเรียนที่บราวน์แล้ว!"
"ดีใจด้วยน้องรัก แล้วต่อไปนี้พี่จะอยู่กับใครล่ะเนี้ย"
"อยู่กับโกโก้สิ" ฉันพูดในขณะที่สุนัขตัวใหญ่ได้วิ่งออกมา