Hot Boss

Κεφάλαιο 2

Ήταν λίγο μετά τα μεσάνυχτα και εγώ ήμουν ακόμα στην δουλειά. Όλοι είχαν σχολάσει και επιτέλους ήμουν μόνη μου Καθώς περνούσα κάποιους φακέλους στον υπολογιστή Όταν πέφτει κάτω ένας από αυτούς. Σηκώνομαι από την αναπαυτικη καρέκλα μου και σκύβω να τον πιάσω όταν....
Όταν ένα χέρι είναι στην μέση μου. Σηκώνομαι απότομα και βλέπω τον Μάρκο να με κοιτάει. Ακόμα αισθανόμουν το χέρι του στην μέση μου και το κορμί μου διαπεραστηκε από ένα ρίγος σαν να περνούσε ηλεκτρικό ρεύμα από όλα τα σημεία του. Με κοιτάει με αυτά τα σαγηνευτικα
Μαύρα μάτια του και μου λέει
-Σελήνη τι κάνεις εδώ τέτοια ώρα δεν έχεις σχολάσει;
-Εε σχολίασα απλά έπρεπε να περαστουν κάποιοι φάκελοι στο αρχείο και να φτιάξω το πρόγραμμα σας για αύριο.
-Δεν είναι ανάγκη να τα κάνεις σήμερα όλα.
Λέει με αυτή την βαθιά Και τραχιά φωνή του που με άναβε κάθε φορά που την άκουγα.
-Έχετε δίκιο.
-Πόσες φορές σου έχω πει να μου μιλάς στον ενικό;
-Αρκετες
-Ωραία τότε Θέλω να το κάνεις.
-Εντάξει ....Μάρκο
Είπα με έναν ενδοιασμό. Πόσο πολύ θα ηθελα να λέω το όνομα του όλη μέρα κάθε μέρα. Τον φανταζόμουν στο κρεβάτι μου και να φωνάζω το όνομα του. ΟΧΙ ΌΧΙ πρέπει να σταματήσω να τον σκέφτομαι Έτσι είναι το αφεντικό μου.
-Είσαι από το πρωί εδώ έχεις φάει τίποτα;
Με ρωτησε
-Θα πάω τώρα σπίτι να φάω μην σας απασχολεί αυτό
-Όχι έλα μαζί μου ξέρω ένα πολύ καλό εστιατόριο να πάμε
-Όχι αλήθεια δεν χρειάζεται
Απάντησα όσο Πολύ και αν ήθελα να πάω.
-Είναι διαταγή Σελήνη πάρε το σακάκι σου και Πάμε.
Ήξερα ότι Δεν μπορούσα πια να αντισταθώ. Πήρα το σακάκι μου και την τσάντα μου και προχωρούσα πίσω του. Μπαίνουμε μέσα στο ασανσέρ και με κοιτάει με αυτό το βλέμμα που μπορεί να σε κάνει να λιωνεις και λέει
-Σου αρέσει το ιταλικό;
Του χαμογελάω Και Του γνεφω καταφατικά. Βγαίνουμε και με οδηγεί προς το αυτοκίνητο του. Μπαίνουμε μέσα και η διαδρομή μέχρι το εστιατόριο μου φάνηκε μια αιωνιότητα. Δεν μίλαγε κανείς μας Και ήταν πολύ άβολο. Φτάσαμε με βοηθάει να βγω από το αυτοκίνητο τι τζέντλεμαν θεέ μου. Μας έβαλαν στο τραπέζι μας και με ρωτάει αν ξέρω τι θέλω να πάρω τον κοιτάω
-Η αλήθεια είναι πως Όχι δεν ξέρω
Λέω με ένα χαμόγελο
-Τι θα έλεγες να διαλέξω εγώ κάτι για εσένα;
-Ναι μου ακούγεται πολύ καλή ιδέα
Ο σερβιτόρος έρχεται και λέει την παραγγελία μας γυρνάει με κοιτάει
-Κόκκινο κρασί είναι καλά
Του χαμογελάω
-Ναι μια χαρά
Ο σερβιτόρος φεύγει και μένουμε πάλι μόνοι μας αχ τι ωραία που είναι έτσι το πόσο θέλω να τον πιάσω και τον κολλήσω στο τοίχο και να τον φιλάω μέχρι να μην μπορεί να ανασάνει δεν έχω ιδέα.
-Πώς σου φαίνεται μέχρι τώρα η Αθήνα;
Λέει μάλλον για να σπάσει την σιωπή
-Ωραία αν και δεν την έχω δει αρκετά ακόμα
-Πρέπει, από που είπαμε ότι έρχεσαι;
-Από την Ρόδο
-Δεν έχω πάει ποτέ
-Πρέπει θα σας αρέσει πολύ
-Ωραία θα κάνουμε μια συμφωνία εσύ θα με πας στην Ρόδο και Εγώ θα σου δείξω την Αθήνα Πώς σου φαίνεται;
Κόλλησα άκουσα Καλά θέλει να πάμε μαζί στην Ρόδο και να μου δείξει την Αθήνα ... Τι να απαντήσω άραγε .
Πάλι καλά με προλαβαίνει ο σερβιτόρος με το κρασί . Τέλεια θέλω λίγο υγρό κουράγιο πριν απάντηση. Πίνω και παίρνω την δύναμη...
-Μου ακούγεται πολύ ενδιαφέρον...
Με κοιτάει και χαμογελάει με αυτό το χαμόγελο αχχ τα χείλη του τόσο τελεία που θέλω να φυλάω μέχρι να πεθαίνω.
Φάγαμε και ήρθε η ώρα του λογαριασμού
-Πόσο είναι να τα μοιραστούμε
Του λέω αν και φαινόταν ότι μάλλον δεν θα μπορούσα να τα βγάλω πέρα με τον λογαριασμό
-Δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση, εγώ σε προσκάλεσα εγώ θα πληρώσω
-Όχι δεν είναι ανάγκη αλήθεια
-Τέρμα είπα
Και δίνει την κάρτα του.
Σηκώνεται από την καρέκλα και με βοηθάει να βάλω το σακάκι μου.
-Πέρασε η ώρα Πρέπει να σε πάω σπίτι σου
-Δεν πειράζει θα περπατήσω
-Δεν θα σε αφήσω να πας μόνη σου Μέσα στην νύχτα σπίτι σου θα είσαι πιο ασφαλής μαζί μου
Από ότι κατάλαβα Δεν μπορούσα να του πω Όχι σε τίποτα. Χαμογελάω και μπαίνω στο αμάξι. Μετά από λίγο φτάνουμε σπίτι μου.
-Εδώ
Του λέω είναι και δείχνω μια πολυκατοικία.
-Ήταν μια υπέροχη βραδυά , να την επαναλάβουμε
Χαμογελάω
-Καληνύχτα Μάρκο
-Καληνύχτα Σελήνη