Κεφάλαιο 6

533 39 0
                                    

νιώθω κάθε σταγόνα που πέφτει πάνω στο κορμί μου και τότε... νιώθω δύο χέρια στην μέση μου να με γυρνάνε απότομα. Για μια ακόμα φορά τα κορμια μας ενώνονται , με φιλάει με τόσο πάθος , του δαγκώνω το κάτω χείλος του
-Πρέπει να πάω στην δουλειά θα αργήσω το ίδιο και εσύ.
Έπρεπε να τον κάνω και καίγεται όπως έκανε και εκείνος. Βγαίνω από το μπάνιο και αρχιζω να ντύνομαι.
-Αυτό γιατί το έκανες τώρα;
Τον ακούω να λεει από πίσω μου.
-Θα αργήσω για την δουλειά και δεν θέλω.
-Τι φοβάσαι μην σε απολύσει το αφεντικό
Λέει και γελάει ενώ το χέρι του είναι στην μέση μου και με φιλάει στο λαιμο. Πρέπει να αντισταθώ λέω από μέσα μου δεν θα παραδοθω στα φιλιά και στα χάδια του. Γυρνάω τον κοιτάω
-Ντυσου θα αργήσουμε!
Η διαδρομή στο αυτοκίνητο μου φάνηκε αιώνας από την μια ήθελα να τον πιάσω και να τον φιλήσω κάθε φορά που με κοίταγε αλλά από την άλλη σκέφτομαι ότι είναι το αφεντικό μου και όλο αυτό είναι ένα λάθος. Ένα λάθος που θέλω να το κάνω ξανά και ξανά.
-Τι δικαιολογία θα πούμε για το γεγονός ότι ήρθαμε μαζί στην δουλειά;
Τον ρωτάω με μια ανάσα
-Καμία δικαιολογία απλά ήρθαμε μαζί δεν αφορά κανένα το τι κάνουμε ,το κατάλαβες;
-Ναι...
Αυτή η μετά προβλεπόταν να είναι πολύ μεγάλη.
-Θα πάρω καφές θες;
Του λέω
-Όχι ευχαριστώ.

Μπαίνω στο γραφείο μου αφήνω τα πράγματα μου και πηγαίνω στο παράθυρο. Η βροχή δυνάμωνε και εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν το το είχε συμβεί. Μήπως ήταν λάθος; Μήπως όλο αυτό ήταν ένα παιχνίδι για αυτόν ; Χιλιάδες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μου όλη μέρα. Δεν μπορώ να συγκεντρωθώ σε τίποτα πια.
Η ώρα είναι 10 και βρίσκω πάλι τον εαυτό μου στο παράθυρο να κοιτάω τα φώτα της πόλης μέσα από τον ήχο της βροχής. Και κάπως έτσι χάνομαι στις σκέψεις μου.

Hot BossOnde histórias criam vida. Descubra agora