Hot Boss

Κεφάλαιο 19

Η αγκαλιά του Μάρκου ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόμουν. Ήταν Κυριακή και δεν ήταν ανοιχτή η εταιρία τελεία περισσότερος χρόνος για να είμαστε αγκαλιά. Καθόμουν μέσα στα χέρια του και σκεφτούν ξανά και ξανά αυτό που είχε συμβεί εχθές το βράδυ ανήμπορη να το πιστέψω. Η ανάσα του γινόταν πιο γρήγορη και ήξερα ότι ξυπνάει σηκώνομαι και τον φιλάω γλυκά στο μάγουλο για να μην το ξυπνήσω ακόμα. Έβαλα το νυχτικο μου και την ρόμπα και κατέβηκα κάτω. Μόλις έκατσα στο τραπέζι της κουζίνας ακούω την Κ. Ευτυχία.
-Συγχαρητήρια Αγάπη μου να είστε για πάντα μαζί .
Σηκώνομαι και της δίνω μια σφιχτή αγκαλιά. Την ένιωθα σαν την μαμά μου αυτή την γυναίκα.
-Θα μου κάνεις έναν καφέ;
-Εννοείται!
Χτυπάει το κουδούνι
-Άστο Ευτυχία μου πάω εγώ.
Προχωράω ακόμα κοιμισμένη προς την πόρτα , το κουδούνι δεν σταματούσε να χτυπάει και μου τρυπουσε τα αυτιά.
-Έρχομαι!!
Φωνάζω μπας και σταματήσουν. Ανοίγω την πόρτα και.....

-ΣΤΕΦΑΝΕΕΕ
Πηδάω στην αγκαλιά του.
-Ποιος είναι στην πόρτα Σελήνη;
Ακούω την φωνή του Μάρκου από την σκάλα πίσω μου.
-Ο Στέφανος είναι!
Λέω με μια χαρά. Δεν μπορώ να το πιστέψω.
-Ποιος είναι ο Στέφανος;;;
Ακούω μια έντονη ζήλια στον τόνο της φωνής του και μου αρέσει.
-Πήγαινε πάνω να ντυθείς που μου κυκλοφορείς έτσι και θα κρυώσεις και κατέβα να σου πω.
-Καλά... Ήρεμα εδώ κάτω όμως...
-Μάρκο πάνω! Έλα πάμε στο σαλόνι.
Καθίσαμε στον καναπέ και το βλέμμα του κοίταγε με προσοχή όλο το σπίτι ακριβώς σαν κι εμένα.
-Ωραίο το σπιτάκι να το πω τώρα ή παλάτι καλύτερα
-Το ξέρω και εμένα μου φαινόταν περίεργο στην αρχή τώρα το εχω συνηθίσει.
-Ωραίο δαχτυλίδι. Παντρεύεσαι και στον Στεφανό σου τίποτα. Καλαααα
-Εχθές μου έκανε πρόταση γάμου έλα μην γκρινιάζεις όλα έχουν γίνει τόσο γρήγορα ούτε εγώ δεν έχω καταλάβει τι έχει γίνει καλά καλά μέσα σε 5 μήνες.
-Εγώ σε έστειλα για δουλειά και εσύ μου ερωτεύεσαι τον διευθυντή σου κλασική Σελήνη.
-Τι γίνεται εδώ κάτω;
Ακούω την φωνή του Μάρκου.
-Τίποτα συζητάμε μωρό μου. Έλα να σου γνωρίσω τον Στέφανο
Μπαινει στο σαλόνι και το άρωμα του πλημμυρίζει το δωμάτιο.
-Για γνώρισε τον μου να δω αυτόν τον Στέφανο που δεν τον έχω ξανακούσει ποτέ.
-ΜΑΡΚΟΟ!!! Από εδώ ο Στέφανος η μόνη οικογένεια που έχω ήμασταν μαζί στο ορφανοτροφείο είναι 3 χρόνια πιο μεγάλος από εμένα. Στέφανε από εδώ ο Μάρκος ο...
Μ-Ο αρραβωνιαστικος!!!
Ε-Μάρκο σταματά να κάνεις έτσι είναι σαν τον αδελφό μου ακόμα και το επίθετο του έχω.
Σ-Όχι για πολύ.
Προσθέτει ο Στέφανος που μέσα σε όλο αυτό τον είχα ξεχάσει.
Ε-Στέφανε θα κρατήσω το επίθετο μου.
Μ-ΤΙΙΙΙΙΙΙ;;;; Δεν κατάλαβα καλά!
Ε-Δεν αλλάξω το επίθετο μου θα το κρατήσω και θα πάρω και το δικό σου.
Σ-Δηλαδή Σελήνη Κυριακού Παπαναστασίου μπα Πολύ μεγάλο
Ε-Και τι να κάνω δεν θέλω να χάσω το επίθετο σου.
Σ-Το επίθετο θα χάσεις όχι εμένα.
Μ-Ακούς τι λες τέρμα το δικό μου επίθετο θα πάρεις!
Ε-Εντάξει εντάξει μωρό μου το δικό σου.
-Τι φωνές είναι αυτές;
Ακούω από το διάδρομο την φωνή της Κ. Ευτυχίας.
Μ-Τίποτα απλά είχαμε μια αντιπαράθεση δεν είναι κάτι
-Μάλιστα το φαΐ είναι έτοιμο ελάτε...

Την ώρα του φαγητού και καρφίτσα να έπεφτε θα την ακούγαμε με τόση ησυχία κάνεις δεν μίλαγε.
Ε-Δεν μου λες Στέφανε που μένεις τώρα στην Αθήνα;
Σ-Σε ένα ξενοδοχείο έκλεισα δωμάτιο
Ε-Τέλεια να το ξεχάσεις αυτό θα μείνεις εδώ.
Τα μακαρόνια βγήκαν από το στόμα του Μάρκου καθώς πνίγηκε από αυτό που άκουσε και εγώ δεν μπορούσα παρά να γελάσω με το θέαμα. Θα περνούσαμε πολύ καλά αυτές τις μέρες....