Hot Boss

Κεφάλαιο 23

Τα μάτια μου άνοιξαν και το μόνο που έβλεπα ήταν ένα άσπρο ταβάνι. Που να βρισκόμουν άραγε; Άκουγα μια φωνή αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι έλεγε ούτε πια ήταν.

Ένα χέρι ακούμπησε το δικό μου , τραβήχτηκα με όση δύναμη είχα μέσα μου. Το πρόσωπο του Μάρκου εμφανίστηκε .

-Αγάπη μου;; Είσαι καλά;
-Μάρκο εσύ είσαι;
-Ναι μωρό μου εγώ.
-Που είναι; Που είναι αυτός;
-Ποιος αυτός;
-Αυτός που ήταν εκεί στην αποθήκη
-Ο Αντρέας;
-Δεν ξέρω πώς τον λέγε γαμω , αυτός που με έβγαλε από εκεί μέσα.
-Ναι αυτός είναι
-Που είναι;;
-Έξω.
-Πες του να έρθει τώρα.
-Τι λες;;;
-ΠΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΤΩΡΑ!!
-Εντάξει εντάξει πάω.

Τα μάτια μου είχαν αρχίσει να βουρκώνουν. Η πόρτα άνοιξε και άκουσα κάποια μουρμουρητα.

-Με ζήτησες;

Να αυτή την γνώριμη φωνή που με ηρεμουσε πια.

-Ναι σε ζήτησα έλα εδώ πλησίασε με.

Έκατσε στην καρέκλα δίπλα στο κρεβάτι. Ανασηκώθηκα λίγο παρά τον πόνο που αισθανόμουν σε όλο μου το κορμί. Γύρισα και κοίταξα τον άντρα που μου έσωσε την ζωή , ήταν πολύ πιο μεγαλόσωμος από ότι είχα υπολογίσει , είχε ξανθά κοντό κουρεμενενα μαλλιά , τα μάτια του ήταν πράσινα είχε αρκετά άγριο πρόσωπο και δεν ξέρω γιατί ίσως να φταίει που ήταν μπράβος. Δεν ξέρω εγώ από αυτά οπότε απλά κάνω υποθέσεις. Πλησιάζω με το χέρι μου το χέρι του. Έδειξε να ξαφνιαζεται από αυτή μου την πράξη αλλά κράτησε το χέρι μου.

-Ήθελα να σε ευχαριστήσω για αυτό που έκανες;
-Δεν έκανα τίποτα.

Η φωνή του τόσο τραχιά και αργία που υπό άλλες συνθήκες θα με τρόμαζε.

-Έκανες μου έδωσες την ζωή. Και θέλω να σε ρωτήσω γιατί.
-Δεν ήξερα ότι σε είχε πάρει από την οικογένεια σου ,τον άντρα σου νόμιζα ότι εισαι από αυτές τις πουτανας που έφερνε που και που. Αλλά μόλις έμαθα δεν μπόρεσα να αφήσω να σου κάνει ότι σου έκανε.
-Σε ευχαριστώ πολύ για ότι έκανες. Θέλω να σου κάνω μια ερώτηση ακόμα.
-Εννοείται ότι θέλετε.
-Καταρχήν Μην μου μιλάς στον πληθυντικό έχουμε σχεδόν την ίδια ηλικία και κατά δεύτερον θέλω να έρθεις να δουλέψεις για εμένα θες ;
-Θα το ήθελα πολύ.
-Ωραία πες στον Μάρκο να έρθει μέσα.

Ο ακούω την φωνή του Αντρέα να φωνάζει τον Μάρκο. Τον βλέπω καθώς μπαίνει στο δωμάτιο.

-Τι είναι μωρό μου όλα καλά;

Να το πάλι το χέρι του.

-Μην με ακουμπάς !!!

Ξαφνιάστηκε αλλά υπάκουσε χωρίς αντιρρήσεις.

-Ο Αντρέας από εδώ και πέρα θα δουλεύει μαζί μας θα είναι πάντα στο πλευρό μου.
-Μα... Μα
-Μα αυτός ο άντρας μου έδωσε την ζωή χωρίς αυτόν θα ήμουν ακόμα εκεί με αυτό το τέρας να με ακουμπά να... Να...

Ξέσπασα σε λυγμούς , θεέ μου τι μου έκανε αυτό το τέρας πάλι;