Jedno Spojrzenie ||Piotr Pawlicki||

Prolog

Perspektywa Julki

Od mojego wyjazdu z Leszna minęło już sporo czasu, co prawda szkołę skończyłam we Wrocławiu, ale i tak dokumenty o ukończeniu studiów musiałam odebrać w Lesznie, mimo tego, przez cały ten czas nie umiałam się pogodzić z tym co się stało, często wracało do mnie to co wtedy wydarzyło się na stadionie w moich najgorszych koszmarach nocnych i nie mogłam sobie z nimi poradzić. Rodzina była dla mnie ogromnym wsparciem, ale nie pomagał fakt, że wszyscy cały czas mówili, że tak na dobrą sprawę to nie było dowodu na to, ze Piotrek mnie zdradził. Mówili to tak jakbym tego nie wiedziała, ale ja miałam tę świadomość, ale nie umiałam walczyć z myślą jaka zakiełkowała w moim umyśle, podczas tamtego meczu, gdy zobaczyłam tę dziewczynę, a zdarzało mi się to już po raz drugi i to też nie pomagało.

No, ale niestety czas płynął nieubłaganie, i już niedługo miał być Opener a mimo to, że bałam się tego powrotu, co mogłam zrobić skoro wyjazd na Openera był zawsze moim marzeniem a jeszcze miałam jechać z Pauliną, a żebyśmy mogły jechać razem nie pozostawało nic innego jak tylko, jedno wyjście - wrócić do miasta, z którego jeszcze kilka miesięcy temu uciekłam.

Perspektywa Piotrka

Od tego feralnego wydarzenia minęło już tak wiele czasu długo nie mogłem się pozbierać, ale uznałem, że jeśli ja i Julka jesteśmy sobie pisani, to w końcu wszystko wróci do normy. A teraz powinienem cieszyć się tym maleństwem, które już nareszcie jest w naszej rodzinie. Mój malutki bratanek Leonek, i teraz to właśnie na tym postanowiłem się skupić.

***

No i kochani, mamy już początek pierwszej części, mam nadzieję, że będzie Wam się podobało. Jak myślicie, co stanie się w drugiej części i jak potoczą się losy naszych bohaterów?