Bölüm 4 (Yanlış Anlaşılma)

200 126 85
                                    

Elimi kapının koluna koydum ardından yavaşça kapıyı açtım. Yavaş adımlarla içeri girdim. Birisi tezgahın yanında bir şeyler yapıyordu. Arkasına geçip tam vurucakken bana döndü. Kadın ilk başta bir çığlık patlattı. Evet bir kadındı. Korksamda ciddi kalmaya çalışarak

"Kimsin?! Evimde ne işin var?!" dedim

"B-ben yeni aşçınızım. Elçin Hanım size söylemedi galiba."

"Kusura bakmayın. Ben de hırsız filan girdi sanmıştım."

"Sorun değil ama vazoyu indirebilir misiniz?" dedi korkuyla

Vazoyu hemen indirip yere koydum.

***

Tülin'le yani yeni aşçımızla biraz sohbet ettikten sonra odama çıkmıştım. Şuan Bulut ile bilgisayardan görüntülü konuşuyorduk.

"Ya Bulut ya Rüya bizi yanlış anladı. Biz sadece arkadaşız. Ama dinlemiyo ki"

"Dilek merak etme Rüya'ya ben her şeyi anlatırım. Zaten Rüya birine söylemez ki. Söylesede zaten bir yanlış anlaşılma bir şey olmaz."

"Of tamam Bulut hadi görüşürüz"

"Sıkma canını hadi bay bay"

Rüya Bulut'un kardeşiydi. Bulut benimle görüntülü konuşurken kapısını kapatmış ve Rüya gelince de onu kovmuştu. Rüya beni gördüğünde bizi sevgili filan sanmıştı. Sonrada koşarak aşağı inmişti. Bende biraz telefonumda oyun oynamaya karar verdim. Canım sıkılınca aşağı doğru adımladım. Tülin Abla sofrayı hazırlıyordu. Bende boş durmak yerine salonun bahçe kapısından dışarı çıktım. Bahçede biraz tur attıktan sonra yeni taşınan komşuların bahçesinde yavru bir köpek gördüm. Çok tatlıydı. Dayanamıyıp sevmeye karar verdim. Yanına gidip biraz sevdikten sonra arkamda birinin olduğunu hissettim. Arkamı döndüğümde küçük erkek bir çocuk vardı ve bizi izliyordu.

"Bu benim köpeğim. Çok tatlı dimi? Abim bana aldı."

"Evet gerçekten çok tatlı. Hep böyle bir köpeğimin olmasını istemiştim. Ama bir türlü almaya cesaret edemedim."dedim ve ardından ekledim

"Adı ne bu tatlı köpeğin?"

"Paşa. Benim adımda Efe. Bizimle biraz oynar mısın? Canımız çok sakıldı. Bak Paşa'da bizimle oynamanı istiyo"

"Tabiki de oynarım."dedim

Çocuk arkasına sakladığı topu çıkardı. Bahçedeki yeni farkettiğim küçük kalelerden birisini gösterdi ve

" Burası benim kalem diğeride senin kalen olsun."dedi

Bende başımla onaylayıp kaleye geçtim.

***

Maç bitmişti ve durum 2-1 di. İkimizde çok terlemiş ve yorulmuştuk. Efe'yi çok sevmiştim, onunla oynarken çok eğlenmiştim. Efe'nin kazanmasına izin vermiştim. Yoksa ben her şekilde kazanırdım yani. Ağlamasın biraz mutlu olsun diye. Her neyse biraz etrafa bakındım. Gayet güzel bir bahçesi vardı. Efe'ye baktığımda yanımda yoktu. Birden elini tuttuğu bir kadınla yanıma geldiğini gördüm. Efe yanıma geldiğinde

"Anne bak bu Dilek. Benimle oyun oynadı biliyo musun? Çok eğlendik. Şuradaki evde oturuyormuş."dedi

" Gördüm Efecim"dedi

Yani bizi mi izlemişti?

"Dilekcim istersen içeri geç. Akşam yemeğinede katılılırsın. Hem Efe'nin babasıda seni merak etmişti."

"Yok teşekkür ederim. Hem annem gelmiştir. Akşam yemeği için beni bekliyordur. Daha fazla bekletmeden ben gidiyim artık. Teklifiniz için tekrardan teşekkür ederim."

Kaybedenler KulübesiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin