True self -BTS

Yeni Okul

     Gözlerimi açtığımda heyecan ile beni dürtükleyen Arya ile karşılaştım.
--Uyandın mı uykucu ? Geldik.
--Yok halen uyuyorum görmüyor musun ?
--Her uyandığında huysuz olmak zorunda mısın ?
--Evet.
O bana hep uykucu ve sincap der. Uyku sersemi bir şekilde kalktım bavulları aldım. Sonrada havaalanından ayrıldık.
Ece;
--Asya bu okulun okul kıyafeti var mı ?
--Yok serbest ama tabiki fazlada abartmayın kızıyorlarmış.
Neşe;
--Evde mi kalacağız yoksa okuldaki odamızda mı ?
Arya;
--Sanırım ikisinde de kalabiliriz.
--Bize serbest ikisinde de kalabiliriz. Kafamıza göre.
Bütün kızlar aynı anda;
--Aaa süpermiş.
--Aynen ilk defa o şerefsiz adam bir işe yaradı. Okula kadar yürüdük. Okulun kapısından içeri girdiğimizde bir an duraksadım ve okulu süzdüm. Güzel bir yere benziyor. Ama dışı güzel olan herşeyin içi de iyi olmaz. Burayı süzdükten sonra yoluma devam ettim. Okulun içine girdim. Biz kapıdan içeri girince bütün öğrenciler bize bakmaya başladı. Çok sinirler. Müdürün odasına girdik. Ders zili çaldı.
Masal;
--Merhaba ben Masal Kartal. Size geleceğimiz söylenmiş olmalı değil mi ?
Müdür;
-- AA merhaba ben müdür Park Min Sung. Sizde Asya Arya Masal Cemre Ceren Ece ve Neşe olmalısınız. 12-A sınıfınız. Ders zili çaldı zaten sınıf bu katta bulabilirsiniz. Ve bu da odalarınızın anahtarı istediğiniz zaman kalın yada kalmayın yatma saati 10:00 dur dedi.
Bizde 'Teşekkürler' deyip çıktık. Gerçi ben demedim ama olsun. Konuşmayı sevmiyorum. Sessizlik çok güzel. Ama şimdi konuşma engelli olmakta istemezdim. Allah Korusun. Sınıfı geze geze bulduk. Kapıyı tıkladık içeriden 'gir' sesi gelince girdik. Bizim grup konuşmacımız Masal ne kadar kızlar sen lider ruhlusun ah keşke bir de konuşmayı sevsen diyorlar ama bizde en çok o sevdiği için o konuşmaya başladı öğretmen ile. Bir kadın öğretmen.
Masal;
--Merhaba öğretmenim biz bu sınıfın yeni öğrencileriyiz. Sınıfı bulamadık dersi böldüğümüz için özür dileriz dedi aksanından galiba bizim Koreli olmadığımızı anladı ve;
--Aaa siz o öğrencilersiniz merhaba merhaba. Ben Kim Soo Bin.
Lütfen kendinizi tanıtın yada ben tanıtayım sonuçta sizi tanıyorum dedi gülerek. Bizim adlarımızı ve Türkiye den olduğumuzu söyledi. Türkiye adını duyunca bazıları kardeş ülke bazıları da aa gerçekten mi falan demeye başladı. Kadın onları susturdu.
--Boş yerlere geçebilirsiniz dedi. Zaten sadece 7 boş yer var. Boş yerlere bakındım boş yerlerde hep erkek oturuyor yani nereye oturursam oturuyum sıra arkadaşım erkek olacak. Tabi yaklaşık 5 saniye önce tamamen boş 2 sıra vardı ama bizimkiler kaptı. Hepsi oturunca bende bana kalan yere oturdum. Cam kenarı en arka en sevdiğim. Güney Kore'de derste uyumak serbestmiş bende kulaklıklarımı takıp kafamı sıraya gömdüm ve uyumaya başladım. Haa tabi başka uyuyan var mı diye de baktım. Bir kişi uyuyor o da şuan Ece nin sıra arkadaşı.
....
Biri beni dürtüklüyordu kafamı kaldırdım önünde oturan Masaldı tabiki de bu kişi.
--Asya hadi dışarı çıkalım.
Hayır anlamında kafamı salladım.
--Hadi ama 3 derstir uyuyorsun. Öğle yemeği yiyeceğiz hadi.
Tabi ben yemeği duyunca hemen ayaklandım. Masal ile birlikte yemek yemeye gittik. Ben bizim kızların olduğu masaya oturdum. Masal da bana ve kendine yemek almaya gitti. Bu okuldaki insanlar çok gürültülü. Bu okuldan nefret etmeye şimdiden başladım.
1 hafta sonra
Alarmım beni uyandırdı. Onu dövercesine kapattım. Bugün evde kalıyoruz okulda ki odamızda değil. Bu yüzden hızlıca giyinmeye başladım. Her zaman ki gibi kızlar erken kalkıp kahvaltı yapmış ben ise açım. Bunu nereden anladın derseniz şapırtı seslerinden.
Üstüme bir gömlek ceket niyetine tabiki de. Beyaz bir t-shirt siyah bir etek koyu kahverengi ayakkabılar ve siyah bir çorap giydim. Tasma tarzı yada adı herneyse işte o kolyeden taktım. Açık kahverengi bir çanta aldım. Perçemimi dışarı alıp yana attım ve topuz yaptım. Sade bir makyaj yaptım. Çilekli bir nemlendirici ve hafif bir göz makyajı. Ve o her zaman benle kalan o göz altı morluklarını kapattım. Fazla değil ama yinede ben sevmiyorum. Yanımada gözlük aldım. Tahtayı zor görüyorum.
(Makyajı hafif olarak düşünün ve gözlüğü daha takmadığını yanına aldığını)