Baş Belası Kahya

7.Bölüm 2.part

Kyungsoo tepsiyi dalgın bir şekilde mutfağa götürdü.
Bıraktıktan sonra odasına geçti.Kendini direk yatağa attı.
Garip duygular beynini kemiriyordu.

Kafasını yastığa koydu ,diğer yastığınada sımsıkı tutup sarıldı.

'Neden bana bakıyordu ki ? Hadi baktı diyelim ben neden baktım?
Ah lanet olsun.Belkide dudaklarıma baktığı için bende heyecanlandım.
Yani onun yüzünden.Bir dakika o benim dudaklarıma baktı değil mi?
Yanlış mı gördüm acaba ? Yada bi an gözü dalmıştı ve ben mevzuyu 
o denli düşündüğüm için çekindi.Evet , evet sadece gözü dalmıştı
ve ben yanlış anlayıp ona baktığım için utandı.'

Gözünü kapattı , uyumaya çalışacaktı fakat saniyeler içerisinde
iri bir şekilde tekrar gözlerini açtı.

'Bir dakika ben neden o denli düşündüm .Eğer sadece onun gözü 
daldıysa ben niye mevzuyu o tarafa çekip yanlış anladım.
O bir erkek.Aklımdan neler geçiyor.Aaah !Lanet olsun.' mızırdanarak 
eliyle yastığı tekmelemeye başladı.

Jong in'se bu esnada Kyungsoo'nun dudaklarına baktığını farkedip 
farketmediğini düşünüp deliye dönüyordu. Neden baktığının bile farkında
değildi. Yatağına sırtını dayadı.Uyuyamıyordu.

'Neden baktımki.Hayır yani oda bir erkek bende .Ne düşünüyordum ki ?
Ona eskisi gibi davranmadığım için oda bana karşı daha cana yakın
davranıyor.Belkide buna alışamadım o yüzden.Aniden elini dudağıma 
değdirdi ve bana çok yakındı .Evet, çok yakındı.Bu yüzdende...
Ah lanet olsun Jong İn ! Bu yüzdende ne ya ? Bu dudaklarına ve 
yüzünü bön bön incelemem için bir sebep değil. Hiç bir şekilde bahane uyduramam.
Kesinlikle farketti,farketmese oda yüzüme bakmazdı.Peki neden baktım evet 
bunu dürüst bir şekilde düşünmeliyim.'

Yatağından kalkıp bir ileri bir geri odasında turlayıp durdu.
Bir yandanda ''Neden ? Neden baktım ? '' diyerek mırıldanıyordu.

En sonunda o an neler düşündüğünü hatırlamaya çalıştı.
Parmağının dudağına değmesi onu heycanlandırmıştı.Ayrıca
yüzünün yakınlığı.
''Evet onu çekici buldum hepsi bu.Sadece yakışıklı olduğunu bir anda farkettim.
ve şaşırdım.Başka bir şey hissetmedim sadece yakışıklı odluğunu düşündüm.
Şimdi uyuyamamam için bir sebep yok.'' diyerek yatağına kendini attı.

Düşündüğüne belkide kendi bile inanmıyordu.Sadece tek kaçış cevabı buydu ve kendini
buna inandırmaya çalışarak, uykuya dalmaya çalıştı.

--------------------------------------------------

Sabah ışıkları çoktan odalarına vurmuştu.
Hafta sonu bitmişti ve bugün haftanın ilk günüydü.
Okula gideceklerdi bu yüzden hızla spor bişeyler giyip odalarından çıktılar.
Ne şans ama ikiside aynı anda odasını kapısını aralayıp
koridora doğru bir adım atmışlardı.
Göz göze geldiler ilk konuşan Kyungsoo oldu .

''Oo-oh Günaydın.'' sesinde hala ortamın kasvetli havası hissediliyordu.

Güçlükle cevapladı Jong İn.

''Günaydın.''

Jong in önden Kyunsoo arkadan uzun koridoru geçip mutfağa girdiler.
Çalışanlar,mutfakta kahvaltılarını yapıyorladı.
Kyungsoo geçip yanlarına oturdu.


Jong In ise sadece kendine hazırlanmış yemek masasına.

-Tek başına yemekten her zaman rahatsız olmuştu , ama bunu 
bir kere bile dile getirmedi.Sessizce kendine hazırlanan ihtişamlı
kahvaltı masasına oturdu.-

Yemeklerini bitirip şoför Choi ile evden çıktılar.
Kasvetli ortam hala sürüyordu.
İkiside arka koltukta yan yana oturdular.
Ortamın verdiği rahatsız hava , konuşmalarını engelliyordu.
Sürekli elleriyle oynayıp , dikkatlerini başka bir şeye yöneltmeye 
çalıştılar.

Sonunda üniversiteye varmışlardı.
İkiside hızla arabadan indiler.
Kyungsoo şoför Choi'ye teşekkür edip , Jong In'in
arkasından yürümeye devam etti.
Anfileri birbirlerine yakındı o yüzden peşi sıra gitmek 
zorunda kaldı.


Ayrılacakları yolda Jong İn yavaş bir şekilde arkasına döndü.
Göz göze gelmekten kaçınarak işaret parmağını kafasına götürdü ve hafifçe
kaşıdı.

''İyi dersler''

Kyungsoo kısa duraksamadan sonra cevapladı.

''Ah evet sanada.Sonra görüşürüz.''

Jong İn hızlı adımlarla anfisinin kapısından içeri girdi.
Rahat bir nefes almıştı, yanında durmak cidden rahatsızlık 
vericiydi.Nasıl konuşmalıydı ? Ne tepki vermeliydi ?
Onun yanında her şey zorlaşmaya başlıyordu.

Kyungsoo'da Jong In'den farksızdı.Jong İn'in 
yanında konuşması güçleşiyordu . Sebebinin dün yaşananlar
yüzünden olduğunu biliyordu.Ama buna bir açıklık getirmek 
istiyordu ve ortamın garip aurasını dağıtmalıydı.Eskisi gibi
yanında rahat olmalıydı yoksa ikiside bu rahatsız ortamda
delirecekti.

Tüm gün garip düşüncelerle baş etmeye çalıştılar
Sonunda her ikisininde dersleri bitip , çıkmaya hazırlanıyorlardı.
Üniversitenin demir kapısından çıkıp arabaya yönelip , bindiler.
Husursuz hava etkisini hala gösteriyordu.

odalarına doğru gireceklerken Kyungsoo söze girdi.

''Ben biraz konuşmak istiyorum boş zamanın var mı ?''
''Ah 5-10 dakika sonra odama gelebilirsin.''
''Pekala.''

Jong İn odasına geçip tekli koltuklardan birine kendini attı.
'Ne konuşacakki benimle ? Geçen ki olay mı acaba ? Off, kesinlikle farketti ve konuşmak istiyor.Zaten aramızda garip soğuk bir duvar oluştu.'

Kyungsoo odasına girip elindeki not defterlerini masaya bıraktı.
Biraz dinlenip , kafa dağıttıktan sonra Jong İn'in odasına doğru yöneldi.
Konuşması güç bir konuydu ama bunu yapmalıydı.